Εκατοντάδες χιλιόμετρα έχουμε διανύσει με τον Γιάννη Πετρίδη σε όλο τον πλανήτη για να βρούμε τους δίσκους και τα τραγούδια που αγαπήσαμε.
Όλα αυτά τα χιλιόμετρα μας έκαναν να πονάμε κάθε κομμάτι της δισκοθήκης μας και παράλληλα να γεμίζουμε με μουσικές αναμνήσεις την ζωή μας.
Δεν είναι εύκολο να κατανοήσει κάποιος αυτό που νιώθουμε με κάθε μικρό δισκάκι, άλμπουμ, ακόμα και cd σε μερικές περιπτώσεις.
Τώρα τι συμβαίνει; πολλοί πατούν το play στις μουσικές πλατφόρμες και μέσα σε ελάχιστα λεπτά έχουν προσπεράσει ολόκληρο το άλμπουμ ακούγοντας ελάχιστα δευτερόλεπτα από κάθε τραγούδι..
Είναι αδύνατο όμως να καταλάβεις την αξία του κάθε δίσκου ακούγοντας μερικά δευτερόλεπτα από κάθε τραγούδι του, αφενός χάνεις την μαγεία του κάθε τραγουδιού, αλλά και την αιώνια σχέση του ακροατή με την μουσική που σε μερικές περιπτώσεις άγγιζε τα όρια της μυσταγωγίας.
Δεν είναι βέβαια όλοι οι ακροατές έτσι, αλλά δυστυχώς όλο και λιγοστεύουν αυτοί που απολαμβάνουν την μουσική.
Γίνομαι γραφικός, αλλά συνέχεια βιώνουμε την αδιαφορία των μεγάλων ομίλων που δήθεν ενδιαφέρονται για τις τέχνες και ειδικά για την μουσική, στην πραγματικότητα αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να αυξήσουν τα κέρδη τους, να κρατήσουν και να αυξήσουν τα κεκτημένα τους και να φτωχοποιήσουν όλο και περισσότερο τον Ελληνικό λαό αγνοώντας ότι αυτό θα έχει συνέπειες και στην αυτοκρατορία τους.
