Η παρακαταθήκη της grunge σκηνής των αρχών και μέσων της δεκαετίας του 1990
Δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχει γραφτεί για το Nevermind των Nirvana και την επίδραση του στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα. Ένας δίσκος-πιλότος, όχημα καθολικής αναγνώρισης για το συγκρότημα των Kurt Cobain, Krist Novoselic και Dave Grohl, αλλά και ένα album που εκτόξευσε μια ολόκληρη σκηνή, αυτή του Seattle και της πολιτείας της Washington, στη Βορειοδυτική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Ως γνωστόν η σκηνή του Seattle έχει το δικό της Big 4, τα groups τα οποία ξεχώρισαν, έκαναν σημαντικότατη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία, με δύο από αυτά να συνεχίζουν μέχρι σήμερα, παρά τον θάνατο κομβικών μελών του. Οι Nirvana, Soundgarden, Pearl Jam και Alice in Chains ηγήθηκαν μιας ολόκληρης σκηνής, με το grunge ήχο να γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλής στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 90, προερχόμενος από το punk rock και εξελισσόμενος σε αυτό που ονομάστηκε επί το γενικότερον alternative rock, είδος από το οποίο ξεκίνησαν πολλά άλλα μεγάλα groups όπως οι Radiohead, οι Smashing Pumpkins κ.α.
Η σκηνή αυτή όμως δεν εμφανίστηκε εν μια νυκτί. Με κυρίαρχη δύναμη τη Sub Pop Records και τη συνεισφορά της για την ανάδειξη των κορυφαίων συγκροτημάτων του είδους, υπήρχε ένα ολόκληρο underground κίνημα, που περίμενε την κατάλληλη στιγμή ώστε να αναδειχθεί. Από τους δίσκους των Mother Love Bone και Temple of the Dog, τους Jane's Addiction του Dave Navarro, μέχρι και τις Hole της χήρας του Κurt Cobain, Courtney Love, υπήρξαν πολλά άλλα δυναμικά groups που αποτέλεσαν ισχυρή βάση για την εκτόξευση της σκηνής του Seattle και την ανάδειξη των Big 4 σε αστέρες παγκοσμίου βεληνεκούς. Παρακάτω εξετάζουμε δέκα περιπτώσεις συγκροτημάτων που δεν κατάφεραν να κάνουν ένα αντίστοιχο breakthrough με τα προαναφερθέντα groups, ωστόσο άφησαν το στίγμα τους στη σκηνή, με κάποιους από αυτούς να έχουν ένα ισχυρότατο fan base που τους ακολουθεί σε κάθε τους βήμα.
1) Letters to Cleo
Πιο κοντά στο alternative rock (με ολίγη από pop punk τύπου Offspring κυρίως), παρά στο grunge, οι Letters to Cleo από τη Βοστώνη καθοδηγούνταν από την ηγετική μορφή της Kay Henley (φωνητικά) και του συνοδοιπόρου της Greg McKenna. Το συγκρότημα ξεκίνησε στα early 90s αλλά η επιτυχία ήρθε στα μέσα της δεκαετίας με το single Here & Now, από το πρώτο album του συγκροτήματος Aurora Gory Alice. Η ενασχόληση με τη μουσική βιομηχανία ώθησε τα μέλη του group να ασχοληθούν και με άλλα projects (καθώς και το ρόλο του παραγωγού δίσκων, όπως ο μπασίστας Scott Riebling που ανέλαβε την παραγωγή σε albums των δημοφιλέστατων Fall Out Boy), έτσι οι Letters to Cleo διέλυσαν. Προσωρινά όπως αποδείχτηκε καθώς ήδη από το 2016 επανενώθηκαν και έχουν κυκλοφορήσει δύο πολύ καλά EP's.
Essential Discography : Aurora Gory Alice (1993), Go! (1997)
2) Skin Yard
Από τις πιο heavy μπάντες του αφιερώματος και σίγουρα από τις παλιές καραβάνες, οι Skin Yard από το Seattle αποτέλεσαν σημαντικότατη επιρροή για το μετέπειτα κίνημα. Όντας το πρώτο group της συνομοταξίας που είχε στις τάξεις του τον Matt Cameron (σπουδαία μορφή της σκηνής με παρουσία σε Soundgarden και Pearl Jam), οι Skin Yard άφησαν σημαντική παρακαταθήκη με το υλικό τους να φέρνει στο νου μεγάλες στιγμές από groups όπως οι Alice in Chains, οι Soundgarden, ακόμα κι ο Marylin Manson. Μία από τις καλύτερες στιγμές τους, αν όχι η καλύτερη, σίγουρα το 1000 Smiling Knuckles του 1991, με εξαιρετικό υλικό που παραπέμπει στο αντίστοιχο του Dirt των AIC, album που καλώς ή κακώς επισκιάστηκε από την πλήρη κυριαρχία του Nevermind εκείνη την εποχή.
