Το συγκρότημα που θα γινόταν οι Tokens σχηματίστηκε στο Μπρούκλιν το 1955 ως Linc-Tones, περιλάμβανε και τον Neil Sedaka, ο οποίος αργότερα θα απολάμβανε τεράστια επιτυχία ως σόλο καλλιτέχνης. Ο Hank Medress αυτού του γκρουπ, μαζί με τον Jay Siegel (που αντικατέστησε τον Sedaka), τραγούδησαν μαζί με άλλα ονόματα της ομάδας μέχρι που, το 1960, συνεργάστηκαν με τον τενόρο τραγουδιστή Mitch Margo και τον μεγαλύτερο αδερφό του Phil.
Στις αρχές του 1961 οι Tokens - το τελευταίο όνομα που πήραν - απόλαυσαν την πρώτη εθνική επιτυχία τους, το #15 «Tonight I Fell in Love», που κυκλοφόρησε από την εταιρεία Warwick. Παρόλο που ο Siegel τραγούδησε τα περισσότερα από τα βασικά φωνητικά, αυτή η θέση δόθηκε στο Margo όταν υπέγραψαν στη μεγάλη δισκογραφική RCA Victor μετά την εμφάνισή τους στο American Bandstand— το κουαρτέτο ηχογράφησε το "The Lion Sleeps Tonight" το φθινόπωρο.
Το τραγούδι είχε μια μακρά και συναρπαστική ιστορία από τη στιγμή που ήρθε στην προσοχή των αγοριών του Μπρούκλιν. Γράφτηκε και ηχογραφήθηκε αρχικά στη γλώσσα των Ζουλού από τον Νοτιοαφρικανό μουσικό Solomon Linda, με τον τίτλο "Mbube", το 1939. Πούλησε περισσότερα από 100.000 αντίτυπα στην Αφρική και τελικά το τραγούδι βρήκε τον δρόμο του να φτάσει στον Alan Lomax, διευθυντή λαϊκής μουσικής στη Decca Records και συλλέκτη διεθνών λαϊκών τραγουδιών, που έφερε ένα αντίγραφο της ηχογράφησης της Linda στον Pete Seeger, τότε με τους Weavers.
Το 1951 αυτό το αμερικανικό κουαρτέτο ηχογράφησε το τραγούδι με τον τίτλο "Wimoweh", σαν "Traditional" και λαμβάνοντας την πίστωση της διασκευής με ψευδώνυμο για να εισπράξει δικαιώματα.
Το 1961, οι παραγωγοί της RCA Hugo Peretti και Luigi Creatore, μαζί με τον στιχουργό George David Weiss, αναθεώρησαν το τραγούδι για το ποπ κοινό, δίνοντάς του το όνομα "The Lion Sleeps Tonight" βασισμένο στην αρχική ιστορία των Ζουλού του τραγουδιού της Linda. Η τραγουδίστρια της σοπράνο Anita Darian προστέθηκε για να προσθέσει τις ψηλές νότες που θρηνούν και το "Lion…", που πιστώνεται στους Peretti, Creatore, Weiss και τον ψευδώνυμο Albert Stanton (στην πραγματικότητα ο Al Brackman, ο επιχειρηματικός συνεργάτης του Pete Seeger), κυκλοφόρησε ως η B-side σε ένα τραγούδι που ονομάζεται «Τίνα». (Η Linda στερήθηκε την αναγνώριση της επιτυχίας, προκαλώντας αργότερα ένα τεράστιο κοστούμι πνευματικών δικαιωμάτων όταν η σύνθεσή του χρησιμοποιήθηκε στο The Lion King. Έχει ηχογραφηθεί υπό τους διάφορους τίτλους της από δεκάδες καλλιτέχνες. Η πίστη της Linda έχει αποκατασταθεί από τότε σε όλες τις εκδόσεις του τραγουδιού .)
Οι Tokens συνόδευαν και τις Chiffons στο Νο 1 He's So Fine για το οποίο κατηγορήθηκε ο George Harrison ότι αντέγραψε το My Sweet Lord. όλες οι μεγάλες εταιρείες το είχαν τότε απορρίψει.
