Ένα από τα μεγαλύτερα ελαττώματα που πιστεύουν αρκετοί ότι έχω, είναι το ότι κάνω τον έξυπνο, ειδικά στην μουσική και ότι αφορά μεγάλα κυρίως ονόματα στον χώρο της μουσικής.

Μερικοί με κατηγορούν ότι το κάνω επίτηδες για να προκαλέσω συζητήσεις και ενδεχόμενη αύξηση επισκεψιμότητας στην σελίδα μας.

Δηλαδή, ούτε λίγο, ούτε πολύ μου λένε ότι έχω την ικανότητα να αυξάνω τους επισκέπτες με τις δημοσιεύσεις που κάνουμε.

Σε κάποιο βαθμό βέβαια αυτό ισχύει, διαφορετικά δεν θα μας διάβαζε κανείς, όμως αν πραγματικά μπορούσα να έχω την ικανότητα σ ετέτοιο βαθμό θα ήμουν αρχισυντάκτης στους New York Times και δεν θα παρακάλαγα να μας στείλετε 1 ευρώ για να επιζήσουμε.

Αυτό που συμβαίνει, είναι το ότι με μερικούς από εσάς έχω μια διαφορά ηλικίας, κάτι που σημαίνει λογικά περισσότερα ακούσματα σε βάθος χρόνου και συνεπώς διαφορετική αξιολόγηση της μουσικής από ένας που είναι ας πούμε κάτω από 40, για να μην μας πιάσει ίλιγγος με μεγαλύτερα νούμερα.

Το 2011 είχαμε βάλει στα καλύτερα της εκπομπής τουλάχιστον τα 2 από τα 3 mixtape που είχε κυκλοφορήσει τότε ο Weeknd, αν όχι και τα 3, όσοι κρατούν σημειώσεις μπορούν να το τσεκάρουν.

Δεν μπορώ λοιπόν μετά από 10 χρόνια να βρίσκω τόσο ελκυστικά τα νέα του τραγούδια τα οποία βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην τεχνολογία και υστερούν σημαντικά από τα ντίσκο της δεκαετίας του '70 τα οποία συνήθως τα ηχογραφούσαν με φυσικά όργανα και άριστους μουσικούς.

Ωραία η παραγωγή του Weeknd, όμως Giorgio Moroder δεν είναι, απλά τον αντιγράφουν γιατί δεν υπάρχει πια κανείς να τους κρίνει.

Το άλμπουμ το άκουσα την δεύτερη φορά πιο ευχάριστα, ειδικά μετά το 6ο τραγούδι, δυστυχώς πια τα μετράμε με αριθμούς, όχι με τίτλους, όμως αριστούργημα δεν είναι, θα έλεγα με κριτική άποψη, αν και δεν είμαι κριτικός, αλλά κατά το ήμισυ Κρητικός γεννημένος στην Αθήνα, είναι του 7,5.

Λίγο Barry Adamson, Duran Duran και πολύ disco του '70 και βέβαια Daft Punk.

Τον υποστηρίζω χρόνια, κάπου με κουράζει, ίσως τον αδικώ, ας τον αφήσουμε στην σχέση του με την Angelina Jolie όπως λένε, άλλο επίπεδο πια, τι να κάνουμε ας τον απολαύσουν οι νεότεροι που τον έμαθαν αργότερα.

Κώστας Ζουγρής.