Journey εντυπωσιακοί μουσική, μεγάλο συγκρότημα, χωρίς όμως μεγάλη ανταπόκριση στην Ευρώπη
Journey ένα από τα πιο εντυπωσιακά και επιτυχημένα αμερικανικά rock συγκροτήματα, που δεν γνώρισαν την ίδια απήχηση στην Ευρώπη όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μερικά βασικά σημεία:
-
Ίδρυση: Το συγκρότημα δημιουργήθηκε το 1973 στο Σαν Φρανσίσκο, από πρώην μέλη των Santana και Frumious Bandersnatch.
-
Ύφος: Το μουσικό τους ύφος είναι melodic rock / arena rock, με δυνατές κιθάρες, πλούσια keyboards και εντυπωσιακές φωνητικές μελωδίες.
-
Εμβληματική φωνή: Ο Steve Perry, τραγουδιστής της χρυσής περιόδου τους (τέλη ’70s – μέσα ’80s), θεωρείται ένας από τους κορυφαίους ροκ ερμηνευτές όλων των εποχών.
-
Μεγάλες επιτυχίες:
-
Don’t Stop Believin’ (1981)
-
Separate Ways (Worlds Apart)
-
Open Arms
-
Faithfully
-
Any Way You Want It
-
Γιατί δεν είχαν μεγάλη ανταπόκριση στην Ευρώπη:
-
Η αμερικανική AOR (Adult Oriented Rock) σκηνή, στην οποία ανήκουν οι Journey, είχε πολύ μεγαλύτερη εμπορική βάση στις ΗΠΑ.
-
Στην Ευρώπη εκείνη την εποχή κυριαρχούσαν punk, new wave και πιο πειραματικές ροκ τάσεις, οπότε ο "καλογυαλισμένος" ήχος των Journey θεωρήθηκε πολύ mainstream.
-
Οι περιοδείες τους ήταν κυρίως στην Αμερική, οπότε δεν δημιούργησαν ισχυρή παρουσία ή fanbase στην Ευρώπη.
Παρόλα αυτά, σήμερα πολλοί Ευρωπαίοι ακροατές — ειδικά μέσα από το διαδίκτυο, σειρές όπως το Glee και το Stranger Things (που αναβίωσαν το Don’t Stop Believin’) — έχουν αρχίσει να ανακαλύπτουν ξανά τη μουσική τους.
Οι Journey είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και επιδραστικά αμερικανικά ροκ συγκροτήματα, γνωστό για τον μελωδικό ήχο τους, την εντυπωσιακή φωνή του Steve Perry και τα τραγούδια που έχουν αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στη μουσική των τελευταίων δεκαετιών. Παρά τη μεγάλη τους επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες, η απήχησή τους στην Ευρώπη υπήρξε περιορισμένη, καθώς ο ήχος τους ταυτίστηκε περισσότερο με την αμερικανική σκηνή του λεγόμενου “arena rock” ή “AOR” (Adult Oriented Rock).
Το συγκρότημα δημιουργήθηκε το 1973 στο Σαν Φρανσίσκο από πρώην μέλη των Santana και Frumious Bandersnatch. Αρχικά, οι Journey είχαν περισσότερο έναν προοδευτικό, fusion ήχο, με έντονες επιρροές από την τζαζ και τη ροκ. Τα πρώτα τους άλμπουμ, όπως το ομώνυμο “Journey” (1975) και το “Look into the Future” (1976), παρουσίαζαν μουσική δεξιοτεχνία αλλά δεν είχαν εμπορική επιτυχία. Το συγκρότημα συνειδητοποίησε ότι χρειαζόταν έναν πιο μελωδικό και προσβάσιμο προσανατολισμό, ώστε να κερδίσει το ευρύτερο κοινό.
