Τα περισσότερα προβλήματα στην ζωή μας συχνά επιδέχονται εύκολες λύσεις, οι άνθρωποι όμως, συνήθως για ιδίων όφελος τους δίνουν άλλες διαστάσεις, πέρα από τις πραγματικές με συνέπεια την στασιμότητα.
Το βασικότερο άρθρο του συντάγματος της δημοκρατίας μας και φαντάζομαι όλων των σύγχρονων κρατών, είναι το ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι μεταξύ τους έναντι του νόμου.
Αυτό και μόνο αν είχε εφαρμόσει το Ελληνικό κράτος, δύσκολα θα είχαμε φτάσει στο σημερινό αδιέξοδο.
Η μόνιμα αποτυχημένη προσπάθεια της κάθε κυβέρνησης για τα αυτονόητα, κολλάει πάντα στα συμφέροντα που όπως είναι λογικό προσπαθούν να υπερασπισθούν όσοι τα έχουν.
Ενδεικτικά θα αναφέρω μια σειρά από περιπτώσεις που είναι αντίθετες με την επιταγή του συντάγματος περί ισότητας.
Η μονιμότητα που απολαμβάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, αφού δεν ισχύει στον ιδιωτικό τομέα είναι αντίθετα στο σύνταγμα το να ισχύει γι' αυτούς.
Τα διάφορα επιδόματα που ισχύουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα σε συνδυασμό με τις μισθολογικές κλίμακες βοηθούν τους περισσότερους να ξεπερνούν τους μισθούς υπαλλήλων και εργατών του ιδιωτικού τομέα.
Οι δικαστικές αποφάσεις πάντα διαχωρίζουν τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα με αυτούς του ιδιωτικού τα συμφέροντα των οποίων δεν φτάνουν ποτέ καν σε δίκη, αφού εκεί δεν ευαισθητοποιούνται οι δικαστές να κινήσουν αυτοβούλως τις διαδικασίες.
Η ενίσχυση των αγροτών και η απαλλαγή τους από αυτά που ισχύουν για τους άλλους πολίτες, είναι μία ακόμα άνιση μεταχείριση πολιτών.
Η απαλλαγή φορολογίας και συχνά ενίσχυση των εφοπλιστών που με την απειλή εγκατάλειψης της Ελληνικής σημαίας από τα πλοία τους εκβιάζουν συνέχεια τις κυβερνήσεις που φοβούνται την ανεργία των συνήθως επανδρωμένων με ξένους ελληνικά πλοία.
Οι φορολογικές απαλλαγές των βουλευτών.
Η συχνά εξωφρενική ενίσχυση των αθλητικών και ειδικά των ποδοσφαιρικών συλλόγων που ενώ χρωστάνε πολλά χρήματα έχουν μεταμορφωθεί σε Zombie και με το πρόσχημα αλλαγής ονομασίας και υποβιβασμού γλυτώνουν εκατομμύρια.
Η ολική σχεδόν απαλλαγή της φορολογίας της εκκλησίας που με την τεράστια περιουσία της θα μπορούσε να βοηθήσει το κράτος στην δύσκολη αυτή περίοδο.
Η με διάφορα τεχνάσματα πληρωμή των απεργιών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, σε αντίθεση με τον ιδιωτικό, όπου η απόλυση είναι συνήθως η συνέπεια κάθε απεργίας.
Η πρόωρη συνταξιοδότηση στον δημόσιο τομέα με διάφορες προφάσεις, εφεδρεία κλπ επιδοτήσεις που συνήθως οδηγούν σε μακρόχρονη μισθοδοσία, όπως στην Ολυμπιακή.
Κορυφαία ανισότητα η δυνατότητα συνταξιοδότησης από πολλούς φορείς προέδρων δημοκρατίας, βουλευτών, δικαστικών σε αντίθεση με εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που δύσκολα πια παίρνουν έστω και την μία σύνταξη μετά από πολλά χρόνια δουλειάς.
Όσοι πιστεύουν ότι αυτά δεν ισχύουν και είναι υπερβολές, τότε το ιδιωτικό εργατικό δίκαιο να εφαρμοστεί και στο δημόσιο και αν κάποιοι κλάδοι, όπως οι αγρότες πχ είναι αδικημένοι από την κοινωνία και το κράτος και δεν πρέπει να κρατούν φορολογικά βιβλία, ας τους προσλάβει το κράτος σαν ιδιωτικούς υπάλληλους για να τους βοηθήσει πραγματικά να ξεφύγουν από την αδικία που βιώνουν.
Ας κάνει κάποια κυβέρνηση αυτά και βλέπουμε, εκάστοτε αντιπολίτευση, όχι μόνο δεν τα κάνει, αλλά αυξάνει τις παροχές και η προηγούμενη κυβέρνηση και μετέπειτα αντιπολίτευση φωνάζει ότι οι παροχές είναι λίγες.
Κώστας Ζουγρής
