Μέχρι το 1966, οι Beatles ήταν μακράν το πιο δημοφιλές συγκρότημα που υπήρξε ποτέ. Εκατομμύρια θαυμαστές άκουγαν τη μουσική τους, αγόραζαν τα άλμπουμ τους και πήγαιναν στις συναυλίες τους. Η ξαφνική εισροή χρημάτων ήταν συντριπτική, ειδικά για τέσσερα αγόρια της εργατικής τάξης από το Λίβερπουλ. Αλλά ο Χάρισον δεν έβλεπε τόσα χρήματα όσο πιθανότατα θα έπρεπε, και δεν ήταν μόνο λόγω των θλιβερών συμβολαίων που είχαν οι Beatles με τον μάνατζέρ τους, Μπράιαν Έπσταϊν, και την δισκογραφική τους εταιρεία, την EMI. Ήταν επίσης λόγω της φορολογικής νομοθεσίας στη Βρετανία κατά τη δεκαετία του 1960.
«Είχα ανακαλύψει ότι πλήρωνα ένα τεράστιο χρηματικό ποσό στην εφορία», είπε ο Χάρισον στο βιβλίο Anthology. «Είσαι τόσο χαρούμενος που επιτέλους άρχισες να κερδίζεις χρήματα – και μετά μαθαίνεις για τους φόρους. Εκείνες τις μέρες πληρώναμε 19 σελίνια και έξι πένες από κάθε λίρα σε φόρους και σε άλλους φόρους κι όλο αυτό ήταν γελοίο – μια βαριά ποινή για να βγάλεις χρήματα. Αυτό ήταν ένα μεγάλο φάουλ για τη Βρετανία. Όποιος έβγαζε χρήματα μετακόμιζε στην Αμερική ή κάπου αλλού».
Την εποχή της συγγραφής του τραγουδιού, η βρετανική κυβέρνηση ελεγχόταν από το Εργατικό Κόμμα, με επικεφαλή τον Χάρολντ Γουίλσον. Ο Wilson εφάρμοσε έναν φορολογικό νόμο που ήθελε τα πλουσιότερα άτομα να πληρώνουν έως και το 90 τοις εκατό των κερδών τους πίσω στην κυβέρνηση. Ο Χάρισον αποφάσισε να γράψει ένα τραγούδι για αυτό.
«Το «Taxman» («Εφοριακός») προέκυψε όταν συνειδητοποίησα για πρώτη φορά ότι παρόλο που είχαμε αρχίσει να κερδίζουμε χρήματα, στην πραγματικότητα δίναμε τα περισσότερα από αυτά σε φόρους», έγραψε ο Χάρισον στην αυτοβιογραφία του «I, Me, Mine».
O Χάρισον συνεισέφερε στο «With The Beatles», αλλά κυκλοφόρησε στη συνέχεια δύο άλμπουμ χωρίς να έχει τα credits. Επιστρέφοντας, βοήθησε στην σύνθεση των «I Need You» και «You Like Me Too Much» και στη συνέχεια στο Rubber Soul, «Think For Yourself» και «If I Needed Someone».
«Θυμάμαι τη μέρα που τηλεφώνησε για να ζητήσει βοήθεια για το «Taxman», ένα από τα πρώτα του τραγούδια», είπε ο Lennon στον David Sheff το 1980. «Ήρθε σε μένα γιατί δεν μπορούσε να πάει στον Paul, γιατί ο Paul δεν θα τον βοηθούσε εκείνη την περίοδο. Δεν ήθελα να το κάνω. Σκέφτηκα, «Ω, όχι, μη μου πείτε ότι πρέπει να δουλέψω για πράγματα του Τζορτζ». Φτάνει να κάνω τα δικά μου και του Paul. Αλλά επειδή τον αγαπούσα και δεν ήθελα να τον πληγώσω όταν τηλεφώνησε εκείνο το απόγευμα και μου είπε «Θα με βοηθήσεις με αυτό το τραγούδι;». Απλώς δάγκωσα τη γλώσσα μου και είπα ΟΚ.».
Ο Λένον επέτρεψε στον Χάρισον να συνεισφέρει σε τρία τραγούδια στο νέο LP. Μαζί με το «Taxman», ο Χάρισον έγραψε και τραγούδησε επίσης το «Love You Too» και το ψυχεδελικό «I Want To Tell You».
