Το θυμήθηκε ο Art Rock Heaven θέλοντας να περιγράψει την μοναξιά που νιώθουν μικροί και μεγάλοι σε ηλικία, εκπρόσωποι των δύο φύλων.
Από το άλμπουμ Blue Afternoon, το τέταρτο στούντιο άλμπουμ του Tim Buckley , που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1969. Είναι ο πρώτος δίσκος του που δημιούργησε ο ίδιος και το ντεμπούτο του για την Herb Cohen και την εταιρεία Straight Records του Frank Zappa . Το άλμπουμ χρησιμοποιούσε την ίδια ομάδα μουσικών με τους Happy Sad (1969) με την προσθήκη του ντράμερ Jimmy Madison. Προήγγειλε την πιο πειραματική δουλειά του Μπάκλεϋ στα δύο επόμενα άλμπουμ του.
Αρκετά κομμάτια στο Blue Afternoon είναι τραγούδια που ο Buckley είχε σκοπό να ηχογραφήσει σε προηγούμενα άλμπουμ αλλά δεν τα είχε ολοκληρώσει. Το "Chase the Blues Away" και το "Happy Time" είναι αριθμοί στους οποίους είχε δουλέψει το καλοκαίρι του 1968 για πιθανή συμπερίληψη στο Happy Sad και τα demos μπορούν να ακουστούν στο άλμπουμ Works in Progress της δισκογραφικής Rhino .
