Ο Τζαμάλ που ήταν 92 ετών, γεννήθηκε ως Φρέντρικ Ράσελ Τζόουνς στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια και άρχισε να παίζει πιάνο όταν ήταν μόλις τριών ετών. Λίγα χρόνια αργότερα, άρχισε να σπουδάζει κοντά στη Mary Cardwell Dawson, η οποία θα συνέχιζε να ιδρύει την πρώτη εταιρεία μαύρης όπερας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όταν αποφοίτησε από το γυμνάσιο - από το γυμνάσιο Westinghouse, όπου φοιτούσαν επίσης οι Errol Graner, Billy Strayhorn και Mary Lou Williams - ο Jamal είχε ήδη χτίσει μια φήμη για τον εαυτό του και άρχισε να περιοδεύει στη χώρα με ορχήστρες τζαζ μόλις τελείωσε. .
Ξεκίνησε το δικό του γκρουπ το 1951 αφού μετακόμισε στο Σικάγο. Έβγαλε μια σειρά από άλμπουμ ως τρίο, με τα ονόματα Three Strings και Ahmad Jamal Trio. Η πιο επιδραστική πρώιμη ηχογράφηση του ήταν το At The Pershing: But Not For Me του 1958, ένα άλμπουμ που έγινε κατά τη διάρκεια μιας διαμονής στο Pershing Hotel που περιείχε την εντυπωσιακή διασκευή του "Poinciana". Μετά την επιτυχία αυτού του άλμπουμ, ο Jamal άνοιξε το δικό του κλαμπ στο Σικάγο με το όνομα Alhambra και έβγαλε μερικά άλμπουμ που ηχογραφήθηκαν εκεί, μέχρι το κλείσιμό του μερικά χρόνια αργότερα το 1961.
Ο Τζαμάλ μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και, μετά από μια σύντομη παύση από τη μουσική, επέστρεψε στις περιοδείες το 1964 και κυκλοφόρησε ένα νέο άλμπουμ, Extensions, την επόμενη χρονιά. Η παραγωγή του σπάνια επιβραδύνθηκε κατά τις επόμενες έξι δεκαετίες. Καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του, συνεργάστηκε με τους Richard Davis, Israel Crosby, Vernel Fournier, Jamil Nasser, Frank Gant και πολλούς άλλους. Το 1994, έλαβε το βραβείο American Jazz Masters από το National Endowment For The Arts. Το 2017, έλαβε ένα βραβείο Grammy Lifetime Achievement από την Ακαδημία Ηχογράφησης,
Το πιο πρόσφατο άλμπουμ του ήταν το Ballades του 2019, το οποίο τον βρήκε να ξαναβλέπει το «Poinciana», το κομμάτι που τον έβαλε για πρώτη φορά στον χάρτη.
