Πως να ξεπεράσεις την επιτυχία και την απήχηση ενός My Sharona; Οι The Knack, με τον δεύτερο τους δίσκο, κατάφεραν και έδωσαν απαντήσεις.
Ως γνωστόν το μικρόβιο είναι ένας οργανισμός που δε φαίνεται ξεκάθαρα με γυμνό μάτι. Ως εκ τούτου η έννοια του είναι κυρίως αρνητική. Στη μουσική και στις τέχνες γενικότερα δε συμβαίνει κάτι ανάλογο. Μικρόβιο είναι αυτό το έρεισμα που αποκτάται από την επαφή και την εμπειρία με ένα τραγούδι, ένα δίσκο ή ένα group, που δίνει την απαραίτητη ώθηση και περιέργεια ώστε να εντρυφήσεις εις βάθος, ανακαλύπτοντας νέα albums και ακούσματα. Η περίπτωση των The Knack είναι ξεκάθαρα μία τέτοια περίπτωση. Από την πολυετή ακρόαση του υπερ-hit My Sharona, μέχρι την λεπτομερή αντίστοιχη του Get the Knack album. Ενός δίσκου γεμάτου μικρά διαμαντάκια, όπως τα Good Girls Don't και κυρίως το εξαιρετικό Frustrated. Από εκεί λοιπόν το μικρόβιο σε οδηγεί στην υπόλοιπη δισκογραφία των Τhe Knack, με την περιέργεια του πως ένα τέτοιο ταλαντούχο συγκρότημα έμεινε στην ιστορία ως one hit wonder. Η αναζήτηση μας φέρνει μπροστά στο ...But the Little Girls Understand του 1980, έναν δίσκο που έχει να δώσει πολλά. Που έχει μεγάλη ποιότητα μέσα του, ωστόσο είχε και τη δύσκολη αποστολή να ξεπεράσει το ειδικό βάρος του ντεμπούτου.
Η φράση But the Little Girls Understand ήταν προς τιμή του Back Door Man του Willie Dixon και πιο συγκεκριμένα αναφερόταν στον στίχο "I'm a back door man. The men don't know, but the little girls understand." Χωρίς περαιτέρω σχόλια για το εν λόγω trivia και περνώντας στα του δίσκου, το ...But the Little Girls Understand ήταν ένα βήμα παραπέρα για τους The Knack, από άποψης φιλτραρίσματος επιρροών και πλουραρισμού ήχου. Παρόλο όμως που το album έγινε από πολύ νωρίς χρυσό, η δημοτικότητα του συγκρινόμενη με το Get The Knack είναι σημαντικά χαμηλότερη. Οι εξηγήσεις που μπορούν να δωθούν για αυτή την εξέλιξη είναι διάφορες, ωστόσο υπάρχουν δύο επικρατέστερες απόψεις. Η πρώτη λέει πως η μεγαλύτερη ποικιλία των τραγουδιών δεν είναι κάτι απαραίτητα θετικό, προφανώς λόγω της ταύτισης των The Knack με το στακάτο power pop rock του ντεμπούτου. Η δεύτερη φυσικά έχει να κάνει με την έλλειψη ενός τραγουδιού του βεληνεκούς του My Sharona, το οποίο είναι φανερό πως τους στιγμάτισε παραπάνω ίσως από όσο και οι ίδιοι θα ήθελαν. Το ...But the Little Girls Understand είναι ένα album με πολύ δυνατές στιγμές, ακούγεται ιδιαίτερα ευχάριστο και η ιστορία κάποια στιγμή θα πρέπει να το "αποκαταστήσει". Όσο για το trivia του εξωφύλλου, η γυναίκα που το κοσμεί δεν είναι άλλη από την ίδια την Sharona, κατά κόσμο Sharona Alperin, τότε συντροφος του τραγουδιστή / κιθαρίστα Doug Fieger (RIP), η οποία σήμερα είναι μία από τις πλέον περιζήτητες Real Estate Agents, στο Δυτικό Los Angeles. Μάλιστα, εκμεταλλευόμενη πλήρως το brand name της, προωθεί τη λίστα ακινήτων της μέσω του website Mysharona.com!
