Τέλη του 1959, El Cerrito, California. Σ’ αυτό το μικρό προάστιο στον κόλπο του San Francisco, τρία γυμνασιόπαιδα αποφασίζουν να φτιάξουν μία rock μπάντα. Ανησυχούσαν από τότε για την σωστή ονομασία τους. Εκείνη την εποχή τα συγκροτήματα αναλώνονταν σε ονόματα όπως The Crickets, The Turtles, The Monkees, The Chipmunks, The Beatles… κι οτιδήποτε άλλο αφορούσε το ζωικό βασίλειο. Σπάζοντας το κατεστημένο, ονομάζονται τελικά The Blue Velvets και παίζουν αρχικά διασκευές γνωστών κομματιών.
Τα ονόματά των παιδιών πασίγνωστα: John Fogerty, Doug "Cosmo" Clifford και Stu Cook. Αυτή ήταν η αρχή της δημοφιλέστερης μπάντας, κάποτε, στην Αμερική. Τη συνέχεια της ιστορίας και πώς πήραν τελικά το όνομά τους οι Creedence Clearwater Revival, μπορείτε να τη διαβάσετε παρακάτω:
Αν και ήταν μόνο 14 ετών, οι επίδοξοι μικροί ροκ σταρς τα κατάφερναν αρκετά καλά. Μέχρι το 1961 είχαν γίνει αρκετά γνωστοί στον τόπο τους. Ξεκίνησαν βασικά ως instrumental γκρουπάκι, διασκευάζοντας αρχικά τραγούδια των Duane Eddy, Link Wray, Freddy King, από Ventutes και άλλους. Συχνά έπαιζαν σε χοροεσπερίδες του Portola Junior High School που μαθήτευαν, σε τοπικές εκδηλώσεις και πανηγύρια, ακόμη και υποστηρικτικά σε στούντιο ηχογράφησης της περιοχής τους. Λόγω της ηλικίας τους όμως, χρειάζονται έναν μεγαλύτερο να τους κανονίζει τα live, να οργανώνει καλύτερα το promotion αλλά και κάποιον έμπειρο μουσικό να τους βοηθά στις συνθέσεις τραγουδιών κι ενορχηστρώσεις.
Αυτός δεν θα είναι άλλος απ΄ τον μεγαλύτερο αδελφό του John, τον 18χρονο Tom Fogerty. Εντωμεταξύ η παλιά μπάντα του Tom, οι Spider Webb and the Insects (όπου έπαιζε κι ο Jeremy Levine των The Seeds), διαλύθηκε. Έκτοτε ζητούσε απεγνωσμένα να συνεχίσει την προσπάθειά του για solo καριέρα και ζήτησε αυτός μάλιστα από την μπάντα του μικρότερού του αδελφού, John, αν μπορούσαν να τον βοηθήσουν να ηχογραφήσει κάποια demo και με τη σειρά του θα τους παρείχε όποια βοήθεια ήθελαν.
Κάπως έτσι συνέχισαν και στο τέλος ο Tom εντάχθηκε στους Blue Velvets ως πλήρες μέλος. Ασχέτως τι επακολούθησε αργότερα, ήταν ο Tom κι όχι ο John, ο οποίος ηγήθηκε του σχήματος στην πρώτη κρίσιμη εποχή της μπάντας, ενθαρρύνοντας τους νεαρούς να σκεφτούν τη μουσική ως μια βιώσιμη σταδιοδρομία στη ζωή τους. Ο John ακόμη δεν ήταν αυτός που μάθαμε αργότερα, δεν έγραφε μουσική, δεν έγραφε στίχους, δεν τραγουδούσε!
