Σήμερα συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την ημέρα που ήταν στην διάθεσή σας το site, apotis4stis5.
Συμπτωματικά αυτό έγινε στις 12/12/12.
Ολοι οι αριθμοί, από το 0 μέχρι το 9, έχουν τη συμμετοχή τους σε αρκετά ελληνικά τραγούδια, ενδεικτικά αναφέρω το Ενα το Χελιδόνι, του Μίκη Θεοδωράκη, σε ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, από το Αξιον Εστί: Ενα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή, θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς.
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Για το δύο επιλέγω το Τα Κορίτσια που πηγαίνουν δύο, δύο, του Διονύση Σαββόπουλου, από το πρώτο του άλμπουμ, που ήταν το Φορτηγό, το 1966:
Δυο, δυο, πέρασαν, να τα τα κορίτσια. Ολο ντρέπονται, ντρέπονται τα κορίτσια.
Τα κορίτσια, τα κορίτσια, δύο-δύο βιαστικά στρίβουν από τη γωνία, για να μπουν στο σινεμά.
Εκτός από το δημοτικό μας τραγούδι Τρία παιδιά Βολιώτικα...πιο αντιπροσωπευτικό για τον αριθμό τρία είναι το Τρεις νέοι, τρεις φίλοι, του Γιάννη Σπανού, με τον Μιχάλη Βιολάρη, σε στίχους της Αιμιλίας Δάφνη:
Ητανε, Θεέ μου, μία φορά, τρεις νέοι, τρεις φίλοι, τρία παιδιά, αγάπες, όνειρα, τραγούδια, μέσα στο φως, μες στα λουλούδια τρεις νέοι, τρεις φίλοι, τρία παιδιά.
Τα Παιδιά του Πειραιά, του Μάνου Χατζιδάκι, δικαιωματικά κατέχουν τη θέση για τον αριθμό τέσσερα, με ερμηνεύτρια, βέβαια, την αξέχαστη Μελίνα Μερκούρη, ενώ για το πέντε, το Πέντε πάνω, πέντε κάτω, του Χρήστου Νικολόπουλου, με τον Στέλιο Καζαντζίδη, δικαιωματικά πιστεύω ότι ξεχωρίζει για τον αριθμό πέντε, με τους στίχους του Πυθαγόρα.
Για το έξι υπάρχει, βέβαια, το Ηταν πέντε, ήταν έξι, του Σταύρου Κουγιουμτζή, αλλά ο αριθμός πρέπει να κατακυρωθεί και εδώ στον Μάνο Χατζιδάκι για το Εξι λαϊκές ζωγραφιές για μια μικρή λευκή αχιβάδα.
Στον Μάνο ανήκει και το νούμερο επτά, με το Εφτά τραγούδια θα σου πω, από την ταινία του 1955 Στέλλα, όπου το ερμήνευσαν εναλλάξ η Βούλα Ζουμπουλάκη και η Μελίνα Μερκούρη, οι στίχοι ήταν του Μιχάλη Κακογιάννη: Στου Παραδείσου τα μπουζούκια θα με πας,
κι αφού χορέψουμε και πάψει ο σαματάς, εφτά τραγούδια θα σου πω, για να διαλέξεις τον σκοπό, για να μου πεις, για να σου πω το «Σ' αγαπώ».
Για τον αριθμό οκτώ δεν υπάρχει αντίπαλος για τους στίχους που έγραψε ο Μάνος Ελευθερίου το 1970, για το άλμπουμ Μίκης Θεοδωράκης Τα Λαϊκά Νο 1, με ερμηνεύτρια τη Μαρία Δημητριάδη: Το τρένο φεύγει στις οχτώ ταξίδι για την Κατερίνη, Νοέμβρης μήνας δεν θα μείνει να μη θυμάσαι στις οχτώ, να μη θυμάσαι στις οχτώ το τρένο για την Κατερίνη, Νοέμβρης μήνας δεν θα μείνει.
