10 επιλογές που γνωρίζουν επιτυχία και αξίζουν με το παραπάνω την προσοχή μας στη Γαλλία του σήμερα...

Από τον Φαχουρίδη Θεόδωρο

1. Cœur de Pirate, Arthur H & Marc Lavoine - Vivre ou ne pas vivre

(cd: Les souliers rouges - The Red Shoes)

Από τις καλύτερες νέες κυκλοφορίες στη γαλλική αγορά, αν όχι η καλύτερη. Μουσική από το μιούζικαλ Les soulier rouges, εμπνευσμένο από την ταινία «The Red Shoes» του Michael Powell, μια από τις αγαπημένες ταινίες των Brian De Palma και του Martin Scorsese παρεμπιπτόντως. Γραμμένο από τον Fabrice Aboulker, και σκηνοθετημένο από τον FrancoisDelabrière. Ένα ερωτικό τρίγωνο μιας χορεύτριας, ενός χορογράφου και ενός συγγραφέα, με φόντο το μπαλέτο και μια συμφωνία με τον διάβολο… Η 26χρονη καναδέζα Béatrice Martin (aka Coeurde Pirate), ο τραγουδιστής Arthur H και ο ηθοποιός και τραγουδιστής Marc Lavoine, ενώνουν αρμονικά τις φαινομενικά αταίριαστες φωνές τους. Χρειάστηκε 8 χρόνια προετοιμασίας για να ολοκληρωθεί το σάουντρακ του με τις 14 καταπληκτικές στιγμές του, από 120 αρχικές συνθέσεις. Υπέροχη παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές μουσικόφιλων, χωρίς τεχνάσματα παρά μόνο με πολύ συναίσθημα που πρέπει να ομολογήσω μερικές φορές σε ανατριχιάζει...

2. La Femme - Le Vide Est Ton Nouveau Prénom

(cd : Mystere)

Η Γαλλία, το Βέλγιο και η Ελβετία το ανέβασαν στα εθνικά τους τσαρτς. Κυκλοφορία του Σεπτεμβρίου του’16. Είναι η δεύτερη δουλειά του συγκροτήματος και ξεχωρίζει με άνεση από πολλά άλμπουμ στην Γαλλία αυτό το διάστημα. Από το υπέροχο εξώφυλλό έως και την ουσία του. Ανεξάρτητο ποπ ροκ, πιασμένο στα δίχτυα του krautrock, των velvet underground και των Kraftwerk, όπως ορθώς έχει επισημάνει ο διεθνής τύπος. Το μόνο σίγουρο ένας δίσκος με άποψη που αν ακολουθήσετε την πρόσκληση για τα ιδιαίτερα ηχοτόπια του θα σας ανταμείψει στο τέλος της διαδρομής με μια ακαταμάχητη ανάγκη για ένα replay…

3. Madeleine Peyroux – Everything I Do Gonh Be Funky (From Now On)

(cd: Secular Hymns (2016))

Η 8η ολόφρεσκη δισκογραφική δουλειά της Γαλλό –Αμερικανίδας. Μπήκε στους καταλόγους επιτυχιών της Γαλλίας όπως και οι τελευταίοι έξι από τους επτά υπόλοιπους δίσκους της. Ηχογραφημένο μέσα στο ασύλληπτο, ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα, χρονικό διάστημα της μίας ημέρας, σε μια εκκλησία στο Oxfordshire, στην Αγγλία. Μαζί της δύο νεοϋορκέζοι μουσικοί, διασκευάζουν συνθέσεις των AllenToussaint (η επιλογή μας), Tom Waits του Rainy Dogs, Willie Dixon (2 τραγούδια) κ.α.. Απλό, άμεσο, ζεστό όπως η φωνή της, ιδανικό σάουντρακ για το φθινόπωρο όχι μόνο στα μπιστρό του Παρισιού, αλλά για τους απανταχού λάτρες της τζαζ και του μπλουζ… και όλα αυτά σε 10 μόνο τραγούδια. Πραγματικά ουκ εν τω πολλώ το ευ.

4. Jain - Makeba

(cd: Zanaka)

Το άλμπουμ είναι κυκλοφορία του Νοέμβριου του 2015. Της πήρε 3 μήνες για να μπει στα 20 άλμπουμ της Γαλλίας και από τότε παραμένει ψηλά ενώ συγχρόνως έγινε χρυσός δίσκος. Το νεαρό της ηλικίας μπορεί να θεωρηθεί εφαλτήριο για την επίτευξη της υλοποίησης της εμφανέστατης διάθεση στο άλμπουμ να χωρέσουν όλες της οι επιρροές στα 10 τραγούδια του. Φανκ, σόουλ, αραβικά κρουστά, αφρικάνικοι ρυθμοί, τζαζ, χιπ χοπ, ποπ. Σίγουρα το ότι είναι γαλλίδα με μητέρα από τη Μαδαγασκάρη έπαιξε το ρόλο του και αυτό στην τάση στα ηχητικά κολάζ, που τις περισσότερες φορές έχουν ευτυχή κατάληξη. Όπως και να είναι όμως, το μέλλον διαγράφεται πολλά υποσχόμενο και καλλιτεχνικά και εμπορικά.

5. Christophe Mae - Ilestoù le Bonheur

(cd: L'attrape-reves)

Είναι από τους πιο πετυχημένους καλλιτέχνες στη Γαλλία από το 2007 όποτε και ξεκίνησε η δισκογραφική του καριέρα. Η ποπ στα καλύτερά της με έμφαση σε πιο ακουστικά σετ. Το 2016 κυκλοφόρησε η 5η δισκογραφική του δουλειά που σε κάνει να αναρωτιέσαι πραγματικά για το που να πήγε άραγε η καλαίσθητη ποπ στην Ελλάδα μας.

