Νομίζω ότι όλο και πιο συχνά είναι τα φαινόμενα βίας τα οποία παίρνουν διάφορες μορφές και μπαίνουν καθημερινά στα σπίτια μας.
Από τα απλά, όπως νομίζουν μερικοί περιστατικά που έχουν πολιτική προέλευση, έχουμε τα πιο σοβαρά με τους φόνους, όπως αυτός στα Γλυκά Νερά, ο βιασμός της καθαρίστριας, η αυτοκτονία πριν από 1 μήνα περίπου του 11χρονου κοριτσιού με αιτία μάλλον την ψυχολογική βία στο οικογενειακό περιβάλλον, τα μαχαιρώματα μεταξύ ανήλικων κοριτσιών σαν να βρισκόμαστε στην εξέλιξη μιας ταινίας, γιατί ανάλογα φαινόμενα δεν είναι και τόσο συχνά νομίζω στις δυτικές σημερινές κοινωνίες.
Γενικά υπάρχει πολλή βία η οποία συνάδει απόλυτα με την βία που παρακολουθούν οι τηλεθεατές στην τηλεόραση.
Εγώ με το μπλέξιμο που έχω με το site δεν βλέπω καθόλου τηλεόραση, ειδικά τώρα που μένω για λίγες μέρες στην Σαλαμίνα, όμως στην Αθήνα, μετά τις 10, όπου έχει ταινία ή κάποια σειρά η βία πρωταγωνιστεί λες και οι παραγωγοί ξέρουν ότι αρέσει στο κοινό.
Αυτά ζούμε, αυτά που βλέπουμε στην τηλεόραση και η ζωή μας θα γίνεται όλο και πιο σκληρή.
Η λύση για την υπερβολική βία θα μπορούσε να είναι η αυξημένη και αυστηρή τιμωρία, όμως οι περισσότερες χώρες, εκτός των ΗΠΑ μειώνουν τις ποινές, διάβασα πριν από λίγο ότι ο δολοφόνος της 20χρονης μπορεί να βγει σε 6 χρόνια αν δείξει καλή διαγωγή, μπορεί να έχω άδικο, αλλά και στα παιδιά σήμερα η χαλάρωση έχει οδηγήσει σε μία νέα κατηγορία χαρακτήρα παιδιών που είμαι περίεργος αλλά δεν θα προλάβω να δω πώς θα είναι όταν θα μεγαλώσουν.
Κώστας Ζουγρής
