Το μποτιλιάρισμα, ο ποδηλάτης και οι Depeche Mode...

Το μποτιλιάρισμα, ο ποδηλάτης και οι Depeche Mode...

Κάποιες στερεοτυπικές εκφράσεις πρέπει να αναθεωρηθούν άμεσα. Όπως αυτή με τον "φορτηγατζή". Το σκέφτηκα πολύ σοβαρά. Και το σκέφτηκα πολύ σοβαρά γιατί είχα πάρα πολύ χρόνο για να το σκεφτώ.

Συγκεκριμένα, είχα μιάμιση ώρα απόψε, στο αυτοκίνητο, από την Ζωοδόχου Πηγής ως την Βασιλέως (sorry κιόλας) Κωνσταντίνου, στο ύψος Άγαλμα Τρούμαν.
Μιάμιση ώρα. Ως αφετηρία, ή Ζωοδόχος Πηγή αποδείχτηκε ακραίος ευφημισμός και ψυχοβγάλτης. Όλοι οι δρόμοι ήταν κλειστοί και, ξεκινώντας στις εννέα παρά τέταρτο για την διαδρομή του δεκαλέπτου, αντίκρισα τον Χάρι Τρούμαν στις δέκα και είκοσι.

Στο μεταξύ, είχα άπλετο χρόνο για ενδοσκόπηση, αλλά και για διαδραστική εμπειρία με τους φίλους οδηγούς στα μπλόκα. Εκεί κατάλαβα πως η έκφραση "βρίζει σαν φορτηγατζής" είναι εξόχως άδικη, πολιτικά απόλυτα μη ορθή και μάλιστα κοινωνικά σαθρή. Η ανάγωγη συμπεριφορά των οδηγών Ι.Χ. και ταξί στην Αθήνα, είναι γνωστή. Το ίδιο και των οδηγών μοτοσικλετών, το ίδιο και των αυτοκινήτων τύπου Smart, που είναι κάτι που ισοδυναμεί με μηχανάκι και θεωρεί πως ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Οι χειρονομίες, ή γλώσσα του στόματος και η γλώσσα του σώματος, γνωστά. Αυτό που με στενοχώρησε όμως πολύ απόψε, ήταν όταν είδα τις ίδιες χειρονομίες και την ίδια γλώσσα σώματος και στόματος σε ποδηλάτες. Σφήνες με φωνάρες τύπου "καραγωγεύς", όπως έλεγαν και οι γερο-παρατατικοί παλιά. Οπότε, μπλακ λιστ και οι ποδηλάτες, η ελπίδα των δρόμων. Μόνο οι πεζοί διατηρούν ακόμη ένα κάποιο "ηθικό πλεονέκτημα", αλλά ούτε και γι' αυτό είμαι σίγουρη.

Η μόνη σωτηρία μου, όπως πάντα, το ραδιόφωνο. Ακούγοντας μουσική, θυμήθηκα ανάλογη ταλαιπωρία τα τελευταία χρόνια μόνο στο αδιαχώρητο στη Μαλακάσα, δύο ώρες πριν και άλλες δύο μετά, τη βραδιά που οι Depeche Mode δεν βγήκαν τελικά στη σκηνή. Μας "αποζημίωσαν" βέβαια οι άνθρωποι όταν ξαναήρθαν στην Αθήνα και όλα μια χαρά. Απόψε, καμιά ελπίδα και με απογοήτευσαν και οι ποδηλάτες της καρδιάς μου.

Μιάμιση ώρα και αφαιρώ και το τέταρτο στο βενζινάδικο γιατί, φυσικά, κόντεψα να μείνω.

But it's all right now, ή μάλλον, it's All Write, τα 'γραψα και ξεθύμανα.

Παπαγεωργίου Μαρίνα