Με τον Θόδωρο ξεκινήσαμε μαζί την καριέρα μας στην δισκογραφία. Μόλις είχα απολυθεί από τον Στρατό, τον συνάντησα σε ένα μικρό γραφειάκι στον δεύτερο όροφο της πολυκατοικίας στην Νίκης, πάνω από θρυλικό κατάστημα δίσκων Music Box. Ο Θόδωρος ερχόταν Part time, εγώ μόλις είχα απολυθεί και δούλευα κανονικό ωράριο. Από εκείνες τις μέρες στα τέλη της δεκαετίας του '60 και για πάρα πολλά χρόνια μέχρι σήμερα, με τον Κώστα Ζουγρή, τον Μίκη Κορίνθιο, τον Γιώργο Πολυχρονίου και τον Γιώργο Παπαστεφάνου, ήμασταν αυτοί που κρατούσαμε επαφή ανταλλάσσοντας απόψεις , διαφωνώντας, πολλές φορές μάλιστα αρκετά έντονα, αλλά πάντα παραμένοντας φίλοι για την μεγάλη μας αγάπη που είναι κυρίως η μουσική.
Με τον Θόδωρο ήμουν πολύ κοντά, ιδιαίτερα από κείνη τη συνάντησή μας στην Music Box και στη συνέχεια όταν εγώ δούλευα για την Polygram και εκείνος για την Columbia. Είχαμε την τύχη να μάθουμε και οι δύο τα μυστικά της δισκογραφίας από τους καλύτερους δασκάλους που ήταν η Μαρίκα και ο Μαρτέν Γκεσάρ, οι ιδιοκτήτες της Music Box, και οι άνθρωποι που έφεραν το ξένο ρεπερτόριο στην Ελλάδα. Θυμάμαι, όταν ερχόταν τα απογεύματα ο Θοδωρής στο γραφείο, να του παρουσιάζω τα δισκάκια που είχαν έρθει από το εξωτερικό το πρωί και να ακούμε πρώτοι εμείς το jumpin jack flash, πριν το κυκλοφορήσουμε σε μικρό δίσκο στην Ελλάδα. Ο μόνος τρόπος που υπήρχε για να ακούμε τα νέα τραγούδια τότε, ήταν οι ξένοι ραδιοφωνικοί σταθμοί και ο Αμερικάνικος στο Ελληνικό, καταλαβαίνει κανείς ότι δύο νέα παιδιά, τρελαμένα με το ροκ, σε τι παράδεισο βρισκόμαστε , με τα χιλιάδες δισκάκια πάνω από το κεφάλι μας στα ράφια να ακούμε πρώτοι τα νέα άλμπουμ του Dylan , των Blood Sweat & Tears, των Spirit ή των Electric Flag και των SteppenWolf . Είχαμε και τον ανταγωνισμό μας στα Ελληνικά συγκροτήματα, εκείνος είχε φέρει στην εταιρεία τους Esquires και εγώ τους Persons.
Ήταν μία ξεχωριστή εποχή για το ροκ στην Ελλάδα, που άρχισε να δυναμώνει, όταν και άλλα παιδιά σαν και εμάς ασχολήθηκαν με τη μουσική, ο Τάσος Φαληρέας στην Lyra και μετά στην CBS,με τον Στέλιο Ελληνιάδη. Τότε γνωρίσαμε και τον Νίκο Νικολαΐδη, που ήταν υπεύθυνος του ξένου ρεπερτορίου στον Ορφανίδη και οι συζητήσει μας διευρύνθηκαν και στον χώρο του κινηματογράφου.
Με τον Θόδωρο κάναμε πολλά ταξίδια στην επαρχία, ακούγοντας πάντα, τη μουσική που είχαμε γράψεις στις κασέτες στο αυτοκίνητο, εκτός από τις ραδιοφωνικές εκπομπές, εκείνος άρχισε να ειδικεύεται περισσότερο στα Blues, χωρίς να ξεχνά ποτέ το ροκ, αργότερα κάναμε και την τηλεοπτική εκπομπή 'Ποπ 80' , με καλεσμένους όπως την Lene Lovich και τον Joe Jackson.
Ο Θόδωρος πάντοτε, είχε τον τρόπο να ανακαλύπτει τις καλύτερες ταβέρνες και τα πιο απίθανα φαγάδικα. Εκεί που συνεχίζαμε να διαφωνούμε, αν καλύτεροι ήταν οι Beatles ή οι Rolling Stones, αλλά προς το τέλος καταλήγαμε, ότι αγαπούσαμε και τους δύο το ίδιο.
Γιάννης Πετρίδης
Διαβάστε περισσότερα: https://www.tanea.gr/print/2021/03/19/people/ena-paidi-trelameno-me-to-rok/
