Σταμάτης Σπανουδάκης ένας συνθέτης που θα μπορούσε να έχει μεγάλη διεθνή καριέρα

Σταμάτης Σπανουδάκης ένας συνθέτης που θα μπορούσε να έχει μεγάλη διεθνή καριέρα
 

Ο Σταμάτης Σπανουδάκης όντως είναι ένας από τους σύγχρονους Έλληνες συνθέτες που —αν το επιδίωκε— θα μπορούσε να έχει μεγάλη διεθνή καριέρα. Κι αυτό για αρκετούς λόγους:

1. Ξεχωριστή μουσική ταυτότητα

Συνδυάζει κλασική μουσική, ελληνική παράδοση και βυζαντινά μοτίβα με τρόπο που είναι και αναγνωρίσιμος και καθολικά συγκινητικός. Αυτή η "υβριδική" ταυτότητα είναι συχνά αυτό που ξεχωρίζει διεθνώς.

2. Κινηματογραφική αίσθηση

Η μουσική του έχει κινηματογραφική δομή και συναισθηματική δύναμη—κάτι που ταιριάζει απόλυτα με διεθνείς παραγωγές, soundtracks, ιστορικά ντοκιμαντέρ κ.λπ. Θα μπορούσε εύκολα να σταθεί δίπλα σε μεγάλους συνθέτες τέτοιου είδους.

3. Ποιότητα παραγωγής

Από νωρίς συνεργάστηκε με εξαιρετικούς μουσικούς, ορχήστρες και στούντιο, και το τεχνικό επίπεδο των δίσκων του είναι διεθνών προδιαγραφών.

4. Η επιλογή του να απευθύνεται κυρίως στο ελληνικό κοινό

Ο ίδιος έχει πει πολλές φορές ότι δεν τον ενδιέφερε ποτέ ιδιαίτερα η διεθνής καριέρα και ότι προτιμά να δημιουργεί «όπως νιώθει» και για ένα κοινό που καταλαβαίνει τη γλώσσα και το πολιτισμικό του υπόβαθρο. Αυτό από μόνο του οριοθέτησε φυσικά την εξάπλωση της μουσικής του.

Σταμάτης Σπανουδάκης γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1948 στην Αθήνα. Από πολύ μικρή ηλικία η μουσική μπήκε στη ζωή του· ξεκίνησε με σπουδές στην κλασική μουσική (κιθάρα και θεωρία), αλλά πολύ γρήγορα η «έκρηξη» της μουσικής των Beatles τον ώθησε προς πιο σύγχρονα μονοπάτια. 
 

Κατά τη δεκαετία του ’60 και του ’70 υπήρξε ενεργό μέλος μουσικών σχημάτων, παίζοντας μπάσο και πλήκτρα — πρώτα στην Αθήνα και στη συνέχεια στο Παρίσι και το Λονδίνο, όπου ηχογράφησε τα πρώτα του άλμπουμ. 
 

Ωστόσο, η κλασική μουσική δεν έπαψε ποτέ να τον «καλεί»· επέστρεψε στις σπουδές σύνθεσης: αρχικά στη Γερμανία, στο κονσερβατόριο του Βούρτσμπουργκ, υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Bertold Hummel, και στη συνέχεια στην Αθήνα με τον καθηγητή Κωνσταντίνος Κυδωνιάτης. 
 

Παράλληλα, τον ενέπνεε έντονα και η βυζαντινή μουσική· έτσι, σταδιακά άρχισε να αναμειγνύει τρία διαφορετικά μουσικά ρεύματα — ροκ, κλασική και βυζαντινή — στο έργο του. Το αποτέλεσμα ήταν μια ιδιαίτερη, πολυδιάστατη μουσική ταυτότητα που σε πολλά σημεία φέρει ξεκάθαρη ελληνική χροιά αλλά ταυτόχρονα έχει τολμηρό, διεθνές χαρακτήρα. 
 

