Αυτό το όνομα κάπου το έχω ξανακούσει… Γκρουπ με το ίδιο όνομα αλλά άλλη τελείως ιστορία...και ήχο

Από τον Θοδωρή Φαχουρίδη

Συνωνυμίες συγκροτημάτων, συμβαίνει, όχι ιδιαίτερα συχνά αλλά υπάρχει η πιθανότητα να πέσετε πάνω σε μια τέτοια σύμπτωση.

Με αφορμή την πιο πρόσφατη που μου έτυχε άρχισε το ψάξιμο για το πότε έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν. Όχι συχνά είναι η αλήθεια αλλά δεν είναι ότι πιο περίεργο μπορεί να συναντήσει ένας φίλος της μουσικής. Ιδού ενδεικτικά μόνο κάποια από τα αποτελέσματα των ενδιαφερουσών αυτών συμπτώσεων. Για προφανείς λόγους οι φημισμένοι «συγγενείς» τους έχουν παραληφθεί…

Air

Συγκρότημα της free τζαζ από το Σικάγο. Από το 1971 έως το 1986 κυκλοφόρησαν 8 στούντιο και 3 ζωντανά ηχογραφημένα άλμπουμ. Το τρίο αποτελούνταν από τους Henry Threadgill (alto σαξόφωνο, φλάουτο), Fred Hopkins (μπάσο), Steve McCall (ντραμς, percussion). Εδώ τους ακούμε σε ένα δείγμα της δουλειάς τους από το δεύτερο δίσκο τους Raid του 1976, με τίτλο Midnight Sun.

και η σπουδή τους στη σύνθεση του Scott Joplin, του επονομαζόμενο και βασιλιά του Ragtime, που μας έρχεται από τα βάθη του χρόνου, συγκεκριμένα από το 1902. Οι ήχοι του είδους κυριαρχούσαν στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ου αιώνα στην Αμερική και ενέπνευσαν την ομάδα του Threadgill, να αυτοσχεδιάσει πάνω τους σε δύο συνθέσεις του Joplin. Από τον δίσκο Lore του 1979 ακούμε τη μία από αυτές.

The Ragtime dance

Nirvana

Συγκρότημα βουτηγμένο στην ψυχεδέλεια των 60ς. ιδρύθηκαν στο Λονδίνο το 1965, παρέμειναν δραστήριοι έως το ’71, για να επανασυνδεθούν 14 χρόνια αργότερα και να μείνουν δραστήριοι έως τις ημέρες μας. Ελληνικών συμφερόντων κατά το ήμισυ, αφού μαζί με τον Ιρλανδό Patrick Campbell-Lyons συνένοχος στο συμφωνικό ποπ - ροκ του συγκροτήματος ήταν και ο συνθέτης Alex Spyropoylos. Υπήρχαν και άλλοι μουσικοί που ανέβηκαν στο όχημα για να γεμίσει ο ήχος του γκρουπ αλλά οι δυό τους είναι ο σκληρός πυρήνας του. Στον πρώτο τους δίσκο The Story Of Simon Simopath, τον Οκτώβριο του 1967, παραγωγή έκανε ο ιδρυτής της φημισμένης ,ανεξάρτητης κάποτε, Island, με την ετικέτα της οποίας κυκλοφόρησε κιόλας, Chris Blackwell. Ακούμε μια από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου, που σύστησε το γκρουπ στο κοινό, πριν από 50 χρόνια.

