Ποιός ήταν ο Bill Bojangles Robinson ή σκέτο Mr. Bojangles; Ίσως κάποιοι που ψάχνουν παλιά κλιπς στο you tube να έχουν δει έναν μαύρο να χορεύει κλακέτες ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας σκάλες, με ένα πλατύ και χαρακτηριστικό χαμόγελο, με αξιοσημείωτη ελαφρότητα, ντυμένος με κουστούμι και με το καπέλο του, συνήθως Bowler, σε μια ελαφριά κλίση. Ίσως κάποιοι να τον έχουνε δει να χορεύει με την Shirley Temple σε κάποιες ταινίες του 30. Ίσως άλλοι να θυμούνται την φοβερή μουσική ταινία του 1943, Stormy Weather με όλη την αφρόκρεμα των μαύρων καλλιτεχνών όπως Lena Horne, Cab Calloway, Fats Waller, Katherine Dunham, το εκπληκτικό χορευτικό ντουέτο The Nicholas Brothers και φυσικά τον Bill Robinson ως πρωταγωνιστή, σε μια ιστορία που ήταν βασισμένη στη ζωή του.
Ο Bill Robinson ήταν ένας από τους πρώτους μαύρους καλλιτέχνες σε minstrel και vaudeville (στις αρχές του προηγούμενου αιώνα οι λευκοί καλλιτέχνες βάφονταν μαύροι (blackface) όταν εμφανίζονταν στα σόου τους) . Ήταν ένας από τους πρώτους μαύρους ερμηνευτές που έπαιξαν σόλο, ξεπερνώντας τον κανόνα των ντουέτων στο βαριετέ. Ήταν ένας από τους πρώτους μαύρους headliner σε παραστάσεις του Μπρόντγουεϊ. Ήταν ο πρώτος μαύρος ερμηνευτής που εμφανίστηκε σε ταινία του Χόλιγουντ σε μια διαφυλετική ομάδα χορού (με τη Shirley Temple στο The Little Colonel, 1935). Ήταν ο πιο καλοπληρωμένος μαύρος καλλιτέχνης στις αρχές της δεκαετίας του 30. Είναι αυτός που καθιέρωσε το Stair Dance, ο χορός σκάλας, στον οποίο ανεβοκατέβαινε μια σκάλα σε μια ρυθμικά περίπλοκη ακολουθία βημάτων, μια ρουτίνα που προσπάθησε ανεπιτυχώς να κατοχυρώσει.
Γεννήθηκε το 1878, στην σκιά της δουλείας (ο παππούς του ήταν δούλος) και ορφάνεψε από πολύ μικρός. Δεν πήγε σχολείο γιατί χόρευε συνέχεια. Στις 30 Μαρτίου 1900, ο Ρόμπινσον συμμετείχε σε διαγωνισμό χορού στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο και νικώντας τον, θεωρούμενο καλύτερο χορευτή της εποχής του, Χάρι Σουίντον. Η δημοσιότητα που προέκυψε βοήθησε τον Ρόμπινσον να βρει δουλειά σε πολλές περιοδεύουσες παραστάσεις, άλλες φορές σε θίασο, άλλες με παρτενέρ και όχι πάντα ως χορευτής αλλά και ως ηθοποιός ή τραγουδιστής. Πήρε το ψευδώνυμο "Bojangles" από το "jangler", που σημαίνει αμφιλεγόμενος, και εφηύρε τη φράση "Everything's Copasetic", που σημαίνει κορυφή (copacetic σημαίνει έξοχος, φανταστικός, υπέροχος). Χρησιμοποιούσε επανειλημμένα αυτή την φράση σε βαριετέ και ραδιοφωνικές εμφανίσεις και σιγά σιγά έγινε η ατάκα του. Ήταν επίσης διάσημος για την μοναδική του ικανότητα να τρέχει προς τα πίσω — σχεδόν το ίδιο γρήγορα όσο άλλοι άντρες έτρεχαν προς τα εμπρός. Μια φορά είχε τρέξει 70 μετρα προς τα πίσω σε 8,2 δευτερόλεπτα. Εμφανιζόταν στο θρυλικό Cotton Club στο Χάρλεμ στις αρχές του 30. Η Εθνική Μέρα Tap Dancing στην Αμερική είναι 25 Μαίου, η ημέρα των γενεθλίων του. Όταν πρωταγωνίστησε στη θεατρική παράσταση The Hot Mikado, έκλεισε τα 61 του χρόνια και το γιόρτασε χορεύοντας 61 τετράγωνα στο Μπρόντγουει. Αυτός ήταν ο Bill Bojangles Robinson.
Εμφανίστηκε σε 4 ταινίες με τη Shirley Temple: The Little Colonel και The Littlest Rebel, και οι δύο το 1935 και Rebecca of Sunnybrook Farm και Just Around the Corner το 1938. Ο Ρόμπινσον δεν είχε δικά του παιδιά και ανέπτηξε με την μικρή Σίρλευ μια πολύ δυνατή σχέση που βασίστηκε στην αγάπη και τον σεβασμό και διήρκησε για όλη την ζωή του. Αυτός ήταν 50 και αυτή 6, την φώναζε darlin και αυτη Θείε Μπίλι. Της έμαθε να χορεύει κλακέτες και το έμαθε καλά, γιατί της έμαθε να νιώθει τον ρυθμό, αντί να τον μετράει.
