Όταν είχε κυκλοφορήσει το 1970, κοινό και κριτικοί το είχαν μισήσει... Το «Ζαμπρίσκι Πόιντ» του Μικελάντζελο Αντονιόνι γυρίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και διακατεχόταν από το πνεύμα της εποχής.
Παρόλα αυτά όμως με τις μουσικές των Πινκ Φλόιντ, του Γκαρσία, των Καλίντοσκόπ, το φιλμ από εικαστική άποψη μετατράπηκε με κινηματογραφικό τρόπο σε οπτικοακουστικές εικόνες, σταθερές της ποπ αρτ, με μια μεγάλη δόση όμως\ αφαίρεσης αλλά ιδίως εκείνες της λαντ αρτ και των δρώμενων μέσα στον κοσμικό χωροχρόνο…
Οι εναλλαγές των ρυθμών δίνουν τον ταιριαστό τόνο στις διάφορες σεκάνς της ταινίας, καταλήγοντας στις φαντασιακές εκρήξεις του τέλους, που λειτουργούν σαν μία κάθαρση…