In The Courtyard of the Stars

Την επόμενη χρονιά ξανά υπό τη σκέπη του Blackwell κυκλοφορούν το δεύτερο δίσκο τους με τίτλο «The Existence of Chance Is Everything and Nothing While the Greatest Achievement Is the Living of Life, and so Say ALL OF US», ή πιο απλά All of Us. Από μηχανικός ήχος προάχθηκε και ως παραγωγός για αυτό το άλμπουμ ο Brian Humphries, που αργότερα θα συνεργαστεί με τους Pink Floyd, Traffic και Black Sabbath μεταξύ άλλων. Από αυτόν ένα δεύτερο δείγμα της δουλειάς τους, το Tiny Goddess

The Charlatans

Την πενταετία 1964 – 1969, το γκρουπ από το Σαν Φραντσίσκο έπαιξε την ψυχεδελική του ροκ και είναι ένα από τα γκρουπ που θεωρείται πρωτοποριακό στον ήχο της πόλης που έγινε παγκόσμια γνωστός. Χαρακτηριστικό ότι η πρώτη συναυλία που έδωσαν στο κλαμπ Red Dog Saloon στη Βιρτζίνια, διαφημίστηκε από ένα ψυχεδελικό πόστερ που έχει ονομαστεί «ο σπόρος», για το κλαμπ δε, έχει βγει και ντοκιμαντέρ το 1996. Το πρώτο τραγούδι τους που ήταν να κυκλοφορήσει σε σινγκλ, αλλά ματαιώθηκε λόγω των αναφορών στα ναρκωτικά έρχεται από το 1966. Θα δει το φως σε μια συλλογή της Rhino το 1985, ενώ σε δίσκο του γκρουπ μόλις το 1996 στη συλλογή με τις ηχογραφήσεις που έκαναν μεταξύ 66 και 68 για λογαριασμό της Kama Sutra Records.

Codine

Κάποια από τα τραγούδια τους μαζεμένα θα κυκλοφορήσουν σε άλμπουμ μόλις το 1969 όταν ο ήχος τους άρχισε να θεωρείται ξεπερασμένος, με αποτέλεσμα την εμπορική αποτυχία του. Ένα ακόμη δείγμα από το μονάκριβο παιδί τους, παραδοσιακό τραγούδι που ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1909, την εποχή του Ragtime.

Alabama Bound

Placebo

Είκοσι τρία χρόνια πριν την εμφάνιση των αγαπημένων λονδρέζων υπήρχε το βελγικό γκρουπ του Marc Moulin. Μουσικά είχε ξεκινήσει την καριέρα του ως σόλο καλλιτέχνης το 1969. Δύο χρόνια αργότερα θα δημιουργήσει τους Placebo. Το βραχύβιο γκρουπ θα δώσει τρεις δίσκους έως το 1976 οπότε και διαλύθηκε για να συνεχίσει ο front man να βρίσκει δρόμους εκφράσης με άλλα σχήματα.

Ένα δείγμα από την πρώτη τους δουλειά σε ρυθμούς τζαζ φανκ, που ξεκινούσε με τη διασκευή στο Inner City Blues του Marvin Gaye, από το What’s going on. Ακούμε τη δική τους σύνθεση με τίτλο Aria

και από το πολύ καλό δεύτερο άλμπουμ τους 1973, που όπως δηλώνει ο τίτλος του κυκλοφόρησε δύο χρόνια μετά, μας έρχεται το Balek

The Olympians

Εμφανίστηκαν το 2016, με το όνομά τους να το παίρνουν μετά από ένα όνειρο του δημιουργού τους κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Ελλάδα. Πρόκειται για το ορχηστρικό συγκρότημα από το Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, παιδί του Toby Pazner. Ο πολυοργανίστας ιδρυτής του 10μελούς γκρουπ έφτιαξε ένα φανκ σύνολο σκέτη απόλαυση. Ορίστε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα από την πρώτη τους δουλειά.

Sirens Of Jupiter

Saturn

ψάχνοντας μπορεί να πέσετε και στα εξής:

Σε έναν κατάλευκο Bobby Brown, αντί τους φιλανδούς His Infernal Majesty στους αμερικανούς His Imperial Majesty, στον σκληρό ήχο των σουηδών Odyssey αντί στην ντίσκο του Going Back To My Roots…

Ακούστε ένα δείγμα των τριών αυτών καλλιτεχνών και καλό περαιτέρω ψάξιμο…