«Le Quai des brumes / The Port of Shadows / Το λιμάνι των απόκληρων» (Κριτική)
«Le Quai des brumes / The Port of Shadows / Το λιμάνι των απόκληρων»
6,5/10
Όπως ο πατέρας του Ιταλικού Νεορεαλισμού υπήρξε ο Vittorio de Sica, προσφέροντας στο κοινό – μεταξύ άλλων – το Umberto D. (1952), με ένα σκυλάκι να συντροφεύει τον ηλικιωμένο πρωταγωνιστή, όπως το νεορεαλισμό θεμελίωσε νωρίτερα ο Charlie Chaplin με δείγμα το A Dog’s Life (1918) και το τετράποδο Scraps να συντροφεύει το Sharlo, έτσι και στο πιο τέλειο δείγμα του γαλλικού ποιητικού ρεαλισμού Le Quai des brumes (1938) ένα σκυλάκι ακολουθεί κατά πόδας το λιποτάκτη Jean (Jean Gabin). Ο Marcel Carne, στην τρίτη του μόλις σκηνοθεσία, καθοδηγεί το Gabin, καθώς ο ήρωας που υποδύεται καταφεύγει στο λιμάνι της Χάβρης, για να βρει τρόπο απόδρασης προς μία καλύτερη ζωή. Εκεί συναντά και ερωτεύεται τη νεαρή Nelly (Michele Morgan), μπλέκοντας σε μία ιστορία καταδίωξης. Το σενάριο υπογράφουν ο Jacques Prevert, που διασκευάζει το ομώνυμο μυθιστόρημα (1927) του Pierre Mac Orlan.
Το έργο ξεχωρίζει για τη φωτογραφία του οσκαρούχου Eugen Schufftan και τα σκηνικά του Alexandre Trauner (Oscar για τη δουλειά του στο The Apartment). Τα κοστούμια υπογράφει η φιλικά διακείμενη προς τους Ναζί, πληροφοριοδότριά τους και αντισημίτισσα Coco Chanel. Αχ και να ήξερε ο Εβραίος παραγωγός Gregor Rabinovitch, που είχε διαφύγει από τη ναζιστική Γερμανία το 1933 και ο συνθέτης του score και θανών στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Maurice Jaubert! Οι γαλανομάτηδες πρωταγωνιστές δένουν στο φιλμ και διόλου τυχαίο το ότι ανέπτυξαν ερωτική σχέση και στην πραγματική τους ζωή.
Trivia: Το αξεπέραστο αδιάβροχο που φορούσε η Michele Morgan στην ταινία, υιοθέτησε το 1990 η Madonna με υπογραφή του Τυνήσιου Azzedine Alaia (1935-2017) για φωτογράφιση στο περιοδικό Vanity Fair, προωθώντας το Dick Tracy, η δράση του οποίου λάμβανε χώρα στην ίδια δεκαετία.
Το φιλμ κυκλοφορεί στις 21 Σεπτεμβρίου 2023 από τη New Star.
Trailer:
