Φτάνουμε στον τελευταίο μήνα του 2015 και θα ζήσουμε εμείς οι πραγματικοί φίλοι, που αγαπάμε την μουσική τον ίδιο εφιάλτη.
Η νεότερη γενιά των γραφιάδων στα διάφορα έντυπα, ξένα και Ελληνικά προσπαθεί να εντυπωσιάσει, όπως κάνει εδώ και 10-15 χρόνια στις λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς, προτείνοντας ότι πιο άγνωστο και δήθεν εναλλακτικό υπάρχει.
Το σύνολο αυτών που βλέπουμε στις διάφορες λίστες, με τα καλύτερα υποτίθεται της χρονιάς δεν θα τα θυμάται κανείς μετά τις 17 Ιανουαρίου του 2016, παρά μόνο 1000 στις Ηνωμένες Πολιτείες, 300 στην Βρετανία και 100 στην Ελλάδα γιατί έχουμε μία ιδιαιτερότητα και η αναλογία είναι διαφορετική.
Βέβαια και στην εναλλακτική μουσική, όπως και σε άλλες σκηνές υπάρχουν πολλά αξιόλογα άλμπουμ.
Έγραψα άλμπουμ; το φόρματ αυτό.παρά τις εξαιρέσεις εξαφανίζεται χρόνο με τον χρόνο. Δεν ξέρω πως θα το πουν στο μέλλον, ίσως 'ομάδες τραγουδιών'.
Και εμείς είχαμε κάνει ίσως κάποια λάθη στις επιλογές μας τα προηγούμενα χρόνια, αλλά αυτές πάντα είχαν μία μεγάλη πρόσβαση και συνδυασμό μεταξύ εμπορικών και αντιεμπορικών.
Όταν προτείναμε την Laurie Anderson, τους Cure, τους REM, ακόμα και την Adele, όταν όλοι είχαν τρελαθεί με την Duffy, αυτοί είχαν μικρή αποδοχή αρχικά και ελάχιστους φίλους.
Όσοι άκουγαν τις εκπομπές το ξέρουν πολύ καλά.
Γιάννης Πετρίδης