Από το 1953 είναι η σύνθεση του Μιχάλη Σουγιούλ, σε στίχους του Γιώργου Τζαβέλλα, από την ταινία του τελευταίου Το Σωφεράκι, όπου ο Μανώλης Χιώτης με το συγκρότημά του συνόδευε τους Μίμη Φωτόπουλο και Σπεράντζα Βρανά:
Μια ζωή την έχουμε, κι αν δεν τη γλεντήσουμε, τι θα καταλάβουμε, τι θα καζαντίσουμε,
τι θα καταλάβουμε, τι θα καζαντίσουμε.
Μες στον ψεύτικο ντουνιά παίξτε μου διπλοπενιά, παίξτε μου διπλοπενιά
και ο μήνας έχει εννιά και ο μήνας έχει εννιά.
Τους φυσικούς αριθμούς συμπληρώνει το μηδέν και εδώ έχουμε, σε στίχους του Λάκη Λαζόπουλου και μουσική του Θάνου Μικρούτσικου, το Μηδέν, με την Ελευθερία Αρβανιτάκη, από το άλμπουμ του 1997 Ψάξε στ' όνειρό μας:
Το μηδέν θα κάνω κύκλο κι εκεί μέσα θα χορεύω κι ας μην ξέρω πού πηγαίνω
κι ας μην ξέρω τι γυρεύω.
Τη ζωή μου μηδενίζω, πάει να πει πως ξαναρχίζω,
τη ζωή μου μηδενίζω, πίσω δεν ξαναγυρίζω...
Για αρκετούς από τους υπόλοιπους άπειρους αριθμούς έχουν γραφτεί τραγούδια, που φτάνουν ή ξεπερνούν μερικές φορές το δισεκατομμύριο, όπως στο Billion Dollar Babies, του Alice Cooper, αλλά με εξαίρεση ίσως το 100 και το 1.000, κανένας αριθμός δεν έχει την απήχηση που έχει το δώδεκα στο τραγούδι, αλλά και τη συμβολική του σημασία στο πέρασμα των αιώνων.
Οι αρχαίοι λαοί (Αιγύπτιοι, Ελληνες -ο Πυθαγόρας πρώτος είχε συνδέσει τους αριθμούς με τη μουσική-, Χαλδαίοι, Ιουδαίοι) γνώριζαν τα θαυμαστά μυστήρια, που ήταν σε θέση να αποκαλύψουν οι αριθμοί και είχαν αναπτύξει μια ολόκληρη επιστήμη αριθμητικών ιδεών, που ήταν εντελώς ξεχωριστή από τα μαθηματικά.
Η συσχέτιση των αρχαίων δοξασιών για τους αριθμούς με τα γράμματα της αλφαβήτου, τους πλανήτες, τα αστέρια, τους αστερισμούς και άλλα αστρονομικά μεγέθη, ασκούσαν σε πολλούς λαούς μια μορφή μαντείας.
Ο κάθε αριθμός από μόνος του έχει βέβαια ξεχωριστή συμβολική και αποκρυφιστική έννοια, αλλά το δώδεκα (12) αντιπροσωπεύει έναν κύκλο με αξιοσημείωτη παρουσία σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς.
Το δώδεκα έχει μια άμεση και εξαρτημένη σχέση με τον ζωδιακό κύκλο και με τους μήνες στους περισσότερους πολιτισμούς που χρησιμοποιούσαν σεληνιακό ή ηλιακό ημερολόγιο.
12 οι ώρες της ημέρας και της νύχτας, 12 οι μήνες του έτους, 12 τα ζώδια σε Ανατολή και Δύση, με Κινέζους, Εβραίους και άλλους λαούς να θεωρούν το 12 ιερό αριθμό και να έχει μεγάλη σχέση με πολλές θρησκείες.