Essential Discography : Hallowed Ground (1988), 1000 Smiling Knuckles (1991)
3) L7
Σίγουρα από τις πιο γνωστές μπάντες του αφιερώματος, το all female group των L7 έκανε αισθητή την παρουσία του στις αρχές των 90s, παρόλο που είχε ιδρυθεί αρκετά νωρίτερα. Με σημαντικό air-play στο MTV, κυρίως δε με πιασάρικους punk ήχους (σε πιο σκληρή εκδοχή), δικαιώνοντας αυτούς που ισχυρίζονται ότι το grunge δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια μετεξέλιξη του punk rock των early 80s. Οι L7 όργωναν τις σκηνές κατά την περίοδο της δημοφιλίας τους, έπαιξαν δε στο φημισμένο Lollapalooza του 1994 με μεγάλα ονόματα όπως Nick Cave, Beastie Boys, Smashing Pumpkins κ.α. Το group διέλυσε στις αρχές της χιλιετίας, με την μπασίστρια Janis Tanaka να περιοδεύει και να ηχογραφεί με την Pink, ωστόσο επανενώθηκε πριν κάποια χρόνια και κυκλοφόρησε το αρκετό καλό Scatter the Rats πριν από μερικά χρόνια.
Essential Discography : Smell the Magic (1991), Bricks are Heavy (1992)
4) Porno for Pyros
Άλλο ένα cult συγκρότημα του χώρου, με τους παλιούς να θυμούνται την παρουσία του στο MTV. Δημιουργήθηκαν από τις στάχτες των Jane's Addiction, με τον τραγουδιστή Perry Farrell να συνεχίζει το momentum των τελευταίων. Με πολύ καλό υλικό που απέχει αρκετά από το να χαρακτηριστεί grunge, αλλά ακούγεται σαν μια απολαυστική πιο σκληρή έκδοση των Radiohead, οι Porno for Pyros κυκλοφόρησαν δύο πολύ καλά albums ώστε να εξαφανιστούν μετά, όπως τόσα και τόσα groups του χώρου.
Essential Discography : Porno for Pyros (1993), Good God's Urge (1996)
5) Veruca Salt
Πήραν το όνομα τους από το κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο στο Charlie and the Chocolate Factory. Με το δίδυμο της Nina Gordon και της Louise Post (κιθάρες-φωνητικά) να πρωταγωνιστεί, οι Veruca Salt ανέβηκαν στο άρμα του pop punk/alternative rock, καταφέρνοντας να κάνουν κάποιο θόρυβο γύρω από το όνομα τους και φέρνοντας αρκετούς οπαδούς στο είδος. Η μεγαλύτερη τους επιτυχία ήταν σαφώς το Seether από το πρώτο τους album American Thighs, τραγούδι που έγινε μεγάλη επιτυχία ανάμεσα στους κολεγιακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, η συμβολή των οποίων στην ανάδειξη του είδους και των συγκροτημάτων ήταν καταλυτική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Blink 182 που κατέληξαν να κατηγοριοποιούνται ως "κολεγιακό punk". Από τα πολύ καλά groups του αφιερώματος.
Essential Discography : American Thighs (1994), Eight Arms to Hold You (1997)
6) Melvins
Θρυλικό group της σκηνής της Whasington. Ξεκίνησαν το 1983, είχαν στενές σχέσεις με τους Nirvana (o Osborne ήταν αυτός που σύστησε τον Dave Grohl στους υπόλοιπους) και ταυτόχρονα διέθεταν ένα ηχητικό φάσμα που ξεκινούσε από το grunge για να φτάσει σε αυτό που με τα χρόνια μάθαμε να αποκαλούμε ως sludge. Οδηγούμενοι από την ηγετική μορφή του Buzz Osborne, εκμεταλλεύτηκαν την εμπορική επιτυχία των Nirvana κι έτσι υπέγραψαν σε πολυεθνική (Atlantic Records), με το Houdini του 1993 να γίνεται talk of the town για αρκετό διάστημα. Απόκοσμες κιθάρες και φωνητικά, attitude, οι Melvins με τη μουσική τους επηρέασαν σημαντικά γκρουπς όπως Eyehategod, High on Fire, Mastodon (σίγουρα), αλλά και οι Mr Bungle του Mike Patton.