Αντλώντας έμπνευση από τη funk και την soul που αναδύονταν από την Αμερική εκείνη την εποχή, ο Harrison συνέθεσε μια ακανθώδη και ελαφρώς παράφωνη version για το «Taxman». Όταν έφερε το τραγούδι στο στούντιο, ο Λένον και ο ΜακΚάρτνεϊ τραγούδησαν αρχικά ξέφρενα δεύτερα φωνητικά με επίκεντρο τη φράση «Anybody got a bit of money?». Αργότερα, στο πολιτικό προσκήνιο, αποφασίστηκε ότι ο Γουίλσον θα έπρεπε να βγει απευθείας μαζί με τον ηγέτη του Συντηρητικού Κόμματος Τεντ Χιθ, οι οποίοι συμπεριλήφθηκαν ως «Mr. Wilson» και «Mr. Heath» στο «Taxman».
Το κομμάτι είχε σχεδόν τελειώσει όταν ο Χάρισον κόλλησε στο σόλο της κιθάρας. Για χρόνια, τα άλλα μέλη άφηναν το σόλο της κιθάρας αποκλειστικά στον Χάρισον. Ωστόσο, ο McCartney είχε αρχίσει να συνεισφέρει περισσότερα σόλο καθώς το συγκρότημα εξερευνούσε στο στούντιο το Help! και το Rubber Soul. Ενώ ο Χάρισον πάλευε να δημιουργήσει ένα μουσικά ολοκληρωμένο σόλο, ο ΜακΚάρτνεϊ άρχισε να μοιράζεται τις ιδέες του σχετικά με αυτό. Ο Χάρισον πρότεινε στον ΜακΚάρτνεϊ να βάλει εκείνος το σόλο. Αν και ο παραγωγός Geoff Emerick ισχυρίστηκε ότι ο βασικός κιθαρίστας του συγκροτήματος (Harrison) «δεν μπορούσε καν να κάνει τη σωστή δουλειά» στο σόλο, ο Harrison και ο McCartney κράτησαν μια φιλική και διπλωματική στάση προς αυτό.
«Χάρηκα που έβαλα τον Paul να παίξει αυτό το κομμάτι στο «Taxman»», είπε ο Χάρισον στο Guitar Player το 1987. Ο ΜακΚάρτνεϋ ένιωθε επίσης ότι ο Χάρισον ήταν χαλαρός στο σόλο. «Ο Τζορτζ με άφησε να αναλάβω μέρη του σόλο γιατί είχα ιδέες – ήταν τα πρώτα χρόνια του Τζίμι Χέντριξ και προσπαθούσα να πείσω τον Τζορτζ να κάνει κάτι παρόμοιο.», είπε ο ΜακΚάρτνεϊ στο Rolling Stone το 2006. "Και του έδειξα αυτό που σκεφτόμουν, και μου είπε, "Λοιπόν, το κάνεις!".
Το 'Taxman' θα κατέληγε να είναι το πρώτο κομμάτι του Revolver, αυξάνοντας σημαντικά τη θέση του Harrison στο συγκρότημα. Η κυκλοφορία του άλμπουμ ήρθε μόλις μια εβδομάδα πριν από την τελευταία περιοδεία των Beatles στην Αμερική, αλλά κανένα από τα τραγούδια του άλμπουμ δεν βρέθηκε στα setlists. Η όλο και πιο περίπλοκη φύση της δουλειάς του συγκροτήματος θα ήταν αδύνατο να αντιγραφεί στη σκηνή, παρόλο που ένα τραγούδι όπως το «Taxman» θα ήταν σχετικά απλό. Αντ 'αυτού, ο Χάρισον τραγούδησε το "If I Needed Someone".
Περισσότερα από 25 χρόνια μετά την αρχική κυκλοφορία του τραγουδιού, ο Χάρισον αναβίωσε το «Taxman» κατά τη διάρκεια των τελευταίων ζωντανών εμφανίσεων του ως μέρος της σύντομης περιοδείας του στην Ιαπωνία με τον Έρικ Κλάπτον το 1991. Ενώ στη σκηνή, ο Χάρισον σχολίασε την αειθαλή φύση του τραγουδιού, παρατηρώντας ότι θα υπάρχει πάντα ένας «Taxman» («Εφοριακός») ανεξαρτήτου χρόνου και τόπου.
