Ο John Alvin Ray (10 Ιανουαρίου 1927 – 24 Φεβρουαρίου 1990) ήταν Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός και πιανίστας. Ιδιαίτερα δημοφιλής για το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 1950, ακόμα και στην Ελλάδα, ο Ρέι αναφέρθηκε από τους κριτικούς ως κύριος πρόδρομος του τι έγινε στην συνέχεια ροκ εν ρολ, για τη μουσική του που επηρεάστηκε από την τζαζ και τα μπλουζ, και την σκηνική του προσωπικότητα κινουμένων σχεδίων. Ο Τόνι Μπένετ αποκάλεσε τον Ρέι «πατέρα του ροκ εν ρολ» και οι ιστορικοί τον έχουν σημειώσει ως πρωτοποριακή φιγούρα στην ανάπτυξη του είδους.
Γεννημένος και μεγαλωμένος στο Ντάλας του Όρεγκον, ο Ρέι, ο οποίος ήταν μερικώς κωφός, άρχισε να τραγουδά επαγγελματικά σε ηλικία δεκαπέντε ετών στους ραδιοφωνικούς σταθμούς του Πόρτλαντ. Απέκτησε ντόπιο κοινό τραγουδώντας σε μικρά, κυρίως αφροαμερικανικά νυχτερινά μαγαζιά στο Ντιτρόιτ, όπου τον ανακάλυψαν το 1949 και στη συνέχεια υπέγραψε στην Okeh Records, θυγατρική της Columbia Records. Ανέβηκε γρήγορα από την αφάνεια στις Ηνωμένες Πολιτείες με την κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ του Johnnie Ray (1952), καθώς και με ένα σινγκλ 78 στροφών, και οι δύο πλευρές του οποίου έφτασαν στο Top Hot 100 chart του περιοδικού Billboard, "Cry" και Little White Cloud
Το 1954, ο Ray γύρισε την πρώτη του ταινία, There's No Business Like Show Business ως μέρος ενός συνόλου που περιλάμβανε την Ethel Merman και τη Marilyn Monroe. Η καριέρα του στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής άρχισε να φθίνει το 1957 και η αμερικανική δισκογραφική του τον εγκατέλειψε το 1960. Δεν απέκτησε ποτέ ισχυρούς θαυμαστές εκεί και σπάνια εμφανίστηκε στην αμερικανική τηλεόραση μετά το 1973. Οι θαυμαστές του στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία, ωστόσο, παρέμειναν ισχυροί μέχρι το θάνατό του το 1990 από επιπλοκές από ηπατική ανεπάρκεια.
Το British Hit Singles & Albums σημείωσε ότι ο Ray ήταν «μια αίσθηση στη δεκαετία του 1950· η συναρπαστική φωνητική απόδοση του «Cry»... επηρέασε πολλoύς, συμπεριλαμβανομένου του Elvis, και ήταν ο κύριος στόχος για την υστερία των εφήβων στις μέρες πριν τον Presley. Οι δραματικές σκηνικές παραστάσεις και τα μελαγχολικά τραγούδια του Ρέι έχουν πιστωθεί από τους ιστορικούς της μουσικής ως πρόδρομοι για μεταγενέστερους ερμηνευτές που κυμαίνονται από τον Λέοναρντ Κοέν έως τον Μόρισσεϊ που σε συναυλίες φορούσε ακουστικό στο αριστερό αυτί, όπως ο Johnny Ray.