Η μεγάλη αλλαγή ήρθε το 1977 με την ένταξη του τραγουδιστή Steve Perry. Η χαρακτηριστική φωνή του, με το εύρος και τη συναισθηματική της ένταση, μεταμόρφωσε τον ήχο του συγκροτήματος. Με το άλμπουμ “Infinity” (1978) και επιτυχίες όπως το “Lights” και το “Wheel in the Sky”, οι Journey απέκτησαν επιτέλους εμπορική αναγνώριση. Ακολούθησε μια σειρά από επιτυχημένα άλμπουμ που εδραίωσαν τη φήμη τους ως ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα του αμερικανικού ροκ: “Evolution” (1979), “Departure” (1980) και το θρυλικό “Escape” (1981).
Το “Escape” αποτελεί την κορυφαία στιγμή της καριέρας τους. Περιλαμβάνει τραγούδια όπως το “Don’t Stop Believin’”, “Who’s Crying Now” και “Open Arms”, τα οποία έγιναν ύμνοι της εποχής. Το “Don’t Stop Believin’” ειδικά, με την χαρακτηριστική του εισαγωγή στα πλήκτρα και το μήνυμα αισιοδοξίας, εξελίχθηκε στο πιο αναγνωρίσιμο τραγούδι του συγκροτήματος και ένα από τα πιο πολυακουσμένα κομμάτια όλων των εποχών. Η επιτυχία συνεχίστηκε με το άλμπουμ “Frontiers” (1983), που περιλάμβανε επιτυχίες όπως τα “Separate Ways (Worlds Apart)” και “Faithfully”.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, οι Journey έγιναν συνώνυμο της αμερικανικής ραδιοφωνικής ροκ μουσικής. Οι συναυλίες τους γέμιζαν στάδια, ενώ ο ήχος τους – γεμάτος μελωδίες, ισχυρά φωνητικά και κιθαριστικά σόλο – αντιπροσώπευε το πνεύμα της εποχής. Ωστόσο, στο τέλος της δεκαετίας, οι εσωτερικές εντάσεις και η κόπωση από τις συνεχείς περιοδείες οδήγησαν στη διάλυσή τους το 1987. Ο Steve Perry ακολούθησε σόλο καριέρα, ενώ τα υπόλοιπα μέλη ακολούθησαν διαφορετικές μουσικές διαδρομές.
Το συγκρότημα επανενώθηκε το 1996 με το άλμπουμ “Trial by Fire”, το οποίο γνώρισε σημαντική επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες, ωστόσο ο Perry αντιμετώπισε προβλήματα υγείας που τον ανάγκασαν να αποχωρήσει οριστικά. Από τότε, οι Journey συνέχισαν με διάφορους τραγουδιστές, ανάμεσά τους ο Steve Augeri και αργότερα ο Φιλιππινέζος Arnel Pineda, τον οποίο ανακάλυψε ο κιθαρίστας Neal Schon μέσω του YouTube το 2007. Η ιστορία αυτή τράβηξε την προσοχή του κοινού, καθώς ο Pineda αποδείχθηκε εντυπωσιακός ερμηνευτής, ικανός να αναπαράγει τη φωνητική δύναμη του Perry και να προσφέρει νέα ενέργεια στο συγκρότημα.
Παρά τις αλλαγές στη σύνθεση, οι Journey παραμένουν ενεργοί, κυκλοφορώντας νέα άλμπουμ και περιοδεύοντας διεθνώς. Το “Don’t Stop Believin’” γνώρισε αναβίωση στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μέσα από τηλεοπτικές σειρές και ταινίες, αποκτώντας νέα γενιά θαυμαστών. Η μουσική τους, με τον συνδυασμό τεχνικής αρτιότητας, μελωδίας και συναισθηματικής δύναμης, συνεχίζει να επηρεάζει καλλιτέχνες και να συγκινεί ακροατές.
Οι Journey παραμένουν σύμβολο του αμερικανικού ροκ, με μια πορεία που ξεπερνά τις πέντε δεκαετίες. Αν και η Ευρώπη δεν αγκάλιασε ποτέ πλήρως τον ήχο τους, η παγκόσμια αναγνώριση του έργου τους και η διαχρονικότητα των τραγουδιών τους αποδεικνύουν ότι πρόκειται για ένα συγκρότημα που έχει γράψει ιστορία στη μουσική.