Ο αδερφός του ήταν πια ο leader και ο fromtman του γκρουπ, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που τους έπεισε κι άλλαξαν το όνομά τους σε Tommy Fogerty & The Blue Velvets. Με την βοήθεια της Orchestra Records ηχογραφούν και κυκλοφορούν 4 singles: “Come On, Baby” (1961), ”Oh My Love” (1961), “Bonita” (1962) και “Have You Ever Been Lonely”(1962). Το τελευταίο ήταν το πρώτο κομμάτι γραμμένο, από τον 15χρονο τότε John, για μια εφηβική ερωτική απογοήτευση. Στη φωνή, ο αδερφός του:
Tommy Fogerty & The Blue Velvets - Have You Ever Been Lonely (1962)
Παράλληλα η μπάντα άρχισε να βρίσκει για τα καλά τα πατήματά της, έχοντας γίνει κάποιες ‘ανακατατάξεις’. Ο Tom αναλάμβανε πλέον την ρυθμική κιθάρα, ο John - αν και είχε αρχίσει από το πιάνο! – αναλαμβάνει χρέη lead κιθαρίστα, ενώ ταυτοχρόνως αρχίζει να τραγουδάει κι ο Stu αλλάζει από πιάνο σε μπάσο. Σε μια προσπάθειά τους να ‘πουλήσουν’ τις μελωδίες τους στον - γνωστό απ΄τη μουσική του για τον Snoopy - Vince Guaraldi, οι Blue Velvets ήρθαν σε επαφή με την εταιρεία του, την Fantasy, μια μικρή δισκογραφική του San Francisco. Ο συνιδρυτής της, Max Weiss, εντυπωσιάστηκε από την τόλμη και την μουσική τους και έτσι υπέγραψαν συμβόλαιο τον Μάρτιο του 1964.
Αρχικά ο Weiss θέλει να αλλάξει το όνομά τους, γιατί πίστευε πως το ‘Blue Velvets’ παραπέμπει στη δεκαετία του ’50. Έτσι τους ονομάζει The Visions, αλλά απ΄τη στιγμή που επρόκειτο να κυκλοφορήσουν το πρώτο τους single, το θέμα της ονομασίας πήρε και πάλι άλλες διαστάσεις. Από τη μια, λόγω της ‘βρετανικής εισβολής’ το γκρουπ έπρεπε να έχει ένα πιο ‘πιασάρικο’ όνομα για να γίνει ανταγωνιστικό. Από την άλλη, υπήρχε στην εταιρεία νέος διευθυντής, ονόματι Saul Saenz, ο οποίος ήταν αντίθετος με το ‘Visions’. Τελικά ο Weiss τους μετονομάζει σε The Golliwogs. Το όνομα παραπέμπει άμεσα στο “golliwogg”, μία χαρακτηριστική πάνινη (κουρελένια) μαύρη κούκλα, με ρίζες στον 19ο αιώνα.
Κάπως έτσι, από τα μέσα του 1964, άρχισαν να παράγουν τα πρώτα τους τραγούδια. Μάλιστα, για τα έξι πρώτα στις πρώτες singles, οι αδελφοί Fogerty υιοθέτησαν τα ψευδώνυμα "Rann Wild" και "Toby Green" (κι έτσι αναγράφηκαν στα δισκάκια). Μετά από 6 -7 προσπάθειες, ένα τους single κατορθώνει και γίνεται μεγάλη επιτυχία, ειδικά στη Florida. Αυτή την φορά με την ετικέττα της ‘Scorpio’, θυγατρική της Fantasy. Αν ο τίτλος “Brown-Eyed Girl” (ηχογράφηση Αύγουστος ’65) ίσως κάτι σας λέει, ξεκαθαρίζω αμέσως ότι ο Van Morrison ηχογράφησε το ομώνυμο τραγούδι του δύο χρόνια αργότερα. Καθαρή …’συνωνυμία’ , όσο κι αν θυμίζει - τη δική του – “Gloria” στο βασικό του riff:
Brown-Eyed Girl (1966)
Τα singles με τη ‘Scorpio’ συνεχίζονται. Ταυτοχρόνως η φήμη τους επεκτείνεται. Τους καλούνε και παίζουν σε πάρτι, στρατιωτικές βάσεις και clubs σε όλη την ακτή του Ειρηνικού. Σιγά σιγά όμως η φωνή του Tom γίνεται ολοένα και πιο αδύναμη. Τελικά ο John Fogerty ανέλαβε κι αυτόν τον ρόλο, αναπτύσσοντας ένα ύφος φωνής - κραυγής, που αργότερα έγινε το σήμα κατατεθέν. Η επόμενη μεγάλη τους επιτυχία - κι ίσως το πιο γνωστό, στην εποχή μας, τραγούδι - δεν ήταν άλλο από το “Fight Fire”, του 1966:
Fight Fire (1966)
Συνέχισαν έτσι μέχρι και το τελευταίο τους single ως Golliwogs. Αυτό ήταν στα τέλη του ΄67, με τον τίτλο "Porterville". Εδώ ο John Fogerty υπογράφει και τις δύο πλευρές του ως "T. Spicebush Swallowtail"! Κι αυτό γιατί εκείνη την περίοδο υπηρετεί την - εξάμηνη - στρατιωτική του θητεία. Το ίδιο κάνει, τότε περίπου, κι ο Doug Clifford, στο Λιμενικό Σώμα.