Essential Discography : Bullhead (1991), Lysol (1992), Houdini (1993)
7) Tad
Μέχρι και σήμερα οι Tad παραμένουν το μεγάλο μυστικό των φανατικών οπαδών της grunge σκηνής. Καθοδηγούμενοι από τον Tad Doyle σε κιθάρα και φωνητικά, κυκλοφόρησαν μια σειρά από δίσκους που χαρακτηρίζονται για την ποιότητα και το ιδιαίτερο στυλ τους. Σαν μια χύμα και πιο rock n roll εκδοχή των Alice in Chains ηχητικά οι Tad, ενώ αρκετά σημεία στη μουσική τους παραπέμπουν στο είδος που αργότερα σμιλεύτηκε και ονομάστηκε stoner rock. Οι Tad διέλυσαν κοντά στα τέλη της χιλιετίας, ενώ ο Tad Doyle διακρίθηκε για τις επιφανείς συμμετοχές του σε συναυλίες με μέλη των Soundgarden, Mudhoney κ.α. Οι fans του stoner αλλά και των πιο σκληρών στιγμών των Alice in Chains θα τους εκτιμήσουν δεόντως.
Essential Discography : 8-Way Santa (1991), Inhaler (1993)
8) Screaming Trees
Από τους πρωτοπόρους του κινήματος και οι Screaming Trees, θα δραστηριοποιούνταν από τις αρχές των 80s, ωστόσο θα είχαν συχνή δισκογραφική παρουσία, και στα 90s, με το Dust του 1996 να θεωρείται από πολύ κόσμο ως η κορυφή τους. Κάπου ανάμεσα στο grunge και το alternative rock, η μουσική των Screaming Trees είχε σαφείς επιρροές και από την ψυχεδελική μουσική των 60s, ιδιαίτερα προς τα τέλη της δεκαετίας όπου απέκτησε και την πιο σκληρή ίσως μορφή της. Ηγετική φυσιογνωμία του group φυσικά, ο αποθανών Mark Lanegan, ο τόσο αγαπητός αυτός καλλιτέχνης με την πλούσια δισκογραφία δισκογραφία από τα τέλη των 90s κι έπειτα, όσο και τις άλλες ασχολίες του όπως η συγγραφή βιβλίων κλπ. Ο Lanegan έφυγε από τη ζωή τον Φεβρουάριο του 2022. Ήταν μόλις 58 ετών
Essential Discography : Sweet Oblivion (1992), Dust (1996)
9) Mudhoney
Ίσως η πιο γνωστή μπάντα του αφιερώματος, σίγουρα δε αυτή που μπορεί να θεωρηθεί ως μέρος ενός διευρυμένου Big 5 της σκηνής του Seattle. Με εμφανείς τις επιρροές από τη garage σκηνή περασμένων δεκαετιών, περασμένη μέσα από ένα πιο heavy πρίσμα αντίστοιχο των αρχών των 90s, το συγκρότημα είναι από τα παλιότερα της grunge σκηνής, αλλά και της Sub Pop Records (ο ηγέτης του group Mark Arm είναι ο manager της εταιρείας), χωρίς όμως να επιτύχει εμπορικά όπως οι ομόσταυλοι του. Παρόλα αυτά, κυκλοφόρησαν περί τα 10 studio albums, ενώ έχουν βγει και σε μια σειρά από σημαντικές περιοδείες, με πιο πρόσφατη αυτή ως support στους Pearl Jam. Μπορεί η καλλιτεχνική καταξίωση να μη γνώρισε ποτέ την αντίστοιχη εμπορική και οικονομική, ωστόσο οι Mudhoney παραμένουν πολύ ψηλά στη συνείδηση των fans του είδους.
Essential Discography : Mudhoney (1989), Every Good Boy Deserves Fudge (1991)
10) Dinosaur Jr.
Μέσα στην κυριαρχία του Hair Metal, το ιδιαίτερο αυτό group από τη Μασαχουσέτη, κατάφερε και μετουσίωσε την αγάπη του για το classic rock και την ψυχεδέλεια, σε ένα πολύ ενδιαφέρον μίγμα κάπου ανάμεσα στο alternative και αυτό που συνηθίζαμε να αποκαλούμε indie rock. Τα πρώτα χρόνια έκαναν ιδιαίτερη επιτυχία από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, στο νεανικό Βρετανικό κοινό. Αργότερα, όπως κι οι Melvins έτσι και οι Dinosaur Jr εκμεταλλεύτηκαν την εμπορική απήχηση του είδους, έχοντας διανομή από τη Warner Music, για τα albums τους από το 1991 κι έπειτα. Παρά τις επιρροές από συγκροτήματα όπως οι Beach Boys, οι Rolling Stones κι οι Motorhead μεταξύ άλλων, η μουσική των Dinosaur Jr εξελίχθηκε σε ηχόχρωμα που παραπέμπει πιο πολύ στους Smashing Pumpkins φερ ειπείν. Σε κάθε περίπτωση, αξίζουν την ενασχόληση μαζί τους.
Essential Discography : You're Living All Over Me (1987), Bug (1988)
