“Με κάθε χτύπο του ρολογιού πέφτει ένα κίτρινο φύλλο.
Είχες ένα ψάθινο καπέλο με λιλά λουλούδια.
Τώρα κει μέσα γεννάνε οι κότες
κ’ ένα σαλιγκάρι ανηφορίζει στο πόδι της καρέκλας.
Το χιόνι θα είναι κρύο, κρύο, κρύο
σαν το ψηλό κολάρο του πατέρα
που βρίσκεται από χρόνια στο σεντούκι.
Μύρισαν κιόλας τα δέντρα ναφθαλίνη.”
Γιάννης Ρίτσος, «Χειμωνιάζει»
(Γ. Ρίτσος, Σημειώσεις στα περιθώρια του χρόνου)
