Ξεσπάθωσαν άνδρες και γυναίκες στο ταίρι τους! Είναι δυνατόν να μην έχει καταγράψει και αυτό το γεγονός η μουσική; Άραγε ότι ακούμε που δεν είναι στη δική μας γλώσσα προσέχουμε τι λένε οι στίχοι; Εντοπίσαμε μερικά τραγούδια που καλό θα ήταν να σκεφτούμε πριν χαρούμε σε περίπτωση που μας τα αφιερώσουν.
Μετά το πρώτο αφιέρωμα, ακολουθούν 13 ακόμη επιτυχίες μέσα από 7 δεκαετίες, από του ’60 ως αυτή που διανύουμε, τις οποίες μεταξύ αστείου και σοβαρού προτείνουμε να προσέξετε. Κάποιες θα σχολιαστούν χιουμοριστικά, αλλά με σεβασμό. Άλλωστε η μουσική και το χιούμορ παίζουν καταλυτικό ρόλο στη ζωή μας.
I wish you love – Nancy Wilson (1960)
«So with my best, my very best, I set you free»
Είναι παγίδα, προσοχή! Μην παρασυρθείτε στον ερωτικό του ρυθμό ή στον σαγηνευτικό ήχο του σαξοφώνου, η εν λόγω κυρία στέλνει τον καλό της... στην ευχή του θεού. Μία γαλλόφωνη σύνθεση του 1943, γραμμένη από τον σπουδαίο Charles Trenet και τον Léo Chauliac, γνώρισε επιτυχία παγκοσμίως τραγουδισμένη στη αγγλικά. Μεταξύ αυτών που το ερμήνευσαν και το ηχογράφησαν κατά χρονολογική σειρά, είναι οι Nancy Wilson, Frank Sinatta, Julie London, Drifters, Barbra Streisand, Paul Anka, Shirley Bassey και ο Rod Stewart. Επίσης, η Judy Garland το ερμήνευσε ζωντανά στην τηλεοπτική της εκπομπή στο CBS “The Judy Garland Show” το 1963, ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά, όπως και ο Nat King Cole σε εμφάνισή του στο “The Sands Hotel” του Λας Βέγκας που επίσης που επίσης δισκογραφήθηκε, το 1966.
Η Nancy Wilson ήταν από τις πρώτες που το διασκεύασε απαράμιλλα, το 1960. Αφαίρεσε τη μελαγχολία που συναντούμε στις περισσότερες εκτελέσεις του, δίνοντας πιο «ανάλαφρη» διάθεση. Όπως συμβαίνει και στη ζωή, ο καθένας μας δίνει τέλος σε μια σχέση με διαφορετικό τρόπο.
You don’t own me – Lesley Gore (1963)
«I'm not just one of your many toys»
Ίσως οι περισσότεροι να το θυμούνται από τη διασκευή των Blow Monkeys το 1987, επειδή ακούστηκε στην αξέχαστη ταινία “Dirty dancing” με τον Patrick Swayze και την Jennifer Gray. Το σάουντρακ του φιλμ παραμένει το τρίτο εμπορικότερο όλων των εποχών, έχοντας ξεπεράσει τα 32 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως.
H Lesley Gore ήταν η πρώτη που το ηχογράφησε το 1963, σε ηλικία 17 ετών. Έγινε η δεύτερη εμπορικότερη επιτυχία της, No.02 στην Αμερική, μετά το Νο.01 “It’s my party” της ίδιας χρονιάς. Έχασε την κορυφή από το “I want to hold your hand” των Beatles, το οποίο δε σκόπευε να την αποχωριστεί πριν συμπληρώσει επτά εβδομάδες παραμονής προσπερνώντας τα 5 εκατ. αντίτυπα.
No more tears (Enough is enough) – Donna Summer with Barbra Streisand (1979)
«My love life is boring me to tears, after all these years».
Η παρένθεση στον τίτλο του τραγουδιού θυμίζει την παροιμία: «Έφτασε ο κόμπος στο χτένι». Βασίλισσα της ντίσκο η μία, η άλλη είναι… παντός μουσικού βασιλείου, πως λέμε παντός καιρού, σ’ ένα αξιοζήλευτο ράλι ερμηνευτικής δεινότητας. Κανείς δε φανταζόταν ότι οι δύο ντίβες θα συνεργάζονταν. Το ντίσκο αποτέλεσμα του 1979, σε παραγωγή του Giorgio Moroder και του Gary Klein, μας συστήνεται με μελαγχολικές νότες που μεταμορφώνονται σε εξοντωτικά χορευτικές. Είναι το πρώτο Νο.01 ντουέτο δύο γυναικών στην Αμερική. Πούλησε ένα εκατ. αντίτυπα στις Ηνωμένες Πολιτείες και πιστοποιήθηκε χρυσό.
Το έχουν ερμηνεύσει και οι δύο σε ζωντανές εμφανίσεις τους, ποτέ όμως μαζί, ούτε γυρίστηκε βίντεο κλιπ. Συμπεριλήφθηκε στο δίσκο της Streisand με τίτλο “Wet”, ενώ στης Summer ως νέο τραγούδι στη συλλογή της “On the radio: Greatest hits Volumes I & II”.
It’s my turn – Diana Ross (1980)
«It's my turn, with no more room for lies»
O αποχωρισμός με τον πιο ήπιο λεκτικά και μουσικά τρόπο. Γλυκιά μπαλάντα του 1980, αποτέλεσε το μουσικό θέμα της ομότιτλης ταινίας με τον Michael Douglas. Η πολυβραβευμένη περσόνα Diana Ross, κάτοχος βραβείων Grammy, Toni, American Music, World Music, Soul Train και Χρυσής Σφαίρας, το οδήγησε ως το No.09 στην Αμερική ενώ το Νο.16 στην Αγγλία.
Η «γυναίκα του αιώνα» στον χώρο της ψυχαγωγίας, όπως τη χαρακτήρισε το περιοδικό Billboard το 1976, μόλις επτά χρόνια μετά την προσωπική της διαδρομή χωρίς τις Supremes, έχει εισαχθεί δύο φορές στο Rock and Roll Hall of Fame. Αρχικά μόνη της και μετά σαν μέλος των θρυλικού γυναικείου γκρουπ Supremes, κάτι που έχουν καταφέρει ελάχιστοι καλλιτέχνες. Την περιμένουμε για μια ακόμη φορά στην Ελλάδα, ήταν συγκλονιστική στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού το 1992, όπου θα εμφανιστεί στο Παναθηναϊκό στάδιο στις 16 Ιουλίου.
I don’t want your love – Duran Duran (1989)
«I don’t want your love to bring me down»
Ο Simon Le Bon και η παρέα ρίχνουν άκυρο στις προβληματικές σχέσεις. Χαρακτηριστικό το εξώφυλλο του τραγουδιού, μια κόκκινη καρδιά με ένα μαύρο Χ στο κέντρο της. Εκείνη την περίοδο, οι Duran Duran αποφάσισαν να κινηθούν σε πιο χορευτικό ρυθμό. Κυκλοφόρησε το 1980, κατακτώντας την κορυφή της κατηγορίας «Hot Dance/Club Play» του Billboard. Συμπεριλαμβάνεται στον τέταρτο στούντιο δίσκο τους με τίτλο “Big thing”, ο οποίος κατέληξε χρυσός στην Αμερική με μισό εκατ. αντίτυπα.
Love to hate you – Erasure (1991)
«Oh, you really still expect me to believe every single letter I receive»
Οι στίχοι μας μεταφέρουν την απογοήτευση και τη σύγχυση μιας ερωτικής σχέσης, με τον έναν από τους δύο εραστές να αισθάνεται διχασμένος ανάμεσα στην αγάπη και το μίσος. Χορευτικός, ηλεκτρονικός ήχος με επιρροές από την ντίσκο μουσική, του 1991. Είναι εμπνευσμένο από τη Νο.01 επιτυχία στην Αμερική και την Αγγλία “I will survive” της Gloria Gaynor, που είχε κυκλοφορήσει τρία χρόνια πριν. Έγινε Tοπ 10 επιτυχία στην Ευρώπη, όπως και στην Ελλάδα.
H γενιά που το έζησε την εποχή που έπαιζε ακατάπαυστα στα μπαράκια ξεσηκωνόταν στο ρυθμό του, συμμετέχοντας στις ιαχές που ακούγονται στην εισαγωγή με σηκωμένα τα χέρια!
He wasn’t man enough – Toni Braxton (2000)
«Stop blamin' me, he wasn't man enough for me»
Απευθυνόμαστε στο ανδρικό αναγνωστικό κοινό. Φαντάζεστε να σας αφιέρωνε το κορίτσι σας, το «Δεν ήταν άνδρας αρκετά;» Δεν θα το ευχόμασταν ούτε στον μεγαλύτερο εχθρό μας! Ή μήπως όχι; Εντυπωσιακό R&B δημιούργημα του 2000, που σηματοδότησε την επιστροφή της Toni Braxton στη δισκογραφία μετά από τέσσερα χρόνια απουσίας. Δύο χρόνια πριν, είχε δηλώνει πτώχευση για δεύτερη φορά ύστερα από κακή διαχείριση των οικονομικών της, χρωστούσε 3,9 εκατ. δολάρια.
Αφού εμφανίστηκε στην περιβόητη γιορτή του αμερικανικού ποδοσφαίρου Super Bowl τον Ιανουάριο του 2000, τον επόμενο μήνα κυκλοφόρησε το εν λόγω τραγούδι ενώ τον Απρίλιο τον τρίτο της δίσκο “The heat”, που πούλησε σχεδόν τρία εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως. Αναδείχθηκε διπλά πλατινένιος στην Αμερική και χρυσός σε εννέα χώρες, μεταξύ αυτών οι Αγγλία, Αυστραλία, Βραζιλία και Ιαπωνία, χαρίζοντάς της υποψηφιότητα για Grammy ως το “Καλύτερο R&B άλμπουμ”.
Το πρώτο σινγκλ “He wasn’t man enough” της έφερε ένα ακόμη Grammy, ως η “Καλύτερη Γυναικεία R&B εμφάνιση με φωνητικά”. Έγινε Νο.01 στην κατηγορία «R&B/Hip-Hop» του Billboard, Νο.02 στο γενικό τσαρτ της Αμερικής, ενώ Νο.05 στην Αγγλία και την Αυστραλία.
Not in love – Enrique Iglesias feat. Kelis (2004)
«I'm not in love, It's just a phase that I'm going through»
Διανύοντας το φεγγάρι του ανορεκτικού για έναν μεγάλο έρωτα, το δηλώνει στους προαναφερθέντες στίχους, ο Ισπανός σταρ αρχικά το ηχογράφησε μόνος του για το έβδομο στούντιο άλμπουμ του με τίτλο “7” το 2003. Tην επόμενη χρονιά, ο συνδημιουργός της σύνθεσης Enrique παρουσίασε ένα radio mix όπου προστέθηκαν τα φωνητικά της Kelis. Στην Αυστραλία τα κατάφερε περίφημα, χρυσό σινγκλ, ενώ στην Ευρώπη μπήκε στα 10 πρώτα αρκετών χωρών, μεταξύ αυτών η Αγγλία και η Ελλάδα.
Liar – Killer (2004)
«Cause you're a liar, liar, liar, baby»
Αρχικά δόθηκε στους ραδιοφωνικούς σταθμούς το 2003, τη χρονιά που βγήκε ο δεύτερος και τελευταίος δίσκος τους “Sure to know how to drive this thing”. Ως εμπορικό σινγκλ κυκλοφόρησε το 2004, το οποίο έμελλε να είναι το τελευταίο τους αφού ένα χρόνο αργότερα διαλύθηκαν. Εξαιρετικό ποπ και ροκ άκουσμα από τη φινλανδική μπάντα που ακούστηκε και στη χώρα μας.
Song to say goodbye – Placebo (2006)
«You are one of God's mistakes»
Αποχαιρετισμός μ’ ένα τραγούδι. Το συγκεκριμένο λέει «βαριές» κουβέντες, όμως πρόκειται για αυτοαναφορά. To έγραψε ο τραγουδιστής, κιθαρίστας και στιχουργός του σχήματος Brian Molko απευθυνόμενος στον εαυτό του, σ' ένα ταξίδι του στην Ινδία, προσπαθώντας να αλλάξει τον τρόπο που ζούσε. Αναφέρεται στον εθισμό στα ναρκωτικά και ιδιαίτερα στην ηρωίνη. Χαρακτηριστικά είχε δηλώσει: «Ήθελα να καταλάβω ότι δεν πρέπει να γίνω ένα rock'n'roll κλισέ και ότι ο κόσμος δε χρειάζεται άλλον έναν νεκρό ροκ σταρ. Το έγραψα σαν ένα γράμμα προς τον εαυτό μου».
Συμπεριλαμβάνεται στον πέμπτο δίσκο του βρετανικού ροκ συγκροτήματος “Meds”, προφανής ο λόγος του τίτλου, που κυκλοφόρσαν αμφότερα το 2006. Το άλμπουμ πιστοποιήθηκε πλατινένιο στη Γαλλία και τη Γερμανία, ενώ χρυσό σε Αγγλία, Ρωσία, Βέλγιο, Αυστρία και Ελλάδα, πουλώντας περισσότερα από 600.000 αντίτυπα.
Fuck you – Lily Allen (2009)
«Fuck you very, very much»
Τελικά είναι μύθος, δεν υπάρχει μόνο η έκφραση «Thank you very, very much»! Ο αναιδής χαρακτηρισμός έχει μελοποιηθεί ουκ ολίγες φορές, με αστερίσκους ή χωρίς αυτούς. Όπως ξεπέρασαν τα όρια οι Archive με το “Fuck you”, o Cee Lo Green με το “F**k you” και η In-Grid με το “Tu es foutu”, παρουσιάστηκαν και τα τρία στο πρώτο μέρος του αφιερώματος, το ίδιο έκανε και η Lily Allen με το δικό της “Fuck you” το 2009. Με τον τρόπο αυτό επικρίνει την ομοφοβία, τον ρατσισμό και την πολεμοκαπηλία.
Αρχικά είχε τον τίτλο “Guess Who Batman (Fuck You Very Much)”, αλλά δεν αναφέρεται στον σούπερ ήρωα. Σύμφωνα με τα μουσικά περιοδικά NME και Rolling Stone είναι μια διαμαρτυρία της Βρετανίδας τραγουδίστριας κατά του τότε Προέδρου της Αμερικής George W. Bush, γεγονός που επιβεβαίωσε η ίδια σε συναυλία της στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Στο πέρασμα του χρόνου το αφιέρωσε και σε άλλα δημόσια πρόσωπα, όπως στον τωρινό Πρόεδρο των ΗΠΑ Donald Trump, ενώ με αφορμή ένα ρατσιστικό σχόλιο του ηθοποιού Liam Neeson για τη σεξουαλική παρενόχληση των γυναικών δήλωσε σε συναυλία της στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας: «Κανονικά, αφιερώνω αυτό το τραγούδι στον Donald Trump, αλλά απόψε θα το αφιερώσω στον Liam Neeson».
Η Lily Allen δημοσίευσε αρχικά το “Fuck you” στο Myspace το 2008, δημοφιλές τότε κοινωνικό δίκτυο. Το έγραψε μαζί με τον μετέπειτα πολυβραβευμένο με Grammy Αμερικανικό μουσικό και παραγωγό Greg Kurstin. Γνώρισε επιτυχία στην ηπειρωτική Ευρώπη, ενώ στην Αμερική κατέκτησε την κορυφή των “Dance Club Songs” του περιοδικού Billboard. Αναδείχθηκε χρυσό σινγκλ σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες και στην Αυστραλία, ενώ στην Αγγλία πλατινένιο συνυπολογίζοντας τις φυσικές πωλήσεις με το streaming.