Πίσω στα του album, το οποίο ξεκινάει ιδιαίτερα δυναμικά, με την πρώτη τριπλέτα τραγουδιών να θυμίζει όλα όσα αγάπησαν οι fans στο ντεμπούτο του group. Το στακάτο και ταχύ παίξιμο, τα κοφτά riffs και τα χαρακτηριστικά φωνητικά του μακαρίτη Doug Fieger. Εκ των τριών, θα ξεχωρίσει το εισαγωγικό Baby Talks Dirty, το οποίο πήγε και πολύ καλά ως single, όντας ίσως το μόνο τραγούδι του δίσκου που μπορούσε να "χτυπήσει" εμπορικά το debut album. Σίγουρα αγαπημένο και το Tell me you're mine, με την προφανή μίμηση/αναφορά στον Elvis Presley. Στη συνέχεια, το διαφορετικό των επιρροών για τους The Knack θα μας δώσει μια σειρά από πολύ ενδιαφέρον υλικό, ξεκινώντας με το Mr. Handleman. Πάνω απ'όλα, οι The Knack παρέμεναν ένα power pop/new wave group κι έτσι η αναφορά σε groups πατέρες του είδους όπως οι 10cc ήταν αναμενόμενη. Το ίδιο ισχύει και για το Can't put a price on love, το δεύτερο τραγούδι του δίσκου που κυκλοφόρησε ως single. Επιστροφή στις αυξημένες ταχύτητες με τα Hold on tight and don't let go, καθώς και με τη διασκευή στο The Hard Way των The Kinks. Το δεύτερο μισό του δίσκου παραπέμπει κατά κύριο λόγο στον ήχο του ντεμπούτου, αλλά οι συνθέσεις είναι εμφανώς πιο καλογυαλισμένες, πιο "λουστραρισμένες" θα μπορούσε να πει κανείς, στην προσπάθεια επίτευξης του επιθυμητού airplay. Ένα Havin'a Rape Up όμως που παραπέμπει στον ήχο που αργότερα θα (ξανα)έκαναν διάσημο οι Stray Cats, είναι ιδιαίτερα καλοδεχούμενο. Τα συναισθηματικά The Feeling I get και (κυρίως) How can love hurt so much, ίσως κρύβουν το μυστικό για την μετέπειτα απαξίωση του δίσκου, καθώς είναι προφανώς κάτι αρκετά διαφορετικό από το ηχόχρωμα στο οποίο καλόμαθαν οι The Knack τους fans τους, χωρίς να σημαίνει απαραίτητα ότι υστερούν σε ποιότητα. Το ...But the Little Girls Understand τελειώνει αφήνοντας μια γλυκόπικρη γεύση στο στόμα, ενός αρκετά καλού δίσκου που όμως η σύγκριση με τον προκάτοχο του ήταν άδικη και μοιραία.
Και αν τα προηγούμενα συνηγορούν για την περιγραφή ενός αξιοπρεπέστατου δίσκου, η κοινή γνώμη της εποχής έδωσε τη χαριστική βολή στην ελάχιστη δημοφιλία του. Αξίζει να αναφερθεί η τότε κριτική του Dave Marsh από το Rolling Stone, γνωστού για την απέχθεια του προς τα groups της εν λόγω σκηνής συντάκτη:
"Η μουσική δεν μπορεί να λυτρώσει τους στίχους – όχι μόνο επειδή μια τέτοια απανθρωποποίηση είναι ανεπανόρθωτη, αλλά και επειδή η μουσική είναι χάλια. Πράγματι, οι Knack έχουν μια φαινομενικά ανεξάντλητη αποθήκη κλισέ... το μεγαλύτερο επίτευγμα των Knack είναι να κάνουν τα κλισέ του σκληρού ροκ να ακούγονται τελείως ανόητα... Τα δυνατά φωνητικά του Fieger υποδηλώνουν ότι, γι' αυτόν, η απόλυτη αγωνία θα ήταν να φανταστεί ότι κάπου στον κόσμο υπάρχει μια γυναίκα που μπορεί να τον βρει σεξουαλικά μη ελκυστικό. Σε σύγκριση με τον Doug Fieger, ο Rod Stewart είναι ένα παράδειγμα σεξουαλικής ταπεινότητας..."
Η μουσική βιομηχανία είναι αδίστακτη και ιδιαίτερα σκληρή. Σε μια εποχή δε που δεν υπήρχε ο σημερινός πλουραρισμός απόψεων και τα μέσα είχαν τεράστια δύναμη, μια τέτοια κριτική ήταν ικανή για το μεγαλύτερο χτύπημα σε ολόκληρες καριέρες, είτε προς τα μπρος είτε προς πίσω. Ο Dave Marsh ήταν ο ίδιος που "έθαψε" το Against the Wind του Bob Seger, εξαίροντας ταυτόχρονα τις προηγούμενες δουλειές του. Δε χαριζόταν σε κανέναν, τουτέστιν δεν έκαναν τότε εντύπωση τα σκληρά λόγια με τα οποία εκφράστηκε για το ... But the Little Girls Understand. Με αυτό το φορτίο, το επόμενο album των The Knack, Round Trip, δεν κατάφερε ως αναμενόμενο να συναντήσει τις εμπορικές προσδοκίες, με αποτέλεσμα την αποπομπή του συγκροτήματος από την Capitol Records και την προσωρινή διάλυση τους. Σε κάθε περίπτωση, οι The Knack έμειναν στην ιστορία ως One hit wonder ενώ ήταν κάτι πολύ παραπάνω από αυτό. Ίσως όμως τελικά, το να αδικηθείς σε μια τέτοια βιομηχανία σημαίνει ότι αδίκησες σε μεγάλο βαθμό κι εσύ τον ίδιο σου τον εαυτό.