6. Renaud – Les mots

(cd: Renaud)

Ο νέος δίσκος του Renaud (16ος), κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2016 και έμεινε στην κορυφή των άλμπουμ στην Γαλλία για πέντε εβδομάδες. Καθόλου άσχημα για μια καριέρα που εκτείνεται σε τέσσερις δεκαετίες και που έχει περάσει και από πολύ δύσκολες καταστάσεις. Ακουστική φολκ και μια χαρακτηριστικά βραχνή φωνή.

7. Dub Inc. – Grand Périple

(cd: So What)

Το και ελληνικών συμφερόντων, παγκοσμίου εμβέλειας δημοφιλές γκρουπ από το Saint-Étienne, κυκλοφόρησε την 6η δουλειά του εντός του Σεπτεμβρίου. Δεκατρία χρόνια καριέρας έχουν περάσει, ζωντανές εμφανίσεις σε όλο τον κόσμο έχουν μεσολαβήσει, και το αποτέλεσμα, να αποτελούν πλέον ένα καταξιωμένο όνομα στα αυτιά των απανταχού οπαδών της ρέγκε μουσικής. Βέβαια συνδυάζουν πολλά περισσότερα στοιχεία από την ρέγκε, όπως Ska και rap μεταξύ άλλων και με στοίχους που αγγίζουν κοινωνικοπολιτικά θέματα. Πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά μετά από αυτά που έχουν γίνει πρόσφατα στην πατρίδα τους; Η παραγωγή είναι για μια ακόμη φορά δικιά τους, η ηχογράφηση στο δικό τους στούντιο και η καλλιτεχνική ελευθερία καλά κρατεί, προς όφελος όλων μας.

8. Christine and the Queens – Christine / Tilted

(cd: Chaleur Humaine / Christine and the Queens)

Η 28χρονη Γαλλίδα Héloïse Letissier είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Παρά το νεαρό της ηλικίας και ότι έχει στο ενεργητικό της μια μόνο ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, φαίνεται κατά ένα περίεργο τρόπο ώριμη καλλιτεχνικά Μια multimedia καλλιτέχνης, όχι τόσο προχωρημένη όσο παλιότερα η Laurie Anderson, αλλά παρουσιάζει ένα σαγηνευτικό project. Η μουσική της ακολουθεί ποπ μονοπάτια με έντονες της ηλεκτρονικές πινελιές που θυμίζουν και όχι άδικα κάποιες φορές την Lana Del Ray. Στα γαλλικά γκράμμι, Victoires de la musique, για το 2015 βραβεύτηκε ως καλύτερη γυναικεία καλλιτέχνης, ενώ ο δίσκος της από τον Ιούνιο του 2014, βρίσκεται συνεχώς στα πιο πετυχημένα της Γαλλίας έως και σήμερα με πάνω από 120 εβδομάδες παραμονής. Όλα πάνω της δείχνουν ότι θα μας απασχολήσει για αρκετό καιρό ακόμη. Εξάλλου η Madonna δεν ανεβάζει τον οποιοδήποτε στη σκηνή μαζί της και το ένστικτό της έχει πέσει σπάνια έξω.

9. Florent Pagny – Dónde Va La Vida

(cd: Habana)

Στα 26 χρόνια της δισκογραφικής του καριέρας ο κύριος Pagny έχει κυκλοφορήσει 16 δίσκους και βρίσκεται στους 20 πιο εμπορικούς καλλιτέχνες της Γαλλίας από το ’55 έως σήμερα. Το ότι τραγουδάει και σε άλλες γλώσσες πέραν της μητρικής του, 3 από τους οποίους και στα ισπανικά, δείχνει αν μη τι άλλο την ενδιαφέρουσα περίπτωσή του. Ο νέος δίσκος του είναι ένας φόρος τιμής στη μουσική παράδοση της ανοιχτής στη δυτική κουλτούρα πλέον, Κούβας, εξ’ ου και ο τίτλος του δίσκου. Πλημμυρισμένος από τους ρυθμούς της σάλσα, μαζί με ποπ και ροκ πινελιές και με τη βοήθεια του κολομβιανού βραβευμένου με γκράμι, παραγωγού Julio Reyes Copello γνωστού από τις συνεργασίες του με jenifer lopez, Nelly Furtado, Marc Antony και Ricky Martin μεταξύ άλλων, ο δίσκος «πίνεται» μονορούφι.

10. Calypso Rose – Calypso Queen

(cd: Far From Home)

Το να βρεις στο χάρτη τη Δημοκρατία Τρινιντάντ και Τομπάγκο, από όπου κατάγεται η Linda McCartha Monica Sandy-Lewis, χρειάζεσαι να επιστρατεύσεις τις ευκολίες της σύγχρονης τεχνολογίας. Από την μακρινή καραϊβική η Calypso Rose, όπως είναι το καλλιτεχνικό της όνομα, ξεκίνησε την καριέρα της τη δεκαετία του ’70 ηχογραφώντας ska, soca και calypso. Οι ήχοι παραπέμπουν σαφώς σε καλοκαιρινή διάθεση, αλλά αν μείνει κάποιος εκεί θα αδικήσει τόσο τη στιχουργό όσο και μια δυναμική ερμηνεύτρια παρά τα 76 χρόνια της. Η επιτυχία του δίσκου έστω και με τη βοήθεια του Manu Chao που συμμετέχει σε τρία τραγούδια, στη Γαλλία του 2016, είναι μια ευχάριστη έκπληξη.