Μια καλημέρα με μνήμες ΠΑΣΟΚ, δεν είναι βέβαια και το καλύτερο για ένα τόσο όμορφο τραγούδι σε μία εποχή που οι περισσότεροι τότε Πασόκοι το έχουν εγκαταλείψει σαν τους χρυσοθήρες ψάχνοντας αλλού την τύχη τους σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Είναι οι ίδιοι που στο δημοψήφισμα πανηγύριζαν το βράδυ για το όχι και το πρωί για το Ναι, παράξενος λαός. ΚΖ
Ανεκτίμητο, το να μπορείς να βλέπεις τον ήλιο κάθε μέρα. Καλημέρα σε όλους!
Όταν κυκλοφόρησε αυτό το αγαπημένο τραγούδι του Μάνου, ο οποίος αναφέρει την κόρη του στους στίχους, η Μυρσίνη ήταν 7 ετών, το ΠΑΣΟΚ που το υιοθέτησε σχεδόν σαν σύνθημα μόλις είχε δημιουργηθεί.
Γελά ο ήλιος κι αμολιέται στα στενά,
χορεύει πάνω στο νταούλι κι αρχινά,
το κόκκινο για τη ροδιά,
το πράσινο για τα παιδιά,
για της Μυρσίνης την ποδιά μια Παναγιά.
Το κόκκινο για τη ροδιά,
το πράσινο για τα παιδιά,
για της Μυρσίνης την ποδιά μια Παναγιά.
Στην εβδομάδα που πέρασε η Μυρσίνη ήλθε ξανά στην επικαιρότητα, για άλλους λόγους όμως.
