Ο Constantine Skourlis επιστρέφει στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση ζωντανεύοντας το Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου. Αποκαλυπτικές εικόνες. Μουσική γεμάτη ένταση. Ένα live πέρα από τα όρια όσων γνωρίζουμε.
Την Κυριακή 12 Μαρτίου, στις 21:00, οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις της πρώην Γαλλικής Εταιρείας Μεταλλείων Λαυρίου, το ιδιαίτερο μουσικό έργο του Constantine Skourlis, αλλά και η underground ατμόσφαιρα που δημιουργεί με τον φωτισμό της η visual artist Theresa Baumgartner, μας προσφέρουν μια μοναδική εμπειρία που σηματοδοτεί το κλείσιμο της δεύτερης σεζόν του STAGES A/LIVE με τον πλέον ατμοσφαιρικό τρόπο.
Πηγαίνοντας πάντα κόντρα στην πεπατημένη και βουτώντας στο άγνωστο, ο αντισυμβατικός καλλιτέχνης Constantine Skourlis δημιουργεί μουσική που βρίσκεται πάντα στο κέντρο δύο ακραίων αντιθέσεων. Από την κλασική μουσική με την οποία μεγάλωσε, στην τζαζ, το ψυχεδελικό ροκ, αλλά και το black metal, έχει μάθει να κάνει τα ακραία ακούσματα να συνυπάρχουν αρμονικά μεταξύ τους. Διότι, ο ακραίος ήχος είναι εκείνο που κάνει τον Constantine Skourlis να χρησιμοποιεί τη μουσική, την εικόνα και το ανθρώπινο σώμα ως βασικά του εργαλεία για την επίκληση εικόνων Αποκάλυψης που είναι βίαιες και συγχρόνως υπερβατικές. Αν προσπαθούσε κανείς να ταξινομήσει σε κάποιο μουσικό ιδίωμα το έργο του, θα είχε νόημα να λάβει υπόψη πως ο ίδιος ο καλλιτέχνης θεωρεί ότι η πηγή έμπνευσής του έρχεται από είδη όπως μπαρόκ και μεσαιωνική μουσική, τζαζ, noise, techno, modern classical, με μια ιδιαίτερη αγάπη για τη μουσική σκηνή της Ισλανδίας.
Αυτό που συμπληρώνει την ιδιαίτερη συναυλία και ολοκληρώνει το μαγικό σκηνικό είναι το light design της εικαστικού Theresa Baumgartner. Όπως σε κάθε της έργο, έτσι και αυτή τη φορά η Baumgartner θολώνει τα όρια μεταξύ της οπτικοακουστικής performance και της εικαστικής εγκατάστασης, χρησιμοποιώντας πειραματικές κινηματογραφικές τεχνικές για τις προβολές της και μια σκηνογραφική προσέγγιση που έχει τις ρίζες της στις καλές τέχνες και τη γλυπτική. Το πιο πρόσφατο πρότζεκτ της είναι μια συνεργασία με τη Hildur Guðnadóttir πάνω στη βραβευμένη με Emmy και Χρυσή Σφαίρα μουσική επένδυση της Ισλανδής συνθέτριας για την τηλεοπτική σειρά “Chernobyl” του HBO.
Η πρώτη συνεργασία του Constantine Skourlis με τη Στέγη έγινε στο πλαίσιο του Borderline Festival (2018), σε ένα γεμάτο ανθρώπους και καπνό «Ρομάντσο». Εκτός από τις δικές του δημιουργίες, ο ίδιος γράφει μουσική και για συνεργατικά πρότζεκτ, όπως ήταν αυτό με τη Δάφνη Αντωνιάδου και τον Αλέξανδρο Βαρδαξόγλου στο πλαίσιο του φεστιβάλ χορού της Στέγης ONC, με το Vanishing Point (2020), που πρωτοπαρουσιάστηκε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση ως χορογραφικό έργο. Μετά την πρεμιέρα του στο Onassis New Choreographers 7, το εξελιγμένο σε ταινία πια Vanishing Point παρουσιάστηκε στο διεθνές φεστιβάλ χορού Spring Forward 2022 Aerowaves στην Ελευσίνα, κάνοντας παράλληλη πρεμιέρα στο Onassis Channel στο YouTube. Το ταξίδι μύησης στα όρια της φαντασίας και της πραγματικότητας συνεχίζεται στο Onassis Channel στο YouTube.
