Ο πρώην κιθαρίστας των Scorpions, Uli Jon Roth δεν ήταν ποτέ λάτρης του Metal
Παρά το γεγονός ότι οι Scorpions είναι αντικείμενο λατρείας για την πλειοψηφία των μεταλάδων, ο Uli Jon Roth δεν μοιράζεται την ίδια αγάπη για το είδος. Σε μια νέα συνέντευξη στο BraveWords, ο κιθαρίστας μίλησε για την επιρροή των blues στο παίξιμό του. Όταν ο δημοσιογράφος επεσήμανε ότι τα blues είναι η ρίζα του hard rock και του heavy metal, ο Roth επαίνεσε συγκροτήματα όπως τους Deep Purple και τους Black Sabbath, αλλά ισχυρίστηκε ότι το heavy metal δεν πήγε τα πράγματα μπροστά από τότε.
«Δεν θα υπήρχε heavy metal χωρίς τους Cream ή τους Led Zeppelin. Αλλά, αυτές είναι μπάντες τελείως διαφορετικές από αυτό που είναι το metal στις μέρες μας. Ήταν πολύ πιο τολμηροί, ήταν πολύ πιο επικίνδυνοι με την αληθινή έννοια της λέξης, γιατί όλα αυτά δεν είχαν ξαναγίνει ποτέ. Θυμάμαι πώς ήταν να ακούς τον Jimi Hendrix τότε, ήταν επαναστατικό. Τώρα, το μέταλ των '80s και '90s έγινε πολύ πιο εταιρικό. Χρησιμοποιούσαν περισσότερη επιθετικότητα, ταχύτητα και δύναμη νομίζοντας ότι έτσι θα το έκανε πιο επικίνδυνο. Αλλά, για μένα, δεν είναι έτσι. Το metal στην πραγματικότητα δεν έφερε τόσα πολλά νέα στοιχεία. Ένιωσα ότι ήταν, κατά κάποιο τρόπο, ένα βήμα πίσω».
Ο Roth συνέχισε εξηγώντας ότι αισθάνεται ότι το heavy metal πηγαίνει πάντα με έναν ακραίο ρυθμό, χωρίς χώρο για διαφοροποίηση ή χώρο για να αναπνεύσει.
«Η ταχύτητα είναι πάντα στο 120. Όχι στο 110, αλλά στο 120 και όλα είναι υπερβολικά παραμορφωμένα και υπερβολικά επιθετικά, μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Είναι σχεδόν σαν μια καρικατούρα αυτού που ήταν κάποτε. Γι' αυτό δεν είμαι λάτρης του metal, δεν έχω υπάρξει ποτέ. Αλλά, και πάλι, τι είναι metal; Όπως, για παράδειγμα, όταν μίλησα με τον Bruce Dickinson. Είπα: δεν είσαι πραγματικά metal, είσαι ένα συγκρότημα hard rock και συμφώνησε απόλυτα. Διότι, οι Maiden είναι ακόμα old-school. Ακόμα παίζουν με αυτή τη δυναμική. Ναι, παίζουν παραμορφωμένα, αλλά εξακολουθούν να έχουν αυτό το παλιό είδος οργανικής πινελιάς, αυτήν την οργανική αίσθηση, την οποία μπορείς να αγγίξεις σχεδόν με τα χέρια σου. Υπάρχουν καλές μπάντες στο metal; Φυσικά και υπάρχουν. Υπάρχουν υπέροχα κομμάτια; Ναι, φυσικά και υπάρχουν, δεν αρνούμαι τίποτα από αυτά. Απλώς, τα περισσότερα δεν μου λένε τίποτα».
