Οι απαρχές μιας (συνήθως) σπουδαίας καριέρας ή απλά πυροτεχνήματα;
Πως ακριβώς ορίζεται το επιτυχημένο ντεμπούτο album; Στην ιστορία της μουσικής και του ροκ ειδικότερα, μπορούμε κάλλιστα να ορίσουμε ως το απόλυτο παράδειγμα του προηγούμενου χαρακτηρισμού το "Apettite for Destruction" των Guns N Roses. Πρόκειται για έναν (πρώτο) δίσκο ο οποίος ήταν εμπορικά επιτυχημένος, ποιοτικά αψεγάδιαστος, καθώς και επιδραστικός σε μεγάλο βαθμό για αντίστοιχα γκρουπ της εποχής, ή μετέπειτα φιλόδοξους μουσικούς κάθε ηλικίας. Στα 70s ωστόσο τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά. Πολλά μεγάλα συγκροτήματα της εποχής μας έδωσαν σειρές από καταπληκτικά albums, αλλά υπήρχε η περίπτωση το ντεμπούτο τους να ήταν ένα "άγουρο" άκουσμα, στο οποίο το γκρουπ έψαχνε ακόμα να βρει ήχο και ταυτότητα.
Κατά μία έννοια έχει και τη γοητεία του αυτό. Καθώς συνήθως ένα γκρουπ που κυκλοφορεί τον καλύτερο του δίσκο στην πολύ αρχή, είναι καταδικασμένο στη συνέχεια να κυνηγά την επανάληψη του σε κάθε κυκλοφορία του. Συγκροτήματα όπως οι Led Zeppelin, οι Deep Purple, οι Thin Lizzy και οι Rush σαφώς και δε μνημονεύονται σήμερα (πρωτίστως) για τα ντεμπούτα τους, ενώ ένα "Space Oddity" του David Bowie θα είχε ξεχαστεί πολύ πιο γρήγορα, αν δεν περιείχε το συγκλονιστικό ομώνυμο τραγούδι.
Στη δεκαετία του 70, κυκλοφόρησαν κάποια debut albums τα οποία ήταν κάτι παραπάνω από "πολύ καλά". Έγιναν best sellers, ήταν άκρως ποιοτικά, έθεσαν εξαρχής ψηλά τον πήχυ για σπουδαίες καριέρες, που είτε πραγματοποιήθηκαν είτε δεν ξεπέρασαν ποτέ το όριο του "αξιοπρεπούς". Ακολουθεί μια λίστα με τα σημαντικότερα albums εξ αυτών. Χωρίς χρονολογική ή αξιολογική σειρά:
