Βλέποντας τον εγγονό μου να αντιδρά με ενθουσιασμό σε ηχογραφήσεις τους χαρντ ροκ όπως το Thunderstruck των AC/DC και τραγούδια ροκ εντ ρολ από την δεκαετία του '50, σκέφτηκα ότι μία παραλλαγή του ροκ του '50 σε συνδυασμό ας πούμε με το πανκ θα μπορούσε να προκαλέσει ενδιαφέρον στους νέους στο μέλλον.

Για να γίνει αυτό όμως προϋπόθεση είναι να υπάρχει ένας καλλιτέχνης ή συγκρότημα που θα έχει την ακτινοβολία να προσελκύσει τους νέους.

Στο χιπ χοπ δεν υπήρξε μαύρος που να κάνει ας πούμε αυτό που έκαναν οι Beatles και ο Elvis, δηλαδή καθολική αποδοχή σε σινεμά, συναυλίες, και βέβαια στην δισκογραφία.

Ο Eminem έκανε μία πετυχημένη προσπάθεια που όμως δεν είχε συνέχεια στο σινεμά, ο Drake δεν είχε αυτή την ακτινοβολία.

Ας ελπίσουμε ότι πλησιάζει η μέρα που θα έχουμε μία ροκ αντίδραση, την θέλουν και την έχουν ανάγκη οι νέοι κάθε εποχής.

Κώστας Ζουγρής