Ουμπέρτο Έκο: ‘Η τέχνη του διαβάσματος έγκειται στο να ξέρεις ποιες σελίδες να πηδήξεις’...

Ο Ουμπέρτο Έκο γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1932 στην Αλεσσάντρια της Ιταλίας και πέθανε στις 19 Φεβρουαρίου 2016 στο Μιλάνο, σε ηλικία 84 χρονών.

Υπήρξε ένας σπουδαίος Ιταλός σημειολόγος, δοκιμιογράφος, φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας και μυθιστοριογράφος. Φημολογείται πως το επώνυμο ‘ Έκο’ είναι το ακρωνύμιο της λατινικής φράσης Ex Caelis Oblatus, το οποίο σημαίνει «θεϊκό δώρο».

Από το 1975 κατείχε την έδρα του Καθηγητή Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, ενώ από το 1988 διετέλεσε ως Πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Μαρίνο.

Το συγγραφικό του έργο υπήρξε πολύ πλούσιο σε μελέτες και δοκίμια, τα οποία έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί παγκόσμια, σε πολλές διαφορετικές γλώσσες. Εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο το 1965, ενώ το 1980 εκδόθηκε το κλασσικό πλέον, ‘Το Όνομα του Ρόδου’, που ήταν και το πρώτο του μυθιστόρημα.

Για το μυθιστόρημα αυτό τιμήθηκε με το βραβείο Strega το 1981, καθώς και με το Medicis Etranger, βραβείο που απονέμεται στον καλύτερο ξένο λογοτέχνη στην Γαλλία, το 1982.

Ο Ουμπέρτο Έκο υπήρξε τρομερά γλωσσομαθής, αφού γνώριζε άπταιστα πέντε γλώσσες, μεταξύ των οποίων αρχαία ελληνικά και λατινικά, τα οποία χρησιμοποιούσε πολύ συχνά στα βιβλία του. Σημαντικά έχουν υπάρξει και τα αποφθέγματα που διατύπωσε, καθώς κρύβουν μεγάλες αλήθειες και έντονα διδακτικό περιεχόμενο για την ζωή, τον κόσμο, τον έρωτα και τον εαυτό μας.

Ας δούμε μερικά μόνο από τα σημαντικά αποφθέγματα που διατύπωσε :

‘Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς, από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση’.

‘Μου φτάνει που ξέρω να διαβάζω, γιατί έτσι μαθαίνω αυτά που δεν ξέρω, ενώ όταν γράφεις, γράφεις μόνο αυτά που ξέρεις ήδη’.

‘Κάθε φορά που ένας ποιητής, ένας ιεροκήρυκας, ένας αρχηγός, ένας μάγος ξεστομίζει ασυναρτησίες, η ανθρωπότητα ξοδεύει αιώνες αποκρυπτογραφώντας το μήνυμα’.

‘Τίποτε δεν δίνει σ’ έναν φοβισμένο άνθρωπο περισσότερο κουράγιο από το φόβο ενός άλλου’.

‘Ο πολιτισμός δεν ακυρώνει τη βαρβαρότητα, αλλά, πολλές φορές, την επικυρώνει. Όσο πιο πολιτισμένος είναι ένας λαός, τόσο πιο βάρβαρος και καταστροφικός μπορεί να γίνει’.

‘Όταν οι άνθρωποι σταματούν να πιστεύουν στο Θεό, δεν είναι ότι δεν πιστεύουν πια τίποτα. Πιστεύουν στα πάντα’.

‘Η μαζική κουλτούρα είναι αντι-κουλτούρα’.

‘Οι κρίσεις πουλάνε καλά’.

‘Η μετάφραση είναι η τέχνη της αποτυχίας’.