Γιάννης Πετρίδης: Έχω καταφέρει στη ζωή μου, ένας δίσκος ή μία ταινία να μου φτιάχνουν την διάθεση.

Γιάννης Πετρίδης: Έχω καταφέρει στη ζωή μου, ένας δίσκος ή μία ταινία να μου φτιάχνουν την διάθεση.

Έχω καταφέρει στη ζωή μου, ένας δίσκος ή μία ταινία να μου φτιάχνουν την διάθεση.

Σήμερα το απόγευμα συνέβη κάτι παρόμοιο, ξεκίνησε στις 4 στην εκπομπή μου στο Α' πρόγραμμα, όταν μοιράστηκα με τους ακροατές την αγάπη μου για τους Emerson, Lake and Palmer και κυρίως για το περίφημο άλμπουμ τους Brain Salad Surgery που βρίσκεται στην επικαιρότητα όπως θα διαβάστε σε άλλη στήλη του site.

Παίζοντας το Karn Evil 9 σκεφτόμουν ότι μόνο επειδή είμαι στο δημόσιο ραδιόφωνο 45 χρόνια τώρα μπορώ να παίζω κομμάτια διάρκειας σχεδόν 30' σε ώρα prime time.

Και με τους Emerson, Lake and Palmer έχω μία ιδιαίτερη σχέση γιατί στις αρχές της δεκαετίας του '70 που εργαζόμουν για την Ελλαδίσκ, μετέπειτα Πόλυγκραμ-Universal είχα την ευχέρεια από τον τότε διευθυντή Νίκο Αντύπα να υπογράφω δεκάδες ανεξάρτητα labels κάτι που για πολλά χρόνια δεν απασχολούσε ιδιαίτερα τις άλλες εταιρείες.

Έχοντας ήδη στον κατάλογο μας τους Nice, μόλις πρωτάκουσα το Lucky Man ταξίδεψα στο Λονδίνο για να υπογράψω αμέσως την εταιρεία τους Manticore, εκεί που έβγαλαν τα σπουδαιότερα άλμπουμ τους στα επόμενα χρόνια.

Κάποια από αυτά τα κυκλοφορούσαμε κανονικά στην Ελλάδα και κάποια άλλα με φάκελλα εισαγωγής, όπως το τριπλό Welcome Back My Friends to the show that never ends, ακούστε την εκπομπή on demand στο site της ΕΡΤ, όσοι δεν γνωρίζετε αρκετά ή θέλετε να ακούσετε ξανά τους ELP.

Η σχέση μου με τον Terence Malik ξεκίνησε την ίδια περίπου εποχή, με το εξαιρετικό Badlands το 1973, την ίδια χρονιά που βγήκε το Brain Salad Surgery και που ήταν από τα πρώτα DVD που είχα αγοράσει.

Αυτός είναι ένας από τους σπουδαιότερους Αμερικανούς σκηνοθέτες μετά το 1970 με αριστουργήματα όπως το Days Of Heaven, την Λευκή κόκκινη γραμμή κα.

Είναι ένας κινηματογραφιστής με πολύ ιδιαίτερο στυλ που ή θα ερωτευτείς τις ταινίες του ή θα φύγεις από την προβολή στα πρώτα 10'.

Στην νέα εποχή που ζούμε διάβαζα σχόλια για το νέο του φιλμ Μια κρυφή ζωή, ότι έχει μεγάλη διάρκεια και είναι βαρετό.

Εγώ για 174' με 3-4 ακόμα θεατές, όπως συμβαίνει σε τέτοιου είδους ταινίες, ταξίδεξα στον ποιητικό κόσμο του σκηνοθέτη και στις ανεπανάληπτες εικόνες.

Η ταινία ασχολείται με την πραγματική ιστορία ενός Αυστριακού αγρότη αντιρρησία συνείδησης κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου.