Οι ωραιότερες «κόντρες» είναι στη μουσική, το έχουμε ξαναπεί. Εκτός από τους ερμηνευτές, νικητές είμαστε και εμείς γιατί έχουμε την ευκαιρία να αγαπήσουμε ένα τραγούδι από διαφορετικές φωνές και ηχητικές προσεγγίσεις.
Ανάμεσα σε αναρίθμητες πρώτες εκτελέσεις και διασκευές διαχρονικών τραγουδιών, ξεχωρίσαμε τις καλύτερες από άνδρα καλλιτέχνη, γυναίκα, αυτή τη φορά θα συμπεριλάβουμε και αυτές των συγκροτημάτων. Μετά το πρώτο αφιέρωμα και το δεύτερο αφιέρωμα, θα παρουσιάσουμε δύο ακόμη δεκάδες ονομάτων που ανέλαβαν να «κουβαλήσουν» μία σύνθεση στο πέρασμα του χρόνου, παρατείνοντας τη διαχρονικότητά της.
Sway – Dean Martin (1954)
Η σύνθεση του Μεξικανού Luis Demetrio, του 1953, έχει ταξιδέψει σε αρκετές γλώσσες. Η πρώτη κυκλοφορία ήταν στα ισπανικά με τίτλο “Quien sera” από τον Κολομβιανό Nelson Pinedo, με το συγκρότημα La Sonora Matancera.
Ο Dean Martin ήταν ο πρώτος που το ερμήνευσε στα αγγλικά, με τίτλο “Sway”, το 1954. Παρόλο που γνώρισε μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία από τον Bobby Rydell το 1960, Νο.14 στην Αμερική, το πέρασμα του χρόνου δικαίωσε περισσότερο τον πρώτο αφού αποδείχτηκε πιο διαχρονική. Τους αγγλικούς στίχους υπέγραψε ο Norman Gimbel, εννέα χρόνια πριν η πένα του γράψει το “The girl from Ipanema”.
Sway – Pussycat Dolls (2004)
50 χρόνια αργότερα, το “Sway” θα αναβιώσει για μία ακόμη φορά. H Nicole Scherzinger με την παρέα της στην έναρξη της διαδρομής τους, το 2004, παρουσίασαν μία εξαιρετική εκδοχή. Ήταν το πρώτο σινγκλ που κυκλοφόρησε η αμερικανική γυναικεία εξάδα.
Το τραγούδι πέρα από τη μητρική του γλώσσα, την ισπανική, έχει διασκευαστεί επίσης στα ιταλικά, γαλλικά, γερμανικά, τούρκικα, σουηδικά, φινλανδικά, ισλανδικά, ουγγρικά και ιαπωνικά.
Come on, let’s go – Richie Valens (1958)
Γραφή εξ ολοκλήρου δική του, στίχους και μουσική, ο Αμερικανός ερμηνευτής, κιθαρίστας και δημιουργός το παρουσίασε το 1958, φτάνοντας μέχρι το Νο.42 της χώρας του. Ήταν το πρώτο τραγούδι που γνώρισε επιτυχία από το ντεμπούτο του άλμπουμ με τίτλο το ονοματεπώνυμό του, που κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά.
Come on, let’s go – Los Lobos (1983)
H ροκ εντ ρολ σύνθεση του Richie Valens αναγνωρίστηκε περισσότερο 29 χρόνια αργότερα, το 1987, από τους Los Lobos, όταν τo ερμήνευσαν στην ταινία για τη ζωή του “La bamba”. Η βιογραφική ταινία ήταν υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα ως η καλύτερη, ενώ η διασκευή του αμερικανικού γκρουπ για Grammy ως τραγούδι της χρονιάς. Οι Los Lobos αρχικά το ηχογράφησαν και το κυκλοφόρησαν το 1983, συμπεριλαμβάνεται στο EP με τίτλο “…And a time to dance”.
Can’t help falling in love – Elvis Presley (1961)
Από τις κλασικότερες μπαλάντες όλων των εποχών. Ο βασιλιάς του ροκ εντ ρολ άφησε τις χορευτικές φιγούρες για να ερωτευτεί ολόκληρος ο πλανήτης, για πολλές γενεές. Το ηχογράφησε το 1961 μαζί με τους Jordanaires, ένα ανδρικό κουαρτέτο που αναδείχτηκε από τη συνεργασία του με τον Elvis την προηγούμενη χρονιά στο “It’s now or never”, Νο.01 στην Αγγλία για οκτώ εβδομάδες ενώ για πέντε στην Αμερική. Επένδυσε μουσικά την ταινία “Blue Hawaii” όπου πρωταγωνιστούσε ο Presley, με το ομώνυμο άλμπουμ να αποκτά υποψηφιότητα για Grammy. Η αλησμόνητη μπαλάντα παρέμεινε στην κορυφή της Αγγλίας για τέσσερις εβδομάδες, έχασε όμως την αντίστοιχη αμερικανική από το “Peppermint Twist” των Joey Dee and the Starliters", πούλησε όμως 1 εκατ. αντίτυπα και έγινε πλατινένια.
I can’t help (Falling in love with you) – UB 40 (1993)
Το βρετανικό ρέγκε γκρουπ το μεταμόρφωσε ενορχηστρωτικά γνωρίζοντας καθολική επιτυχία, τροποποίησε και τον τίτλο του, σε “I can’t help (Falling in love with you)”. Παρέμεινε επτά εβδομάδες Νο.01 στην Αμερική, δύο στη Μεγάλη Βρετανία, πιστοποιήθηκε πλατινένιο και στις δύο χώρες, ενώ κατέκτησε την κορυφή δέκα ακόμη χωρών. Συμπεριλήφθηκε τόσο στο προσωπικό τους άλμπουμ όσο και στο σάουντρακ της ταινίας “Sliver” με την Sharon Stone και τον William Baldwin, αμφότερα κυκλοφόρησαν το 1993.
Twist and shout – Beatles (1963)
Τραγούδι του 1961 ερμηνευμένο αρχικά από τους Top Notes χωρίς αναγνώριση, την περίοδο εκείνη η Dionne Warwick αποτελούσε μέλος τους. Επιτυχία γνώρισε την επόμενη χρονιά από τους Isley Brothers, No.17 στην Αμερική, Νο.02 όμως στο “Hot Rhythm & Blues Singles”. Η εκτέλεση εισάχθηκε στο Grammy Hall of Fame το 2000.
Οι Beatles το διασκεύασαν το 1963, για το δίσκο “Please please me”. Ως ξεχωριστό τραγούδι κυκλοφόρησε το 1964, με B-side το “There’s a place”. Σκαρφάλωσε ως το Νο.02 στην Αμερική, όπου και παρέμενε για τέσσερις εβδομάδες. Εκείνη την περίοδο η θρυλική μπάντα κατείχε τις πέντε πρώτες θέσεις του τσαρτ, με κορυφαίο το “Can’t buy me love”. Είναι το μοναδικό σινγκλ τους που ήταν διασκευή και ξεπέρασε το 1 εκατ. αντίτυπα στις Ηνωμένες Πολιτείες, πλατινένιο από φυσικές πωλήσεις και streaming. Στην Αγγλία παρέμεινε κορυφαίο για τρεις εβδομάδες, ενώ με τη βοήθεια του streaming ξεπερνώντας τα 660.000 έγινε πλατινένιο και στον τόπο τους.
Για την ιστορία, o John Lennon αισθάνθηκε ντροπιασμένος για την ερμηνεία του, δηλώνοντας: «Θα μπορούσα να τραγουδήσω καλύτερα από αυτό, αλλά τώρα δεν με ενοχλεί. Μπορείτε να ακούσετε πως είμαι απλώς ένας μανιασμένος τύπος που κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί». Επιχείρησε και δεύτερη λήψη, αλλά τον πρόδωσε η βραχνή φωνή του.
Twist & shout – Chaka Demus & Players (1993)
Τρεις δεκαετίες μετά, το ρέγκε ντουέτο από την Τζαμάικα το παρουσίασε στον δικό του ήχο, σε συνεργασία με τον Jack Radics και τους Taxi Gang, κατακτώντας το Νο.01 της Αγγλίας για δύο εβδομάδες το 1993. Ο περιοδικός τύπος της Αμερικής εκθείασε τη διασκευή τους, ειδικά το Billboard, ενώ στην Αγγλία χαρακτηρίστηκε ως το “La Bamba” με ρέγκε επιρροές.
Town without pity – Gene Pitney (1961)
O Αμερικανός τραγουδιστής και μουσικός το ηχογράφησε το 1961, για την ομώνυμη ταινία με πρωταγωνιστή τον Kirk Douglas, φτάνοντας στο Νο.13 της Αμερικής. Την επόμενη χρονιά κέρδισε Χρυσή Σφαίρα ως το καλύτερο τραγούδι, έχασε όμως το Όσκαρ από το “Moon river” του Henry Mancini που ερμήνευσε η αξέχαστη Audrey Hepburn για το φιλμ “Breakfast at Tiffany’s”.
Town without pity – Eddi Reader (1996)
Με πιο «πικάντικη» ενορχήστρωση, χάρη στις τρομπέτες, η Σκοτσέζα τραγουδίστρια και μουσικός το διασκεύασε εκπληκτικά 25 χρόνια αργότερα, το 1996.
Sunny – Bobby Hebb (1966)
Σπουδαία τζαζ σύνθεση του Αμερικανού συνθέτη, στιχουργού και ερμηνευτή. Αρχικά το έδωσε στην Mieko Hirota να το ερμηνεύσει, τον Ιανουάριο του 1966. Η Γιαπωνέζα τραγουδίστρια συνοδεύτηκε από το τρίο του τζαζ πιανίστα Billy Taylor, τα υπόλοιπα μέλη είναι ο Ben Tucker και ο Grady Tate. Ο εκτέλεση του Bobby Hebb κυκλοφόρησε τον Μάιο της ίδια χρονιάς, φτάνοντας στο Νο.02 της Αμερικής και στο Νο.12 της Αγγλίας. Παρόλο που θα ακολουθήσουν πάμπολες διασκευές από πρωτοκλασάτα ονόματα, μόνο αυτή θα γνωρίσει επιτυχία στην Αμερική.
Για την ιστορία, τη χρονιά που ήταν επιτυχία, το 1966, ο Hebb άνοιγε τις συναυλίες των Beatles στην Αμερική. Ήταν η τελευταία τουρνέ των θρυλικών σκαθαριών.
Sunny – Boney M (1976)
Frank Sinatra, James Brown, Stevie Wonder, Marvin Gaye, είναι μερικά από τα ηχηρά ονόματα που το διασκεύασαν. Τελικά, ο Βρετανός Georgie Fame το οδήγησε στο Νο.13 της χώρας του το 1966, η Cher το ηχογράφησε την ίδια χρονιά ως φόρο τιμής στον σύντροφό της Sonny Bono, Νο.32 επίσης στην Αγγλία, η χορευτική όμως διασκευή των Boney M το 1976 αποδείχτηκε η πιο εμπορική σε όλη της Ευρώπη. Έγινε Νο.01 σε Γερμανία, Αυστρία και Ολλανδία, ενώ Νο.03 στην Αγγλία.
Don’t you worry ‘bout a thing – Stevie Wonder (1973)
Ο χαρισματικός μουσικός, ερμηνευτής και παραγωγός υπογράφει τους αισιόδοξους στίχους το 1973. Τo ενορχηστρώνει με «παιχνιδιάρικες» λάτιν νότες χρησιμοποιώντας πιάνο, κρουστά και ηλεκτρονικό μπάσο που παίζει ο ίδιος, ερμηνεύοντάς το στην τονικότητα που αρμόζει στα παραπάνω. No.02 επιτυχία στα “Hot Soul Singles” και No.09 στο “Easy Listening” του Billboard.
Don’t you worry ‘bout a thing – Incognito (1992)
Η αξιοπρόσεκτη acid jazz βρετανική μπάντα, διακρίθηκε τη δεκαετία του ’90, το προσέγγισε υποδειγματικά το 1992. Στα φωνητικά είναι η Αμερικανίδα τζαζ τραγουδίστρια Maysa Leak. Τα ευρωπαϊκά ραδιόφωνα που μετέδιδαν χορευτική μουσική το τίμησαν δεόντως, έφτασε ως το Νο.06, την ίδια θέση πήρε και στην Ολλανδία, ενώ στην Αγγλία για το συγκεκριμένο είδος μουσικής η 19η θέση που κατέκτησε θεωρείται υψηλή.
50 ways to leave your lover – Paul Simon (1975)
Δική του δημιουργία εξ ολοκλήρου, του 1975. Αποδείχτηκε η πιο εμπορική προσωπική επιτυχία του Paul Simon, χωρίς τον Art Garfunkel που μεγαλούργησαν ως ντουέτο κυρίως τη δεκαετία του ’60 και του ‘70. Ήταν το πρώτο του Νο.01 τραγούδι. Παρόλο που η Patti Austin βρίσκεται ανάμεσα στα τρία γυναικεία μέλη που τον συνοδεύουν στα φωνητικά, ο περιοδικός τύπος στάθηκε στην ερμηνεία της Phoebe Show. Ξεχωρίσει επίσης στα ντραμς ο αναγνωρισμένος μουσικός Steve Gadd. Στην Αμερική παρέμεινε κορυφαίο για τρεις εβδομάδες, πούλησε 1 εκατ. αντίτυπα και έγινε χρυσό, ενώ στην Αγγλία έφτασε ως το Νο.23.
50 ways to leave your lover – FMT feat. Camilla (1991)
Το ζευγάρι Frank Meyer-Thurn και Camilla Hüther βοήθησε στη διαμόρφωση της χορευτικής μουσικής σκηνής της Γερμανίας, λίγο πριν φύγει η δεκαετία του '80. Απίθανη η διασκευή τους το 1991, παρουσίασαν μία εντελώς διαφορετική σύνθεση από την αρχική.
All by myself – Eric Karmen (1975)
Με το καλησπέρα στη δισκογραφία το 1975, ολοκληρωμένο δίσκο, ο Αμερικανός ερμηνευτής και συνθέτης έκανε πάταγο. Αποδείχτηκε ο πιο εμπορικός στη σόλο καριέρα του, ξεπέρασε τα 500.000 αντίτυπα και αναδείχτηκε χρυσός στις Ηνωμένες Πολιτείες. Περιλαμβάνει την μεγαλύτερη επιτυχία του, “All by myself”, βασισμένη στο δεύτερο μέρος του Κοντσέρτο για πιάνο Νο.02 του σπουδαίου Ρώσου συνθέτη Sergei Rachmaninoff. Η δε μελωδία στο ρεφρέν προέρχεται από το “Let’s pretend” που είχε γράψει για τους Raspberries το 1972, όταν ήταν ο βασικός τραγουδιστής και μουσικός τους. Η αξέχαστη μπαλάντα έγινε Νο.02 επιτυχία στη χώρα του, ενώ Νο.12 στην Αγγλία.
All by myself – Celine Dion (1996)
Η Καναδή ντίβα το διασκεύασε αριστουργηματικά το 1996, σε παραγωγή του καταξιωμένου David Foster. Μαζί της γνώρισε μεγαλύτερη επιτυχία στην Αγγλία, Νο.06, ενώ στην Αμερική μπορεί να έφτασε ως το 04, δύο λιγότερες θέσεις από την αρχική εκδοχή, παρέμεινε όμως για τρεις εβδομάδες στην κορυφή του “Adult contemporary chart” και πιστοποιήθηκε χρυσό με μισό εκατ. αντίτυπα.
Relight my fire – Dan Hartman (1979)
Ντίσκο δημιούργημα του Αμερικανού ερμηνευτή και μουσικού, έγραψε τους στίχους και τις νότες το 1979. Είδε το αποτέλεσμά του να παραμένει στο Νο.01 των “Disco/Club Play Tracks” του Billboard για έξι εβδομάδες, μεγάλη απήχηση είχε και στα κλαμπ της Βόρειας Αγγλίας. Στην 12λεπτη εκτέλεση που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά υπάρχει επιπλέον εισαγωγή 4.5 λεπτών, με το σύνολο να τιτλοφορείται “Vertigo / Relight my fire”.
Relight my fire – Take That feat. Lulu (1993)
Σχεδόν έξι μήνες πριν φύγει από τη ζωή ο Dan Hartman, το επιτυχημένο βρετανικό αγορίστικο γκρουπ φρόντισε να απογειώσει το τραγούδι του, με τη συμμετοχή της Lulu στα φωνητικά, το 1993. Ο σούπερ σταρ Robbie Williams προοριζόταν αρχικά για να ερμηνεύσει τα βασικά φωνητικά, το έκανε όμως ο Gary Barlow καθώς οι παραγωγοί θεώρησαν ότι δεν ήταν στα μέτρα του. Ανέβηκε στο Νο.01 της Αγγλίας για δύο εβδομάδες και γνώρισε ραδιοφωνική επιτυχία σε ολόκληρη την Ευρώπη.