Οι δύο πρώτες ταινίες που γίνανε με αποκλειστικά μαύρο cast, βασίστηκαν και οι δύο στην ζωή του και είχαν αυτόν πρωταγωνιστή. Ήταν το Harlem Is Heaven του Irwin Franklyn το 1932 και το Stormy Weather του Andrew L.Stone, το εξαιρετικό αυτό μιούζικαλ που αν και διαρκεί μόνο 78 λεπτά, περιέχει 20 απολαυστικότατα μουσικά νούμερα. Ήταν και η τελευταία του ταινία. Πέθανε από την καρδιά του στις 25 Νοεμβρίου το 1949. Αν και κατά την διάρκεια της καριέρας του έβγαλε πάρα πολλά λεφτά, πέθανε απένταρος λόγω του εθισμού του στον τζόγο.
Στα χρόνια της δόξας του, χρησιμοποίησε τη δημοτικότητά του για να αμφισβητήσει και να ξεπεράσει πολλά φυλετικά εμπόδια. Στη δημόσια ζωή του, ο Ρόμπινσον ηγήθηκε προσπαθειών να πείσει το Αστυνομικό Τμήμα του Ντάλας να προσλάβει τον πρώτο μαύρο αστυνομικό. Άσκησε πίεση στον πρόεδρο Franklin Roosevelt κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου για ίση μεταχείριση των μαύρων στρατιωτών. Διοργάνωσε μία δημόσια εκδήλωση στο Μαϊάμι, έναν έρανο στον οποίο συμμετείχαν τόσο μαύροι όσο και λευκοί κάτοικοι της πόλης. Το 1933, ονομάστηκε επίτιμος δήμαρχος του Χάρλεμ για τις φιλανθρωπικές συνεισφορές του στην κοινότητά του αλλά και για την καλλιτεχνική του επιτυχία. Πήρε αυτόν τον ρόλο στα σοβαρά, εκτελώντας πάνω από 3.000 παροχές κατά τη διάρκεια της καριέρας του, βοηθώντας εκατοντάδες ανοργάνωτες φιλανθρωπικές οργανώσεις και άτομα. Έζησε σε μια πολύ δύσκολη εποχή, σε μια Αμερική που όλα ήταν χωρισμένα σε άσπρο και μαύρο. Σε όλη του την ζωή πάλευε με το θηρίο που λέγεται ρατσισμός.
Ο Fred Astaire απέτισε φόρο τιμής στον Bill Robinson με ένα 8λεπτο χορευτικό σόου στην ταινία του Swing Time το 1936, που το ονόμασε Bojangles of Harlem. Σε αυτό, ο Astaire έχει βάψει το πρόσωπό του μαύρο και ντυμένος σαν τον Robinson χορεύει στην αρχή με μια σειρά απο γυναίκες και μετά με τρεις τεράστιες σκιές του. Η άλλη μεγάλη ηθοποιός-χορεύτρια, Eleanor Powell μιμήθηκε τον Bill Robinson στην ταινία της Honolulu το 39, ερμηνεύοντας το Stair Dance, επίσης με βαμένο μαύρο πρόσωπο και με την χαρακτηριστική του ενδυμασία.
Ο Duke Ellington συνέθεσε το "Bojangles (A Portrait of Bill Robinson)" ως χαιρετισμό στον μεγάλο χορευτή. Το μιούζικαλ "Bojangles", έκανε πρεμιέρα το 1993. Μια τηλεοπτική ταινία με τίτλο Bojangles κυκλοφόρησε το 2001 με τον Gregory Hines ως Robinson. Ο Arthur Duncan, ένας εξαιρετικός χορευτής κλακέτας, χόρεψε αρκετές φορές το Stair Dance στο τηλεοπτικό σόου The Lawrence Welk Show. Το παιδικό βιβλίο του 2002 με τίτλο Rap a Tap Tap: Here's Bojangles - Think of That! αποτίει και αυτό φόρο τιμής στον Robinson. Ο Tim Burton στην ταινία του Corpse Bride το 2005 έχει τον χαρακτήρα Bonejangles, κάτι μεταξύ Sammy Davis Jr. και του Bojangles. Το τραγούδι της Anita O'Day, Blues for Bojangles είναι γραμένο γι'αυτόν. Ένα κλιπ από τον διάσημο χορό στις σκάλες του Bojangles και της Shirley Temple από την ταινία τους The Little Colonel εμφανίζεται στο The Shape of Water του Guillermo del Toro.
Ο Mr. Bojangles, χορεύοντας ψηλά στις μύτες των ποδιών και κουνώντας το άνω μέρος του σώματός του με μια διακριτική χάρη, παρουσίασε μια ελαφρότητα και λεπτότητα που δεν είχε ξαναδείξει το ταπ ντάνσινγκ. Απέφυγε το φρενήρες στυλ των προκατόχων του και υιοθέτησε μια πιο κομψή και ακριβή μορφή του ταπ χορού. Χρησιμοποιώντας σπάνια το πάνω μέρος του σώματός του, το ψύχραιμο και συγκρατημένο του στυλ βασίζονταν στα πολυάσχολα και εφευρετικά του πόδια αλλά και στο εκφραστικό του πρόσωπο. Το αεράτο στυλ του Bill Robinson αντιγράφτηκε ευρέως από άλλους χορευτές, αλλά ο ίδιος ήταν πιθανώς αξεπέραστος στην χορογραφική του επινοητικότητα. Οι χορογραφίες του και οι κινήσεις αυτού του πραγματικά ταλαντούχου καλλιτέχνη, ήταν μια νέα πόρτα που άνοιξε στην τέχνη του χορού. Και όπως είπε μια φωνή απο το πλήθος όσο τον έβλεπε να χορεύει '' boy!... you've got educated feet...!! ''. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα κάποια παλιά φιλμάκια αυτού του ικανότατου αλλά ξεχασμένου χορευτή. Καλή απόλαυση!
