Κάποτε οι ποιητές έγραφαν για τον έρωτα και για τον πόλεμο μέσα σε υγρά κελιά έβρισκαν μια αχτίδα φωτός να γράψουν πάνω σε νοτισμένα χαρτιά ,μέσα σε κελιά που βρίσκονταν σε μέρη που κάποιοι σήμερα τα ορίζουν ως τοπόσημα γιατί έτσι ξεπλένουμε και την ιστορία άλλωστε, σε άλλες γωνιές της χώρας πιο κοσμοπολίτικες δίπλα σε αληθινά τοπόσημα γράφονται όχι ποιήματα αλλά ιστορίες που ευτελίζουν τον έρωτα και τον φτάνουν στα όρια της έμφυλης βίας και της ταξικής υπεροχής δυστυχώς απωλέσαμε τον έρωτα και μας έμεινε μόνο ο πόλεμος.
