Ο Roger Waters μίλησε για την ζωή στον δρόμο, τους The Who και τους βανδαλισμούς ξενοδοχείων
Οι Pink Floyd ήταν στην εποχή τους ένα από τα πιο παραγωγικά συγκροτήματα στον κόσμο, δουλεύοντας συνεχώς πάνω σε νέο υλικό. Ωστόσο, αν δεν ήταν ήδη ξεκάθαρο από τον χαρακτηριστικό ήχο της μουσικής τους, οι Pink Floyd δεν ήταν σαν τα όλα τα άλλα συγκροτήματα.
Με εξαίρεση τον πρώην frontman της μπάντας, Syd Barrett, το συγκρότημα δεν ήταν τυπικοί ροκ σταρς. Τους άρεσε να χαλαρώνουν δίπλα στην πισίνα και να βλέπουν τα αξιοθέατα, αντί να καταστρέφουν τα πάντα γύρω τους όπως πολλοί από τους συναδέλφους τους.
Σε μια συνέντευξη το 1973, λίγο πριν το The Dark Side of the Moon, ο τραγουδιστής και μπασίστας του συγκροτήματος, Roger Waters και ο ντράμερ Nick Mason συζήτησαν μια σειρά από θέματα, όπως για τον πρώην frontman τους και τον Marcel Proust. Κάποια στιγμή, η κουβέντα στράφηκε στο θέμα της περιοδείας και της ζωής στον δρόμο.
Όταν ρωτήθηκαν αν είχαν ποτέ διαλύσει ξενοδοχεία, όπως ήταν η μόδα της εποχής, ο δημοσιογράφος έλαβε ξεκάθαρα αρνητική απάντηση. Στη συνέχεια, το ζευγάρι ρωτήθηκε για το τι κάνουν για να «καταπολεμήσουν την πλήξη» όσο βρίσκονται στο δρόμο. Ο Roger Waters απάντησε κάπως σαρκαστικά ότι δεν τους αρέσει και πολύ το «crumpet», μια παλιά βρετανική αργκό φράση για τις groupies. Επιπλέον, ο Mason εξήγησε ότι τους αρέσουν τα επιτραπέζια παιχνίδια, εξηγώντας πως κανένας από αυτούς δεν ήταν «smasher» όπως ο τυπικός ροκ σταρ. Έδωσαν επίσης την εικόνα ενός σφιχτοδεμένου γκρουπ, κάτι το οποίο θα άλλαζε σε μεγάλο βαθμό μελλοντικά.
Ο Roger Waters είπε: «Σε αντίθεση με τα περισσότερα συγκροτήματα, δεν μας αρέσει να κυνηγάμε groupies όσο είμαστε στο δρόμο. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι οι πισίνες, τα ταξίδια και τα αξιοθέατα. Αν μπορούμε να μαζευτούμε όλοι μαζί και να κάνουμε μια ομαδική δραστηριότητα, θα είμαστε ικανοποιημένοι. Επίσης, παίζουμε ποδόσφαιρο και πηγαίνουμε να παρακολουθήσουμε αθλητικούς αγώνες».
Στη συνέχεια ο Mason πρόσθεσε: «Και είμαστε τρελοί για την μονόπολη και το τάβλι. Τείνουμε επίσης να εργαζόμαστε σχεδόν καθημερινά, κάτι που είναι σημαντικό γιατί διαφορετικά, γίνονται όλα τόσο βαρετά, αλλά κανείς μας δεν του αρέσει να καταστρέφει δωμάτια ξενοδοχείων».
Μετά από αυτό, ο δημοσιογράφος ρώτησε το δίδυμο αν έκαναν περιοδεία με άλλα συγκροτήματα τις πρώτες τους μέρες. Ήταν εδώ που ο Waters αναπόλησε το παρελθόν όταν έπαιζαν με ένα από τα άλλα μεγάλα συγκροτήματα της εποχής, τους The Who, για τους οποίους είπε ότι ήταν το «αγαπημένο συγκρότημα για να βγουν μαζί σε περιοδεία», λόγω των παρόμοιων προσωπικοτήτων τους. Ωστόσο, διευκρίνισε ότι ο ντράμερ των The Who, Keith Moon, ήταν πράγματι ένας «smasher».
Ο Mason είπε: «Δεν γνωρίζουμε άλλα συγκροτήματα πραγματικά. Οι πιο κοντινοί σε εμάς ήταν οι The Who, όπου κάναμε περίπου τρεις συναυλίες μαζί τους. Είναι ένα ολόκληρο κομμάτι της κοινωνικής ζωής μας που έχουμε χάσει».
Μιλώντας για τον ντράμερ, ο Roger Waters διευκρίνισε: «Νομίζω ότι οι The Who εξακολουθούν να είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα για περιοδείες, διότι είναι το ίδιο είδος ανθρώπων με εμάς. Δεν τους αρέσει να καταστρέφουν τα πάντα. Εκτός από τον Moony. Αυτός είναι smasher, αλλά είναι πολύ εκλεπτυσμένος σε αυτό – το έχει ανάγει σε τέχνη. Όταν δεν τα σπάει, είναι απίστευτα διασκεδαστικός».
Σχετικά με τον Keith Moon, ο Mason είπε: «Είναι πολύ καλή παρέα για να πιεις ένα ποτό μαζί του. Πολλοί άνθρωποι είναι απλώς μεθύστακες, φωνακλάδες και βαρετοί».
Στη συνέχεια, η συζήτηση πήρε μια άγνωστη τροπή, με τον Roger Waters να λέει: «Στους ανθρώπους αρέσει μια καλή συνομιλία, εκτός από τον τραγουδιστή, Roger Daltrey». Μετά από αυτό, ο Mason περιέγραψε ένα αστείο σκηνικό από μια συναυλία στο Fillmore του Σαν Φραντσίσκο όπου ο frontman των The Who πίστευε λανθασμένα ότι ο πληκτράς των Pink Floyd, Rick Wright ήταν ο πρώην κιθαρίστας των Cream, Eric Clapton.
«Δεν έχει συνέλθει ποτέ από την εποχή που νόμιζε ότι ο Rick ήταν ο Eric. Ήταν κάπου σε ένα καμαρίνι», θυμάται ο Mason. «Πλησίασε τον Rick και είπε: Γεια σου φίλε, χαίρομαι που σε βλέπω. Και ο Rick σκεφτόταν πόσο αστεία, αλλά και περίεργη ήταν αυτή συνάντηση. Και όταν συνειδητοποίησε ότι τελικά δεν ήταν ο Eric Clapton, εξαφανίστηκε και δεν τον έχουμε δει από τότε».