My love – Kovacs (2014)
«Like a shark, I'll be ripping you apart and celebrate»
Ο Γερμανός φιλόσοφος Arthur Schopenhauer έχει πει ότι το μίσος πηγάζει από την καρδιά, η περιφρόνηση από το κεφάλι. Το δυσάρεστο συναίσθημα του μίσους εκφράστηκε μέσα από τη χαρακτηριστική φωνή της Sharon Kovacs, η οποία εμφανίστηκε στο μουσικό προσκήνιο ως Kovacs. Μας συστήθηκε με το “My love” το 2014, που κυκλοφόρησε σε EP με τον ίδιο τίτλο μαζί με τρία ακόμη τραγούδια. Ξεχωρίζει επίσης η αξιοπρόσεκτη διασκευή της στο αξέχαστο ορχηστρικό “LIbertango” του Astor Piazzolla του 1974, που αγαπήθηκε και με στίχους ως “I’ve seen that face before” (Libertango) από την ερμηνεία της Grace Jones το 1981.
Γνώρισε τόσο αναπάντεχα μεγάλη ραδιοφωνική επιτυχία στην Ελλάδα, No.01 σινγκλ, που έφερε την Ολλανδέζα τραγουδίστρια για συναυλίες τόσο στην Αθήνα όσο και στη Θεσσαλονίκη παραπάνω από μία φορά, με πιο πρόσφατη τον περασμένο Δεκέμβριο. Προστέθηκε στον παρθενικό της ολοκληρωμένο δίσκο με τον σκοτεινό τίτλο “Black shades” το 2015.
Messy – Lola Young (2024)
«Can you shut up for like once in your life?»
Από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα που αποδεικνύουν την τεράστια δυναμική της πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης TikTok. To 2024, η 23χρονη τότε Λονδρέζα ερμηνεύτρια και δημιουργός παρουσίασε το εν λόγω τραγούδι για πρώτη φορά, που έγραψε μαζί με τον Conor Dickinson και έγινε viral. Δύο εβδομάδες αργότερα, κυκλοφόρησε ως σινγκλ κατακτώντας την κορυφή αρκετών ευρωπαϊκών χωρών, μεταξύ αυτών η Αγγλία και η Ελλάδα. Στην πρώτη χώρα αναδείχθηκε πλατινένιο από το σύνολο των φυσικών πωλήσεων με το streaming, όπως και στην Αμερική, ενώ στην Ελλάδα πλατινένιο μόνο από το streaming.
Μπορεί η πρώτη ανάγνωσή του να δείχνει έναν άνθρωπο που χαρακτηρίζει αρνητικά τον εαυτό του, προσέχοντας όμως τους στίχους καταλαβαίνουμε ότι περιγράφει μια σχέση όπου η μία πλευρά δέχεται επικριτικά σχόλια από την άλλη, τη στιγμή που και εκείνη έχει τα δικά της τρωτά σημεία ως προς τον τρόπο που ζει. Η Lola Young περιγράφει όσα ένιωσε κατά τη διάρκεια της τελευταίας της σχέσης, καθώς και κάτι βαθύτερο, πώς αισθάνεται για τον εαυτό της παλεύοντας να βρει την ισορροπία μαζί του.
Στην ίδια θεματολογία κινήθηκε ολόκληρο το δεύτερο άλμπουμ της “This wasn’t meant for you anyway”, ο τίτλος τη φωτογραφίζει. Ειδικά τα “Wish you were dead”, “Conceited”, και “Fuck” βροντοφωνάζουν εξαρχής τον ερωτικό δεσμό της.
H διάσημη πλέον ποπ σταρ φέτος είναι τριπλά υποψήφια για Ivor Novello Award, δίνονται από την Βρετανική Ακαδημία στους στιχουργούς και συγγραφείς, στις κατηγορίες «Ανερχόμενο αστέρι», «Καλύτερο άλμπουμ» και «Καλύτερο τραγούδι μουσικά και στιχουργικά» για το “Messy”. Μιας και αναφέραμε τον σημαντικό αυτό θεσμό, το “Last Christmas” των Wham!, 40 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, είναι υποψήφιο για το βραβείο του τραγουδιού με τις περισσότερες ραδιοφωνικές μεταδόσεις. Επίσης, οι κριτές έχουν ήδη ανακοινώσει ότι οι U2 θα ανακηρυχθούν Μέλη της Ακαδημίας, γεγονός που αποτελεί την υψηλότερη τιμητική διάκριση των Ivors. Η τελετή θα γίνει στις 22 Μαΐου.