Ηχητικά, ο Constantine Skourlis έχει δοκιμάσει ξανά και ξανά τα όρια της αντοχής των ακροατών, οδηγώντας τους σταδιακά προς τη στιγμή της διαύγειας. Με τις προηγούμενες ζωντανές εμφανίσεις του για την παρουσίαση του άλμπουμ “Hades”, το οποίο είναι ένα έργο γεμάτο λεπτές αποχρώσεις αλλά τόσο ισχυρό που το κοινό δεν μπορεί να καταλάβει πότε άρχισαν να τρέμουν τα κόκαλα στο κορμί τους ή πότε ξεκίνησε το ταξίδι που οδήγησε εκεί, τοποθέτησε επιδέξια τον ακροατή σε ένα τοπίο Κόλασης. Αυτή η έννοια θα μπορούσε να είναι τόσο αφηρημένη όσο ένα ποίημα του Milton ή τόσο βάναυσα πραγματική όσο το να κρατιέσαι με νύχια και με δόντια από μια βάρκα, αναζητώντας καταφύγιο σε κράτη και κυβερνήσεις πρωτοφανούς καταπίεσης. Αυτό το σκοτάδι, αυτό το αρχέγονο επεισόδιο είναι η συνεχής κινητήρια δύναμη για τον Constantine – είτε απεικονίζεται με ματωμένες αρθρώσεις χορευτών (καθώς ο Skourlis έχει συνεργαστεί αρκετές φορές στο παρελθόν με χορογράφους και θιάσους μπαλέτου) είτε, όπως στην προκειμένη περίπτωση, με τις φωτιστικές οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις της εικαστικού Theresa Baumgartner.
Σχετικά με το Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου
Το Τεχνολογικό και Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου (ΤΠΠΛ) ιδρύθηκε το 1992 και αποτελεί ένα πρωτοποριακό εγχείρημα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ). Στεγάζεται στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της πρώην Γαλλικής Εταιρείας Μεταλλείων Λαυρίου (ΓΕΜΛ) σε χώρο 250 στρεμμάτων, μεγάλο μέρος του οποίου αποκατέστησε. Το ΕΜΠ με την υποστήριξη της τοπικής κοινωνίας, συνέβαλε στην αναγέννηση των βιομηχανικών εγκαταστάσεων και τη λειτουργία τους ως κοιτίδα ανάπτυξης δραστηριοτήτων τεχνολογικού, εκπαιδευτικού και πολιτιστικού περιεχομένου. Η ΓΕΜΛ (1875-1989) υπήρξε το θωρηκτό της ελληνικής βιομηχανίας του 19ου αιώνα, δραστηριοποιούμενη στη μεταλλευτική και μεταλλουργική επεξεργασία των αργυρομολυβδούχων κοιτασμάτων της Λαυρεωτικής. Σήμερα, το συγκρότημα αποτελεί μοναδικό μνημείο βιομηχανικής κληρονομιάς και εξέχουσα μαρτυρία για την εξέλιξη της βιομηχανικής ιστορίας του 19ου και 20ού αιώνα.
Σήμερα, στον χώρο φιλοξενούνται εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή και την ανάπτυξη καινοτόμων ιδεών και προϊόντων, εργαστήρια του ΕΜΠ τα οποία διασυνδέουν την τεχνογνωσία που παράγεται στο ΕΜΠ με τις επιχειρήσεις και την κοινωνία, και εκπαιδευτικοί φορείς. Στις εγκαταστάσεις του Πάρκου φιλοξενούνται και παράγονται εκδηλώσεις πολιτιστικού ενδιαφέροντος, όπως παραστάσεις, εκθέσεις, καθώς και δράσεις εκπαιδευτικού περιεχομένου, όπως συνέδρια, σεμινάρια και workshops, ενώ έχει αποτελέσει και κινηματογραφικό πλατό για διάφορες ταινίες, σειρές και reality shows.