Porterville" (1967)
Οι υποχρεώσεις προς την πατρίδα σίγουρα αποτέλεσαν τροχοπέδη για την φιλόδοξη μπάντα. Τόσο οι ίδιοι όσο κι ο νέος ιδιοκτήτης πλέον της Fantasy, o Saul Zaentz, έχουν συνειδητοποιήσει τις δυνατότητες της μπάντας. Υπήρχαν όλα τα εφόδια να προχωρήσουν πλέον στο επίπεδο της παραγωγής του πρώτου τους άλμπουμ. Εντωμεταξύ στην μπάντα υπήρχε πλέον μόνο ένας leader, o John Fogerty. Τα πράγματα έχουν αντιστραφεί. Παίρνει ολοκληρωτικά τον έλεγχό της, γράφοντας όλο το υλικό τους, τραγουδώντας τα βασικά φωνητικά, εξελισσόμενος σε έναν ικανότατο multi-instrumentalist που έπαιζε πιάνο, keyboards και σαξόφωνο εκτός από την κιθάρα. Κι ο John, τελειώνοντας τη θητεία του, ήταν έτοιμος για αυτό το βήμα, έχοντας έτοιμο υλικό. Έπρεπε όμως να κάνουν νέο συμβόλαιο με την Fantasy. "Καθίσαμε στην κουζίνα του Saul Zaentz," θυμάται ο Cook, "και μας είπε: Εφόσον είστε πετυχημένοι, θα λύσουμε αυτό το συμβόλαιο και θα σας δώσω μια πραγματική συμφωνία".
Ο νέος όρος που έθεσε ο Zaentz ήταν να αλλάξουν - και πάλι – το όνομά τους. Ως προς αυτό, άλλο που δεν ήθελαν - όλα τα μέλη. Στην πραγματικότητα, από τότε που τους επιβλήθηκε, απ΄ τον Weiss, το μισούσαν το όνομα “Golliwogs”. Τους πίεζε σαν θηλιά στο λαιμό. Χάρηκαν πραγματικά, όμως τώρα άρχιζε η πίεση να βρούνε ένα ‘καλό’ όνομα, που δεν θα άλλαζε άλλο πια. Νισάφι! Και οι προτάσεις έπεφταν βροχή. Ακούστηκαν - κι απορρίφθηκαν - ονόματα όπως “Muddy Rabbit”, “Gossamer Wump”, “Creedence Nuball and the Rub” κ.α. Τελικά οι δύο πλευρές συμφώνησαν να επανέλθουν στο ζήτημα με δέκα προτάσεις έκαστος. Όμως στην πρώτη τους συνεδρία ορίζουν αμέσως, παμψηφεί, το νέο τους όνομα: “Creedence Clearwater Revival”. Τι σημαίνει όμως; Κι από πού προέρχεται η κάθε λέξη;
α)’Creedence’ : Ο Tom Fogerty είχε έναν φίλο με το όνομα Credence Newball. To μικρό του παρέπεμπε σε ‘creed’, σε πίστη, σε αξιοπιστία. Επιλέχθηκε λοιπόν η πρώτη λέξη (ελαφρώς πειραγμένη) να είναι “Creedence” για να συμβολίζει την πίστη στον εαυτό τους, την πίστη για τον μεγάλο στόχο να πετύχουν αλλά και την ανάγκη εποικοδόμησης εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών, πράγματα που φάνηκαν εξαρχής πολύ σημαντικά για την μπάντα.
