Η Μαρία ντε Λουρντς "Μία" Βίλιερς Φάροου (María de Lourdes "Mia" Villiers Farrow, γεν. 9 Φεβρουαρίου 1945) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια, ακτιβίστρια, πρώην μοντέλο και πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF. Αναδείχθηκε από τη συμμετοχή της ως Άλισον Μακένζι στη τηλεοπτική σαπουνόπερα 'Πέιτον Πλέις' (1964–1966).

Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο έγινε στην ταινία Guns at Batasi (Ο λέων της Αφρικής) (1964), για την οποία κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα ως Νέα Σταρ της Χρονιάς. Απέσπασε μεγαλύτερη προσοχή λόγω του γάμου της με τον Φρανκ Σινάτρα σε ηλικία 21 ετών, ο οποίος διήρκεσε δύο χρόνια. Η ενσάρκωση της Ρόζμαρι Γούντχαους στην ταινία τρόμου Το μωρό της Ρόζμαρι (1968) την έκανε υποψήφια για βραβείο BAFTA και Χρυσή Σφαίρα για την Καλύτερη Ηθοποιό. Κέρδισε μια τρίτη υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα για τον ρόλο της στο John and Mary (Τζον και Μαίρη) (1969).

Το 2008, το περιοδικό Time την ονόμασε ως έναν από τους ανθρώπους με την μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο.

Γεννήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ στις 9 Φεβρουαρίου του 1945. Είναι κόρη του Αυστραλού σκηνοθέτη Τζον Φάροου και της ηθοποιού Μορίν Ο'Σάλιβαν. Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο στην ταινία Ο άρχων των πέντε ωκεανών (1959) με σκηνοθέτη τον πατέρα της, χωρίς ωστόσο να αναφέρεται στους τίτλους.

Στη δεκαετία του 1970 συμμετείχε σε πολλές ταινίες, σε μία των οποίων συνεργάστηκε και με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ στο ρόλο της καταδικασμένης Ντέιζι Μπουκάναν στον μεγάλο Γκάτσμπυ (1974). Η πρώτη της συνεργασία με τον Γούντι Άλεν έγινε στην ταινία Σεξοκωμωδία θερινής νύχτας (1981). Ακολούθησαν οι ταινίες Το πορφυρό ρόδο του Καΐρου (1985), Η Χάνα και οι αδελφές της (1985) και Άλις: άπιστη ή απατημένη; (1991) με τη Φάροου στον ομότιτλο ρόλο.