Νοσταλγία για την μουσική που ακούγαμε μικροί δεν σημαίνει αδιαφορία για τα καινούργια

Νοσταλγία για την μουσική που ακούγαμε μικροί δεν σημαίνει αδιαφορία για τα καινούργια

Από τον Κώστα Ζουγρή

Η ζωή είναι ένα μεγάλο ταξίδι στο οποίο γνωρίζουν οι περισσότεροι πολλές αγάπες που στην εποχή τους πίστεψαν ότι ήταν μοναδικές, έκαναν πολλούς φίλους με τους οποίους αργότερα χώρισαν οι δρόμοι τους, γνώρισαν τοποθεσίες που πίστεψαν ότι ήταν οι πιο όμορφες της ζωής τους, απέκτησαν εμπειρίες σε διάφορους τομείς και απόλαυσαν στον καιρό της, μουσική από διάφορα είδη που είναι ακόμα αποθηκευμένη μέσα στην μνήμη τους.

Όποιος αγαπάει την μουσική, την παρακολουθεί συνέχεια, δεν την εγκαταλείπει όπως και αυτή δεν μας εγκαταλείπει ποτέ.

Η κάθε χρονιά, ο κάθε μήνας, η κάθε μέρα, η κάθε ώρα του χρόνου, έχει την δικιά της μουσική. Αγαπάμε τραγούδια του '60 και από όλες τις προηγούμενες δεκαετίες και αυτό σημαίνει και με τους νέους, μόνο που αυτοί δεν ασχολούνται με τον χρόνο με τον ίδιο τρόπο με εμάς, γι' αυτούς είναι ένα ωραίο τραγούδι, αδιάφορο αν είναι του '77, του '85 ή του 2000.

Να παρακολουθούμε όσο μπορούμε τα νέα τραγούδια, να ακούμε τα παλιά, η μουσική δεν έχει χρόνο και δίνει ζωή.