Ποιο είναι το πιο πολυχρησιμοποιημένο κλασικό ροκ τραγούδι στην ιστορία του κινηματογράφου;

Η μουσική ενισχύει τον κινηματογράφο με τρόπους που καμία άλλη μορφή τέχνης δεν μπορεί, με ορισμένα τραγούδια να έχουν σχεδόν τέλειο ποσοστό επιτυχίας στην οθόνη. Ένας επιλεγμένος αριθμός τραγουδιών ταιριάζει σχεδόν σε κάθε σενάριο σε όλα τα είδη, και η ευελιξία τους τα έχει καταστήσει βασικά κομμάτια στον χώρο του κινηματογράφου.

Για παράδειγμα, το "Under Pressure", η συνεργασία των Queen και του David Bowie το 1981, έχει χρησιμοποιηθεί σε αρκετές διαφορετικές δεκαετίες, από το Grosse Pointe Blank το 1997 μέχρι το The Heartbreak Kid το 2007 και το Aftersun το 2022, παραμένοντας ένα από τα μεγαλύτερα blockbuster crossover δύο από τους σπουδαιότερους και πιο εκκεντρικούς τραγουδιστές που έχουν περπατήσει ποτέ στη Γη.

Εκτός από την παραγωγή ενός τραγουδιού που δεν έχει παλιώσει ούτε λεπτό στα 40 και πλέον χρόνια από την κυκλοφορία του, οι Freddie Mercury και Bowie απέδειξαν ότι δύο γίγαντες μπορούν πράγματι να συνεργαστούν για να δημιουργήσουν κάτι εξαιρετικά ισχυρό, και η αντοχή του στη μουσική φυσικά επεκτάθηκε και σε άλλες μορφές τέχνης, και τώρα είναι ένα από τα αγαπημένα στην κινηματογραφική βιομηχανία

Ομοίως, αναμφισβήτητα ένα από τα πιο λαμπρά κομμάτια που ηχογραφήθηκαν ποτέ από τους Rolling Stones, το «Gimme Shelter», έχει χρησιμοποιηθεί με θρησκευτικό τρόπο σε ταινίες, χρονολογούμενο ήδη από την ταινία «Adventures in Babysitting» το 1987. Πιο συγκεκριμένα, ο Martin Scorsese, θαυμαστής του συγκροτήματος, έχει χρησιμοποιήσει το κομμάτι σε τρεις από τις ταινίες του μέσα σε ενάμιση δεκαετία, συμπεριλαμβανομένων των «Goodfellas», «Casino» και «The Departed», και μάλιστα σκηνοθέτησε την ταινία συναυλίας τους το 2008, «Shine a Light», η οποία, αστεία, δεν περιείχε το εν λόγω τραγούδι.

Έπειτα, υπάρχει το τραγούδι του 1969, «Spirit in the Sky» του Norman Greenbaum, το οποίο συνεχίζει να βρίσκει νέα ζωή στον κινηματογράφο, παρά το γεγονός ότι ο τραγουδιστής αποτελεί μια ιστορία επιτυχίας που σημείωσε μια επιτυχία, με το κομμάτι να χρησιμοποιείται σε αμέτρητες μεγάλες ταινίες όλα αυτά τα χρόνια, καθιστώντας το ένα από τα πιο χρησιμοποιημένα όλων των εποχών στην ιστορία του κινηματογράφου. Από το Apollo 13 μέχρι το Ocean’s Eleven και το This is the End, έχει αποδείξει ξανά και ξανά ότι καμία ταξινόμηση δεν μπορεί να περιορίσει την ευελιξία του, και παρόλο που το υπόλοιπο δισκογραφικό έργο του Greenbaum δεν απογειώθηκε ποτέ με τον ίδιο τρόπο, αυτό το τραγούδι τον έχει φροντίσει απίστευτα καλά.

Όλα αυτά τα τραγούδια έχουν εμφανιστεί σε ταινίες που καλύπτουν γενιές, όμως ποτέ δεν φαίνεται να παλιώνουν, και το γεγονός ότι ταιριάζουν τόσο καλά με την υποκριτική σχεδόν υποδηλώνει ότι σχεδιάστηκαν για να ξεπεράσουν τα μέσα και να ταξιδέψουν πολύ πέρα ​​από τους χώρους στους οποίους συλλήφθηκαν. Ωστόσο, ενώ τα παραπάνω ονόματα έχουν σίγουρα απολαύσει πολλά χιλιόμετρα, όταν πρόκειται για το πιο πολυχρησιμοποιημένο κομμάτι στην ιστορία του κινηματογράφου, κανένα από αυτά δεν πλησιάζει καν το «Born to Be Wild» των Steppenwolf, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί σε πάνω από 35 ταινίες.

Το κλασικό τραγούδι του 1968 έχει επίσης παρουσιαστεί σε πολλά βιντεοπαιχνίδια, τηλεοπτικές σειρές και ντοκιμαντέρ, αλλά η θέση του στις ταινίες από μόνη της μιλάει για το τεράστιο μέγεθός του. Πιο γνωστό, το τραγούδι μπορεί να ακουστεί στο κλασικό Easy Rider του 1969, το οποίο είναι τόσο εμβληματικό για τον κινηματογράφο όσο το «Born to Be Wild» για τη μουσική. Από εκεί και πέρα, το τραγούδι απογειώθηκε και άρχισε να ξεπηδά προς κάθε κατεύθυνση, από τα Problem Child, Dudley Do-Right, Herbie: Fully Loaded, Borat και Paddington μέχρι τα Nymphomaniac: Vol I και Drive, που είναι μόνο μερικά από τα πολλά projects που έχουν κρατήσει τη σημαία του.