12 οι φυλές του Ισραήλ, 12 οι Ολύμπιοι θεοί, 12 οι μικροί προφήτες, 12 οι μαθητές του Χριστού, 12 τα ευαγγέλια, 12 οι ιππότες της στρογγυλής τραπέζης στον μύθο του Αρθούρου, 12 οι άθλοι του Ηρακλή και ακόμη πολλά παραδείγματα.
Πολλά και τα τραγούδια με αναφορά σ' αυτόν τον αριθμό, όπως το 12 η ώρα (Μαριώ), του Βασίλη Τσιτσάνη, με τον Στράτο Παγιουμτζή, από το 1940, με αρκετές άλλες ερμηνείες στη συνέχεια: Δώδεκα η ώρα θα 'ρθω, βρε Μαριώ, στο παράθυρό σου κάτι να σου ειπώ. Στο παράθυρό σου κάτι να σου ειπώ
δώδεκα η ώρα θα 'ρθω, βρε Μαριώ.
Δώδεκα παιδιά, του Μάνου Λοΐζου, σε στίχους του Δημήτρη Χριστοδούλου, με τον Κώστα Σμοκοβίτη (1974): Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα παιδιά,
πήραν τη βροχή στους ώμους, δώδεκα παιδιά, κράτησαν ψηλά τον ήλιο, κάνανε το κρύο φίλο, πήγαν πιο μακριά κι απ' τα πουλιά.
Το 12 προσδιορίζει, εκτός από το μεσημέρι, και τα μεσάνυχτα, στα οποία αναφέρεται με τον στίχο του ο Φίλιππος Νικολάου, στη γνωστή επιτυχία Δώδεκα, από το 1985.
Σε μία από τις επιθεωρήσεις του 1950 και σε μουσική του Γιώργου Μουζάκη ακουγόταν Το Καουμπόικο, που έκανε επιτυχία λίγο αργότερα το Τρίο Κιτάρα: Δυο μέρες, τρεις, δουλεύουμε και δώδεκα χορεύουμε, γλεντάμε κι αλητεύουμε σε φιέστες και γιορτές και μέσα σ' όλα τ' άλλα μας, τ' άλογα τα μεγάλα μας,
πάμε κι εκεί καβάλα μας τις όμορφες νυχτιές.
Σε στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου και μουσική Κώστα Τσίρκα, η Νατάσα Μποφίλιου, σε ένα από τα πρώτα της τραγούδια, με τίτλο Ασπιρίνη, τραγουδούσε το 2004: Σαν παιδιά χωρίς γονείς όλοι εμείς μετά τις 12 στα σπίτια μας γυρνάμε,
τόσοι φίλοι, συγγενείς κι όμως κανείς ένα τηλέφωνο να μάθει πώς περνάμε
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος, το 1997, έγραψε το άλμπουμ Αθέατος σφυγμός, στο οποίο ο Βασίλης Λέκκας τραγουδά το Δίας ουράνιος: Δώδεκα μήνες, δώδεκα ώρες, έτσι μετράνε σ' όλες τις χώρες, δώδεκα είναι οι θεοί μας όλοι, δώδεκα είναι και οι αποστόλοι.
Δία ουράνιε, έλα κοντά μας στη συντροφιά μας και στην καρδιά μας.
Συχνά μπροστά από την εποχή του, ο Παύλος Σιδηρόπουλος τραγουδούσε το 1989: Δώδεκα μέτρα από την πόρτα σας και σεις πέρα βρέχει με το γνωστό τροπάριότου λόγος δεν πέφτει κι ο μήνας εννιά να 'στε καλά κι ας πάει να φάει τα μούτρα της
κι ετούτη η γενιά (Της εθνικής συμφιλίωσης).
Από τα αγγλόφωνα τραγούδια, τη μεγαλύτερη απήχηση έχει βέβαια το 12 Days Of Christmas.
Ο κάθε αριθμός έχει τη δική του σημασία στα τραγούδια και ίσως και στη ζωή μας, αν ακολουθήσουμε αυτούς που πιστεύουν σ' αυτό.
Κώστας Ζουγρής
