Η ιστορία της δημιουργίας του θρυλικού τραγουδιού και η αναβίωση του μέσα από τους Sopranos
Οι Journey μόλις είχαν ολοκληρώσει ακόμα ένα πετυχημένο live τους, στο Detroit. Ήταν ένα βράδυ κατά το οποίο ο Steve Perry (σύμφωνα με συνέντευξη του στον Steve Jones των Sex Pistols) δεν μπορούσε να κοιμηθεί, κοιτούσε δε επίμονα από το παράθυρο του τη μεγάλη λεωφόρο κάτω από το ξενοδοχείο, γύρω στις 2 τα μεσάνυχτα. Παρατηρούσε τα φώτα, τα φανάρια, παρατηρούσε τους ανθρώπους που περπατούσαν χαρούμενοι και ανέμελοι στο άδειο μονοπάτι. Ήταν αυτοί οι περαστικοί που αποτέλεσαν την πηγή έμπνευσης για μία από τις πιο μεγάλες επιτυχίες των Journey, ένα από τα πλέον αγαπημένα τραγούδια του Αμερικανικού rock κοινού, που με τα χρόνια απέκτησε και παγκόσμια δημοφιλία.
Ακόμα και σήμερα, υπάρχει η ψευδαίσθηση από πολλούς πως το Don't Stop Believin' είναι ένα ρομαντικό τραγούδι, ή τουλάχιστον ένα τραγούδι του οποίου οι στίχοι το κάνουν να προσαρμόζεται στο όραμα και το mood του κάθε ξεχωριστού ακροατή. Η αλήθεια είναι πως πρόκεται για έναν ύμνο στη μεσοαστική ζωή, ένα τραγούδι που στέκεται ως επίρρωση των μικρών και μεγάλων ονείρων του απλού καθημερινού κόσμου, στο πλαίσιο μιας μεγαλούπολης. "Just a smalltown girl, livin' in a lonely world", "just a city boy, born and raised in South Detroit". Οι Journey (ο Perry εν προκειμένω), με δύο απλούς μεν μεγαλοφυείς δε στίχους, καταφέρνουν και κάνουν τον κόσμο να ταυτιστεί με το τραγούδι, "αναγκάζουν" τον ακροατή να κάνει αυτούς τους στίχους κτήμα του, του δίνουν την ευκαιρία να νιώσει ένα τραγούδι τόσο οικείο, όσο ίσως ποτέ μέχρι τότε στην Αμερικανική pop κουλτούρα.
Ο Steve Perry γράφει τους στίχους και προτείνει στον Jonathan Cain να ξεκινήσουν το κομμάτι με μια απλή μελωδία στο πιάνο. Ο τελευταίος, σε μια μεγαλειώδη έμπνευση της στιγμής, συγγράφει το θρυλικό πλέον intro που μέχρι και σήμερα προκαλεί φρενίτιδα ενθουσιασμού από την πρώτη νότα, σε όποιο στάδιο και αν ακουστεί. Ο τίτλος του τραγουδιού επίσης θα αποτελέσει έμπνευση του Cain. Θα θυμηθεί τον πατέρα του και τη στήριξη του κατά τα πρώτα χρόνια του στο Los Angeles, όταν και έκανε τα πρώτα βήματα της μουσικής του καριέρας. Ήταν αυτός που του είχε πει να μην σταματήσει να πιστεύει στα όνειρα του, όταν ο απογοητευμένος Cain ήθελε να επιστρέψει στο Σικάγο. Λίγο καιρό αργότερα θα κάνει τα πρώτα του βήματα στη βιομηχανία με τους "The Babys", μαζί με τον σπουδαίο John Waite. Το 1980 θα αντικαταστήσει τον Gregg Rolie στους Journey και τα υπόλοιπα θα είναι, για αυτόν αλλά και για όλους μας, μία από τις πιο ωραίες μουσικές ιστορίες.
