Δεν ξέρω για σας, αλλά εμένα και του Πετρίδη θα τολμούσα να πω ότι η μουσική μας χάρισε σχεδόν τα πάντα. Κάθε τραγούδι, μας γνώριζε και μας γνωρίζει ένα καινούργιο κόσμο, κάτι σαν το 'Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι' του Διονύση Τσακνή.
Η φαντασία μας ταξίδευε εκεί που μας οδηγούσαν τα τραγούδια,
Θυμήθηκα πρωί πρωί την φίλη μου καθηγήτρια Μαριάννα Τσεμπερλίδου η οποία από μικρή λάτρευε την Γαλλική γλώσσα, όπως και η αδελφή της Κατερίνα, και πριν από μισό αιώνα+ μου είχε μεταφράσει τους στίχους του Ne Me Quitte Pas του Jacques Brell, που παραμένει πάντα από τα αγαπημένα μας τραγούδια, ποτέ δεν ξέχασα την απάντηση της στην ερώτηση μου το τι σημαίνει, μου είχε πει τότε 'Μην με εγκαταλείπεις'.
Αυτή η παρέμβαση με έκανε να αγαπήσω ακόμα περισσότερο το Γαλλικό τραγούδι και να εκτιμήσω μια γλώσσα την οποία μικρός δεν συμπαθούσα.
Είναι μία φράση η οποία είναι βαθιά μέσα στο μυαλό του κάθε ανθρώπου και δεν αφορά μόνο τις σχέσεις, αλλά την αόρατη βοήθεια που μας προσφέρει η ζωή σε κάθε προσπάθεια μας.
Όσοι μεγαλώνουν, θα διαπιστώνουν ίσως το πόσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη για κάθε είδους συμπαράσταση από τους νεότερους, οι οποίοι δίκαια ζουν σε ένα δικό τους διαφορετικό κόσμο.
Εδώ και λίγους μήνες το ενδιαφέρον για την σελίδα μας έχει αυξηθεί σημαντικά, όμως για ένα παράξενο λόγο, που προσωπικά δεν μπορώ να εξηγήσω, το ίδιο σημαντικά έχει σταματήσει και η έστω μικρή ενίσχυση της προσπάθειας μας.
Αυτό μας βάζει απαγορευτικό για νέες προσπάθειες και μειώνει όπως πιστεύουμε είναι η ανθρώπινη αντίδραση, τις φυσικές μας αντοχές, ας ελπίσουμε ότι είναι παροδικό γιατί η στήριξη σας, έστω και ηθική, είναι σημαντική.
Κώστας Ζουγρής
Αγαπάτε την μουσική από το παρελθόν; θέλετε να ξέρετε τι συμβαίνει σήμερα στον κόσμο; σας αρέσει να ενημερώνεστε πρώτοι για τις αυριανές εξελίξεις; στηρίξτε την προσπάθεια μας με όποιο ποσό θέλετε και σας επιτρέπουν τα οικονομικά σας, εμείς θα προσπαθήσουμε με όλες τις δυνάμεις μας να σας το ανταποδώσουμε.
Μην μ' αφήνεις
Πρέπει να ξεχάσεις
Μπορούν να ξεχαστούν όλα
Όσα πετάνε ήδη μακριά
Ξέχνα τον καιρό
Των παρεξηγήσεων
Και τον καιρό που ήταν χαμένος
Προσπαθώντας να καταλάβω πώς
Αυτές οι ώρες μπορούν να ξεχαστούν
Οι οποίες σκοτώνουν μερικές φορές
Με τα "γιατί" που πονάνε σαν μπουνιές
Η καρδιά της ευτυχίας
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Θα σου δώσω
Πέρλες από βροχή
Από χώρες
Που ποτέ δεν βρέχει
Θα δουλέψω τη γη
Μέχρι να πεθάνω
Για να καλύψω το σώμα σου
Με χρυσό και φως
Θα δημιουργώ ένα βασίλειο για σένα
Όπου ο έρωτας θα είναι βασιλιάς
Όπου ο έρωτας θα είναι νόμος
Όπου εσύ θα είσαι η βασίλισσα
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Θα δημιουργήσω για σένα
Λέξεις χωρίς νόημα
Που εσύ θα καταλαβαίνεις
Θα σου μιλάω
Γι' αυτούς τους εραστές
Που έχουμε δει δύο φορές
Οι καρδιές τους να αγκαλιάζουν η μία την άλλη
Θα σου πω
Την ιστορία αυτού του βασιλιά
Που πέθανε επειδή δεν ήταν ικανός
Να σε γνωρίσει
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Έχουμε δει πολλές φορές
Τη φωτιά να αναβλύζει ξανά
Από ένα αρχαίο ηφαίστειο
Που νομίζαμε ότι ήταν πολύ παλιό
Φαίνεται σαν
Καμμένη γη
Που παράγει πιο πολύ σιτάρι
Από ένα ζεστό μήνα του Απρίλη
Και όταν φτάνει η νύχτα
Και ο ουρανός φλέγεται
Το μαύρο και το κόκκινο
Δεν πάνε μαζί
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Δεν θα κλάψω άλλο
Δεν θα μιλήσω άλλο
Θα κρυφτώ ακριβώς εκεί
Για να σε δω
Και χορεύεις και να χαμογελάς
Και για να σε ακούσω
Να τραγουδάς και μετά να γελάς
Άσε με να γίνω
Η σκιά της σκιά σου
Η σκιά του χεριού σου
Η σκιά του σκύλου σου
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
Μην μ' αφήνεις