β)’Clearwater’ : Η λέξη είχε κι εδώ διπλή σημασία. Η πρώτη είχε να κάνει με το σποτ μιας τηλεοπτικής διαφήμισης της εποχής για μια μάρκα μπίρας, την “Olympia”, όπου υπερηφανευόταν για το “καθαρό νερό“ που χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή της. Η άλλη σημασία της αφορούσε το αυξανόμενο πρόβλημα για πιο “καθαρό νερό” σε ολόκληρο τον πλανήτη, το οποίο είχε αναδειχθεί σε μείζον περιβαλλοντικό πρόβλημα της εποχής. Γίνονταν τότε πολλές διαμαρτυρίες, πορείες, διαδηλώσεις από τα πρώτα οικολογικά κινήματα, που είχαν μόλις εκκολαφθεί κι έδειχναν την τάση του μέλλοντος.
γ)’Revival’ : Το λήμμα αναφέρεται κατηγορηματικά στην ‘αναβίωση’ της μπάντας. Μιας μπάντας που είχε αφήσει πίσω της τη θητεία, τα διάφορα εμπόδια, τη μιζέρια των λίγων, και συνήθως, άσημων singles. Μπροστά της τώρα υπάρχει μόνο η ελπίδα να αναβιώσει η καριέρα της, η επανεκκίνηση, η αναγέννηση, ο στόχος για πολλά και πετυχημένα άλμπουμ. Εννοεί επίσης και την αναβίωση της παλιάς, καλής μουσικής, αυτής που τους αρέσει. Θέλουν να ξαναφέρουν τα πράγματα πίσω στις ρίζες τους, παίζοντας αυτό που ξέρουν καλύτερα και γουστάρουν: Μια μίξη από rockabilly, swamp pop, R&B και country. Αυτή η ‘αναβίωση’ (που όπως παραδέχτηκαν ήταν το πιο σημαντικό λήμμα στη νέα ονομασία) σήμαινε την επανεκκίνηση των νεανικών φιλοδοξιών τους και την επιστροφή στις αξίες του '50s rock'n'roll. "Δεν μου άρεσε η ιδέα αυτών των - acid-rock - 45λεπτων σόλο κιθάρας", λέει ο John Fogerty σήμερα. "Νόμιζα ότι η μουσική πρέπει να φτάσει σε άλλο επίπεδο. Ήμουν ένα συνηθισμένο rock'n'roll παιδί. Είχα επίσης μια καθαρά αμερικάνικη μπλουζ ηθική. Π.χ. ο Lead Belly ήταν μια μεγάλη επιρροή για εμένα. Έμαθα γι 'αυτόν μέσω του Pete Seeger”
Τον Γενάρη του 1968 η μπάντα άλλαξε κι επίσημα το όνομά της σε “Creedence Clearwater Revival”. Πρώτο τους single το γνώριμό μας από τους Golliwogs, “Porterville”! Μάλιστα, τον Ιούλιο του ΄68 θα το εντάξουν στο πρώτο τους, το εξαιρετικό ομώνυμο άλμπουμ. Αποτελεί - σκόπιμα ίσως – τον συνδετικό κρίκο μεταξύ του ‘παλιού’ και ΄νέου’ γκρουπ.
Τα πράγματα στα λίγα επόμενα χρόνια θα άλλαζαν δραματικά για αυτούς. Ο John θα έπαιζε τον απόλυτο ρόλο του leader ως τραγουδιστής, συγγραφέας, ηγέτης και - τελικά - οραματιστής. Το γκρουπ θα γίνει ένα από τα πιο αγαπημένα, όχι μόνο της πατρίδας τους, αλλά και παγκόσμια. Οι δίσκοι τους θα αποδειχτούν χρυσωρυχείο. Τα χιτάκια θα πέφτουν απανωτά και θα ακούγονται παντού. Η επιτυχία είναι πλέον καθολική. Κι όσο κράτησε… Το 1972 θα διαλυθούν και θα ακολουθήσουν δικαστικές διαμάχες επί δεκαετίες. Δηλαδή, αν το καλοσκεφτούμε, το νέο τους όνομα αποδείχθηκε όχι μόνο ευλογία (με όλα αυτά που έγιναν και κατάφεραν), αλλά και κατάρα!
ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ
Πηγή: https://musicoversixcenturies.blogspot.com/search?updated-max=2018-12-31T05:09:00-08:00