Καριέρα και έργο

Ο Σπανουδάκης δεν περιορίστηκε σε ένα είδος: γράφει μουσική για τραγούδια, κινηματογράφο, θέατρο, τηλεόραση, καθώς και instrumental άλμπουμ. Με τον καιρό, συνεργάστηκε με πολλούς από τους πιο σημαντικούς Έλληνες τραγουδιστές, συνθέτοντας όχι μόνο τη μουσική αλλά και στίχους — και έδωσε ζωή σε πολλά «χιτ» που αγαπήθηκαν από κοινό ευρύ. 
 

Έγραψε επίσης μουσικές για κινηματογραφικές ταινίες (σε Ελλάδα, Γερμανία και Ιταλία), για θέατρο και τηλεόραση. 
 

Περί τα μέσα της δεκαετίας του 1990 (συγκεκριμένα από το 1994–1995 και μετά), ο Σπανουδάκης πήρε μια πιο στοχευμένη κατεύθυνση: αφιέρωσε τον εαυτό του στη δημιουργία instrumental μουσικής, εμπνευσμένη από ελληνική ιστορία και θρησκευτικά/βυζαντινά θέματα. Αυτή η περίοδος χαρακτηρίζει μεγάλο μέρος του μεταγενέστερου έργου του και είναι, κατά πολλούς, το πιο προσωπικό του μουσικό αποτύπωμα. 
 

Η δισκογραφία του είναι πλούσια: μέχρι σήμερα περιλαμβάνει δεκάδες άλμπουμ — με μεγαλύτερη έμφαση στην instrumental / ενορχηστρωμένη μουσική τα τελευταία χρόνια. 
 

Το ιδιαίτερο ύφος και η σημασία του

Η αξία του Σπανουδάκη έγκειται στην ικανότητά του να «δένει» φαινομενικά ασυνήθιστες μουσικές παραδόσεις: ροκ, κλασική, βυζαντινή — με αποτέλεσμα ένα ύφος που είναι συναισθηματικά φορτισμένο, πλούσιο, συχνά με αναφορές στην ελληνική ταυτότητα, ιστορία και πνευματικότητα. 
 

Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να χαράξει μια ξεχωριστή πορεία στη σύγχρονη ελληνική μουσική σκηνή — όχι ακολουθώντας μόδες, αλλά δημιουργώντας έναν δικό του, διακριτό δρόμο. 
 

Ζωή σήμερα και δημόσια παρουσία

Παρά τη μεγάλη παραγωγή και τη σημασία του έργου του, ο Σπανουδάκης διατηρεί χαμηλό προφίλ στην καθημερινότητά του. Ζει σε ήσυχο προάστιο της Αθήνας με τη σύζυγό του, Dori Spanoudakis, και τα σκυλιά τους. Έχει το δικό του στούντιο, όπου αναλαμβάνει ο ίδιος τη σύνθεση, ενορχήστρωση, παραγωγή, ερμηνεία και ηχοληψία — ουσιαστικά, ελέγχει το σύνολο της δημιουργικής διαδικασίας. 
 

Παρόλο που οι δημόσιες εμφανίσεις του δεν είναι συχνές, παραμένει ενεργός και παραγωγικός, συνεχίζοντας να συνθέτει και να ηχογραφεί μουσική. 

Συμπέρασμα

Ο Σταμάτης Σπανουδάκης είναι μια ξεχωριστή περίπτωση στη σύγχρονη ελληνική μουσική: ένας καλλιτέχνης που κατάφερε να γεφυρώσει διαφορετικά μουσικά ρεύματα και να δημιουργήσει έναν προσωπικό, αναγνωρίσιμο προσανατολισμό· ένας συνθέτης με πολλούς δίσκους, σημαντικές συνεργασίες και έργο που αγγίζει θεατρικά, κινηματογραφικά, λαϊκά αλλά και πνευματικά πλαίσια. Η απόφασή του να στραφεί στην instrumental και ενορχηστρωμένη μουσική τον κάνει ιδιαίτερα μοναδικό — με έργο που, πέρα από την καλλιτεχνική του αξία, έχει στοιχεία πνευματικότητας, νοσταλγίας και σύνδεσης με την ελληνική παράδοση. Τον καθιστά έναν από τους πιο σημαντικούς Έλληνες συνθέτες των τελευταίων δεκαετιών.