Από τον Θοδωρή Φαχουρίδη
Malted Milk – Love, Tears & Guns (24/5/2019)
Το συγκρότημα από τη Γαλλία μετράει είκοσι χρόνια ζωής. Το μουσικό τους τραίνο περιλαμβάνει φανκ, μπλουζ, γκόσπελ και southern soul. Μια συμπαγής δουλειά γεμάτη συναίσθημα από τον Arnaud Fradin και την επταμελή μπάντα του και ναι το όνομα το πήραν από τον μπλουζίστα που τα πούλησε όλα σε ένα σταυροδρόμι…
Ακούστε τα: Daddy Has A Gun, You Got My Soul, Branded By Your Love, Pay Day, Money
Joanne Shaw Taylor – Reckless Heart (2/2019)
Στα 33 της η βρετανίδα, κάτοικος του Ντιτρόιτ, βγάζει έναν απολαυστικό δίσκο βουτηγμένο στην αμερικάνικη κουλτούρα του κλασσικού ροκ. Η οριακή βραχνάδα στη φωνή της συντροφεύει άλλοτε δυναμικά και άλλοτε γεμάτη ευαισθησία τις συνθέσεις της έκτης μεστής νέας της δουλειάς. Κάποιος να με τσιμπήσει για να ξυπνήσω από την όαση ενός από τους καλύτερους δίσκους του 2019 για να επιβεβαιώσω σε ποιο έτος έχουμε την ευτυχία να ακούσουμε τέτοιες μουσικές. Πάντα διορατικός ο Dave Stewart που την είχε ανακαλύψει στα 16 της.
Ακούστε τα: Reckless Heart, In The Mood, I Am Only Lonely, The Best Thing, I’ve Been Loving You Too Long, All My love
Eric Boss – A Modern Love (10/5/2019)
Παρότι βρίσκεται εδώ και δύο δεκαετίες στο κουρμπέτι, οι περισσότεροι δεν τον γνωρίζαμε. Παραγωγός, dj και μέλος διάφορων μουσικών σχημάτων, Myron & E / The Pendletons / Lucid Paradise, παρουσιάζει την πρώτη μεγάλη δισκογραφική του δουλειά. Βουτηγμένη στο φανκ του James, η σόουλ του δεν είναι πρωτοποριακή ηχητικά αλλά ακούγεται σήμερα σαν μια ηχητική όαση. Μια γεύση ενός αγαπημένου σπιτικού φαγητού που έχεις καιρό να δοκιμάσεις παρασυρόμενος από το φανταχτερό αλλά άνοστο fast food. Στα αυτιά μου ακούγεται ήδη κλασσικός.
Ακούστε τα: Closer To The Spirit, Bad Luck, Is It Love, Spiders, Forward, Merry Jane
Biche - La Nuit des Perséides (26/4/2019)
Κλείνουμε όπως ξεκινήσαμε, με Γαλλία. Τους παριζιάνους σας τους είχα προτείνει με το Kepler, Kepler, https://www.apotis4stis5.com/lists-f/38093-in-the-year-2019, πριν ένα μήνα περίπου. Τώρα σας συστήνω να χαθείτε στον ονειρικό και σίγουρα εκτός σημερινής μουσικής πραγματικότητας πρώτο δίσκο τους, τη νύχτα των περσίδων. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που είτε μισείς κάτι είτε το λατρεύεις. Πάρτε το χρόνο σας, απολαύστε την ησυχία της νύχτας, παρατηρήστε τον έναστρο ουρανό και ανοίξτε τα αυτιά σας.Γίνετε συνταξιδιώτες στην μουσική πρόταση της παρέας του Alexis Fugain και θα επιστρέψετε στη πραγματικότητα ανάλαφροι και με γεμάτες τις αποσκευές των συναισθημάτων. Συνειρμικά σκέφτομαι εδώ κρυβόταν λοιπόν ο Αλέξης που έψαχνε εκείνο το τέλειο αστρόνειρο του 1973…
Ακούστε τα: ολόκληρο!