Η ταύτιση του με τον Perry σε αυτό, στο αέναο κυνήγι δηλαδή των ονείρων, των στόχων και της επιτυχίας, έδωσε μια ιδιαίτερη δυναμική στο τραγούδι, το οποίο σε συνδυασμό με το Open Arms που έκλεινε το "Escape" album, μετέτρεψε τους Journey σε overnight sensations, έθεσε τις βάσεις για να γίνουν οι superstars που γεμίζουν ασφυκτικά τους συναυλιακούς χώρους μέχρι και σήμερα. Tο κερασάκι στην τούρτα, θα είναι η μπασογραμμή και τα κιθαριστικά solo που με μαεστρία έγραψε ο Neil Schon, ενώ ο βιρτουόζος drummer Steve Smith θα πάρει το απλό 4/4 tempo και θα το μετατρέψει σε ένα ιδιαίτερα ξεχωριστό μέχρι σήμερα άκουσμα, βασισμένο στα toms του, δίνοντας το χαρακτήρα του μοναδικού ακόμα και στην τελευταία λεπτομέρεια του Don't Stop Believin'. Η επιλογή του τραγουδιού ως εναρκτήριο του album, φάνταζε και τότε και σήμερα ως μονόδρομος.
Οι στίχοι του τραγουδιού θα έβρισκαν την πλήρη εφαρμογή τους στην ιστορία του τωρινού τραγουδιστή των Journey, Arnel Pineda. Ο Steve Perry αποχωρεί για λόγους υγείας το 1998, οι Steve Augeri (με θητεία στους Tyketto) και Jeff Scott Soto τον αντικαθιστούν για κάποιο διάστημα, ωστόσο οι Schon και Cain θα πέσουν πάνω σε ένα video μιας tribute μπάντας, στην οποία τραγουδάει ένας άγνωστος Φιλιππινέζος. Ο τραγουδιστής αυτός, ζει μέσα στο χρέος και τα προβλήματα, έχει χάσει τη μητέρα του σε νεαρή ηλικία, ταυτόχρονα όμως έχει μια σπαρακτική, πανέμορφη φωνή που αποδίδει υλικό, όπως αυτό των Journey, με τον καλύτερο τρόπο.
Ο Schon επικοινωνεί μαζί του, με τον ίδιο να απορρίπτει αρχικά την προσέγγιση, καθώς θεώρησε ότι πρόκειται για φάρσα. Με τα πολλά πείθεται. Το 2007 ανακοινώνεται πως ο Pineda είναι ο νέος τραγουδιστής των Journey. Δε θα μάθουμε αν είχε χάσει ποτέ την πίστη του αλλά σε κάθε περίπτωση, το Don't Stop Believin' φαντάζει για την περίπτωση του πιο ταιριαστό από ποτέ. Η ζωντανή απόδοση του από τον Pineda αγγίζει το μεγαλείο των εκτελέσεων με τον Perry. Η υπόκλιση του στον προκάτοχο του, στην είσοδο των Journey στο Rock n Roll Hall of Fame, είναι απλά μια συγκλονιστική εικόνα.
Just a small town girl
Livin' in a lonely world
She took the midnight train going anywhere
Just a city boy
Born and raised in South Detroit
He took the midnight train going anywhere
A singer in a smokey room
A smell of wine and cheap perfume
For a smile they can share the night
It goes on and on and on and on
Strangers waitin'
Up and down the boulevard
Their shadows searchin' in the night
Streetlights, people
Livin' just to find emotion
Hidin', somewhere in the night
Workin' hard to get my fill
Everybody wants a thrill
Payin' anything to roll the dice
Just one more time
Some'll win, some will lose
Some are born to sing the blues
Whoa, the movie never ends
It goes on and on and on and on
Strangers waitin'
Up and down the boulevard
Their shadows searchin' in the night
Streetlights, people
Livin' just to find emotion
Hidin', somewhere in the night
Don't stop believin'
Hold on to that feelin'
Streetlights, people
Το μεγάλο μυστικό επιτυχίας του τραγουδιού είναι (εκτός των άλλων) η πρωτότυπη δομή του. Δύο καθαρά κουπλέ με τους στίχους και τη φωνητική μελωδία σε πρώτο πλάνο, refrain μονάχα στο τέλος του τραγουδιού, ιδιαίτερο κλείσιμο που δίνει ξεχωριστή βαρύτητα σε όλες τις ενότητες του ύμνου. Τα δε οξύμωρα καλά κρατούν. "Born and raised in South Detroit" θα τραγουδήσει ο Perry με το στίχο να καρφώνεται στο μυαλό και την καρδιά των fans, μόνο που ουσιαστικά South Detroit δεν υπήρξε ποτέ.
Η νότια περιοχή της πόλης του Michigan είναι ουσιαστικά το κέντρο της, κάτι σαν την αμφιθεατρική Θεσσαλονίκη, ενώ νοτιότερα δεν υπάρχει Detroit, δεν υπάρχουν καν ΗΠΑ καθώς η περιοχή απέναντι από το ποτάμι ανήκει στον Καναδά. Για το περιστατικό αυτό ο Steve Perry θα είναι ξεκάθαρος : "Το Βόρειο, Ανατολικό και Δυτικό Detroit δεν άξιζαν τίποτα μπροστά στο πόσο συναισθηματικό και εύηχο ακουγόταν το "South Detroit". Έμαθα σχετικά πρόσφατα πως ουσιαστικά δεν υπάρχει Νότιο Detroit αλλά δεν έχει και σημασία". Έκτοτε, πολύ έξυπνα οι Journey προσαρμόζουν τον στίχο "Born and Raised" στην πόλη στην οποία βρίσκονται. Το κοινό των συναυλιών τους παραληρεί κάθε φορά.
Παρόλο που από εμπορικής άποψης το πιο επιτυχημένο τραγούδι των Journey είναι το Open Arms (από το album Escape επίσης), το Don't Stop Believin κατέληξε να θεωρείται ένα μνημείο της Αμερικανικής pop κουλτούρας, ένα τραγούδι ικανό να ενώσει εκατομμύρια κόσμου διαφορετικών φυλετικών, κομματικών, πολιτισμικών, ακόμα και θρησκευτικών αποχρώσεων. Κατέληξε επίσης να θεωρείται ένα πολιτιστικό μνημείο στην κυριολεξία, καθώς μπήκε πρόσφατα στο Εθνική Μητρώο Ηχογραφήσεων των ΗΠΑ. Κατά τα λοιπά, η εμφάνιση του τραγουδιού στο Σινεμά, σε TV Shows αλλά και στα γήπεδα, περιλαμβάνει μια λίστα που προκαλεί ίλλιγο : Family Guy, Scrubs, South Park, My Name Is Earl, Chicago White Sox (είσοδος της ομάδας στο γήπεδο) Just Shoot Me, Glee, Eastenders, Monster (με την Charlize Theron να κερδίζει Όσκαρ για την ερμηνεία της και το Don't Stop Believin' να κάνει την πρώτη μεγάλη επανεμφάνιση του από το millenium και μετά), TV Burp, X-Factor, Rock of Ages (Broadway) American Idol, Swedish Idol, Australian Idol. Καμία όμως από αυτές τις περιπτώσεις δεν συγκρίνεται με αυτή όπου το Don't Stop Believin' απέκτησε δημοφιλία αντίστοιχη της πρώτης εμφάνισης του.
Αναφερόμαστε φυσικά στην τελευταία σκηνή της θρυλικής σειράς The Sopranos (Spoiler Alert!), ένα από τα μεγαλύτερα debate στην ιστορία της τηλεόρασης, με τον κόσμο να μην μπορεί να αποφασίσει μέχρι σήμερα τι απέγινε ο πρωταγωνιστής, καθώς η σκηνή και το τραγούδι κόβονται με τέτοιο τρόπο που πολλοί τηλεθεατές θεώρησαν πως η τηλεόραση τους... χάλασε. Ύστερα από το τέλος του The Sopranos, το Don't Stop Believin' θα φτάσει στο top 10 των UK Charts το 2009, όντας no.62 κατά τη χρονιά κυκλοφορίας του το 1981. Μέχρι σήμερα, τα streams του τραγουδιού στο Spotify έχουνε ξεπεράσει το ένα δισεκατομμύριο, ενω τα συνολικά downloads του φτάνουν περίπου τα 7,3 εκατομμύρια. Οι σπουδαιότεροι music producers του Hollywood, θεωρούν το τέλος του The Sopranos ως έναν από τους κορυφαίους συνδυασμούς εικόνας και ήχου που υπήρξε ποτέ.
