Κείμενο από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο
«ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ/AVISDEMISTRAL/MY SUMMER IN PROVENCE»**
Την ταινία σκηνοθέτησε και έγραψε η Ρος Μπος, σεναριογράφος του «1492: ConquestofParadise». «Το καλοκαίρι της ζωής μας» γυρίστηκε στην Προβηγκία. Στην ίδια περιοχή γυρίστηκε το 2006 και το φιλμ του Ρίντλεϊ Σκοτ «Agoodyear», σκηνοθέτη του «1492». Η Μπος καθοδήγησε τον πρωταγωνιστή της Ζαν Ρενό και προ 4ετίας στο «LaRafle». Στο τρίτο της μόλις φιλμ τρία εγγόνια, ο «Αντριάν» (ΟύγκοΝτεσιού), η «Λέα» (ΚλοέΖουανέ) και ο κωφάλαλος «Τεό» (ΛούκαΠελισιέ), στέλνονται από την μητέρα τους «Εμιλί» (ΡαφαέλΑγόγ) στο πατρικό της στην Αβινιόν. Η «Εμιλί» μόλις χώρισε με τον πατέρα των παιδιών της και βρισκόμαστε στην έναρξη του καλοκαιριού. Οι παππούδες «Πολ» (Ζαν Ρενό) και «Ιρέν» (Άννα Γκαλιένα) πρέπει να κρατήσουν τα παιδιά για δύο μήνες, γιατί η κόρη τους πρέπει να διερευνήσει τις πιθανότητες μίας νέας δουλειάς στο Μόντρεαλ του Καναδά. Οι τρεις ανήλικοι αφήνουν το Παρίσι και πετούν στην Νότια Γαλλία, όπου συναντούν τον παππού τους δέκα επτά χρόνια από τότε που η μάνα τους «κλέφτηκε» στα 17 της με τον πατέρα τους, και έκοψε κάθε επαφή με τον «Πολ». Ο ηλικιωμένος, πικραμένος από την συμπεριφορά της κόρης του, δεν κάνει τα παιδιά να νοιώσουν ευπρόσδεκτα. Δεν γνωρίζει πώς να τους φερθεί. Έφηβοι και παππούς κρατούν αμυντική στάση. Συμπεριφέρονται σκληρά. Η γιαγιά αναγκάζεται να γίνει ο διαιτητής.
Η ταινία αποτελεί έναν ταξιδιωτικό οδηγό για την Προβηγκία, μία περιοχή συνορεύει με την Ιταλία. Η ιταλίδα πρωταγωνίστρια Άννα Γκαλιένα («JamonJamon» 1992) υποδύεται την γιαγιά με μεσογειακό ταπεραμέντο. Ο βαρύθυμος Ζαν Ρενό δημιουργεί έναν αναγνωρίσιμο χαρακτήρα. Το φιλμ φαντάζει ελληνικό, ιταλικό, ισπανικό. Μία πρόσφατη γενετική μελέτη διαπιστώνει ότι ο ελληνικός αποικισμός (600 π.Χ.) αποτυπώνεται πια στο γονίδιο των κατοίκων της Προβηγκίας. Οι ήρωες της ταινίας χρησιμοποιούν μπόλικο σκόρδο στην μαγειρική τους. Ο έφηβος «Αντριάν» βρίσκει εκτόνωση στις αγγλίδες και σουηδέζες τουρίστριες. Η αδελφή του «Λεά» κυκλοφορεί με το στρινγκ να φαίνεται μέσα από το παντελόνι. Οι κάτοικοι χρησιμοποιούν τα ζώα για την διασκέδασή τους (ταυροδρομίες, αρένες).
Οι παππούδες κάποτε υπήρξαν άγρια νειάτα και λατρεύουν την φολκ-ροκμουσική (Μπομπ Ντίλαν, Πολ Σάιμον). Στο φιλμ ακούγεται και το τραγούδι «(Iwasbornundera) Wand’rin’Star» που τραγούδησε ο Λι Μάρβιν (1924-1987)στο «Paintyourwagon» του 1969, αλλά και τα «Venus», «Inthesummertime», «Letthesunshinein». Την μουσική του Ντίλαν ερμηνεύει ο φίλος του ΟύγκιΟφρέ. Η ταινία δεν θυμίζει την αντίστοιχη αμερικάνικη επιτυχία του 2012 «Απαραίτητη η γονική συμφορά», όπου η φροντίδα των εγγονιών πέφτει στους ώμους των παππούδων Μπίλι Κρίσταλ-Μπέτι Μίντλερ. Η Μπος γυρίζει μία οικογενειακή ταινία από καρδιάς για την περιοχή που γεννήθηκε. Και η δικιά της μητέρα είχε ιταλική καταγωγή. Παραγωγός όλων των ταινιών της είναι ο συνομήλικος σύζυγός της ΑλένΓκολντμάν («Ζωή σαν τριαντάφυλλο» 2007). Και οι δύο ξεκίνησαν την καριέρα τους στο σινεμά με το «1492». Για θερινό σινεμά με μία μπύρα είναι ότι πρέπει.
Trivia: Η πατρίδα των αρχικών αποίκων της σημερινής Νότιας Γαλλίας ήταν η Φώκαια της Μικράς Ασίας (βόρεια της Σμύρνης), που είχε ιδρυθεί το 800π.Χ από τους Αθηναίους. Μετά από πολλές περιπέτειες και περιπλανήσεις έφθασαν στις Μεσογειακές ακτές της Κελτικής Γαλατίας και ίδρυσαν την νέα τους πόλη με το όνομα Μασσαλία. Το όνομα προέρχεται από το αρχαίο ρήμα «μάσσω», που σημαίνει «πιάνω» και την λέξη «αλιέας». Επίσης στο σημερινό λιμάνι της Μασσαλίας υπάρχει χάλκινη πλάκα, που υπενθυμίζει την άφιξη των Φωκααίων το 600 π.Χ. στο σημείο αυτό, με τα εξής λόγια: «Εδώ γύρω στο 600 π.X. Έλληνες ναυτικοί αποβιβάστηκαν προερχόμενοι από τη Φώκαια, Ελληνική πόλη της Μικράς Ασίας. Ίδρυσαν την Μασσαλία από την οποία μεταλαμπαδεύτηκε στη Δύση ο πολιτισμός». Επίσης το σημερινό πριγκηπάτο του Μονακό, ιδρύθηκε από τους Μασσαλιώτες και ονομάσθηκε «Μόνοικος». Η παράδοση λέει ότι ο Ηρακλής καθιέρωσε την λατρεία του Δία σαν μοναδικού θεού (μόνοικος= ένας μόνο οικεί, θεός δηλαδή και οι Έλληνες δεχόντουσαν αυτή την εξήγηση).
Αριστούργημα*****, Πολύ καλό****, Καλό***, Ενδιαφέρον**, Μέτριο*, Κακό
