Στο μεγαλύτερο διάστημα της ζωής μου είμαι μόνιμα απαισιόδοξος. Τελευταία συχνά ανταλλάσσω τις απαισιόδοξες σκέψεις μου με τον γιο μου Δημήτρη ο οποίος όπως είναι φυσικό είναι λόγω ηλικίας υποθέτω, σταθερά αισιόδοξος.
Φαινομενικά ένας από τους δυο μας έχει δίκιο, όμως στο πέρασμα του χρόνου νομίζω ότι η απαισιοδοξία πάντα είναι ο νικητής σε κάθε πλευρά.
Ναι είναι ωραίο να ξυπνάς κάθε πρωί και να είσαι ζωντανός, όσο και να το θεωρούμε αυτό δεδομένο, δεν είναι και αυτό είναι το μυστικό, όσο πιο έγκαιρα το συνειδητοποιήσεις, τόσο καλύτερα θα περάσεις στη ζωή σου.
Τι είναι απαισιοδοξία; το να εστιάζεις τα ενδιαφέροντα σου στα αρνητικά της κάθε μέρας και να παραβλέπεις τα θετικά.
Το μυστικό σε όλα είναι η έλλειψη επαρκούς γνώσης σε συγκεκριμένα πράγματα.
Ας πούμε όταν ξεκινήσαμε αυτήν την σελίδα, για πολλά χρόνια, μέχρι και σήμερα, βλέπουμε μία σταθερή άνοδο των επισκεπτών και αύξηση του ενδιαφέροντος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Όμως αντίθετα απ' ότι πίστευα, αυτό δεν μπορεί να έχει κανένα αντίκτυπο στην διαβρωμένη από τη διαφθορά Ελληνική κοινωνία.
Για να συντηρηθεί αυτή η σελίδα και να έχουν να τρώνε, προσέξτε, όχι να γίνουν πλούσιοι, όσοι ασχολούνται με την σελίδα, πρέπει να έχει σχετική διαφήμιση ή να την συντηρεί οικονομικά κάποιος ή κάποιοι που το κρίνουν σκόπιμο.
Τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει, κάθε μέρα άπειρα τηλέφωνα σε εταιρίες που σου λένε ξεκάθαρα ότι δεν σε στηρίζουμε γιατί προτιμούμε να στηρίξουμε τον τάδε για να μας γράφει θετικά ή τουλάχιστον όχι αρνητικά στα μέσα που ελέγχει.
Αυτοί από τους μεγάλους ομίλους που θα μπορούσαν να μας στηρίξουν είναι χωμένοι μέχρι τον λαιμό, ξέρετε που και εμάς μας βλέπουν σαν γραφικούς.
Από την άλλη είναι αδύνατο, όσο καλή και να είναι η σελίδα μας, που εντάξει δεν είμαστε και το ιδανικό, αφού κάτι τέτοιο δεν υπάρχει γιατί ο καθένας έχει την δικιά του γνώμη, να κάνουμε τον απλό κόσμο να ενδιαφερθεί αφού όλοι έχουν τα δικά τους προβλήματα.
Τι θα γίνει στο τέλος; όταν λέμε τέλος, η λέξη έχει μόνο μία έννοια και αυτό δίνει από μόνο του την απάντηση.
Κώστας Ζουγρής
