Στην Κλήση μία τρανς με καταγωγή από την Κύπρο μαθαίνει, μέσω τηλεφώνου, μάλλον από συγγενή της, ότι η μητέρα της έχει πεθάνει. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο της ζητείται να παρουσιαστεί στην κηδεία του δικού της ανθρώπου προκαλεί την έκρηξή της.
Σε αυτό το μικρού μήκους film ο σκηνοθέτης Μάριος Ψαράς δείχνει ότι η σεξουαλική ταυτότητα Λ.Ο.Α.Τ.Κ.Ι. ατόμων μπορεί να παραμένει υπό αμφισβήτηση, ακόμα κι αν τα τελευταία αυτοπροσδιορίζονται όπως αυτά νοιώθουν. Παράλληλα, χειρίζεται την ιστορία που έγραψε με την Αυγή Λίλλη με διακριτικότητα, καθώς δε μπαίνει στο χώρο της ηρωίδας του, αναδεικνύοντας έτσι έξυπνα τον ευαίσθητο χαρακτήρα του θέματος που πραγματεύεται.
Σε αυτή του την προσέγγιση έχει βοηθηθεί από τα από απόσταση πλάνα του διευθυντή φωτογραφίας Στεφάν Μέτζνερ, τον όχι κοντινό ήχο του σχεδιαστή ήχου Σταύρου Μακρή και του ηχολήπτη Σταύρου Τερλικκά και τα αχνά χρώματα του διορθωτή χρωμάτων Oliver Collins. Τέλος, η Ειρήνη Αβραάμ με τα κοστούμια της, ο Μάριος Νεοφύτου με τις κομμώσεις του, η Ελένη Βαβάνου με το μακιγιάζ της και η υπεύθυνη για τα νύχια Ειρήνη Χριστοφόρου έφτιαξαν επιτυχώς μία τρανς περσόνα που υποδύθηκε καλά ο Νεκτάριος Θεοδώρου.
Το έργο έλαβε εύφημο μνεία στο 43ο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας, το 2020 (https://www.dramafilmfestival.gr/τα-βραβεία-του-43ου-disff), και προβλήθηκε δωρεάν, από τις 24.04.21 έως την 01.05.21, στο κανάλι του ιδρύματος Ωνάση στο YouTube (https://www.onassis.org/el/culture/cinema/big-short-films).
Κώστας Καγκελίδης
