Κείμενο από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο
«THE HATEFUL EIGHT»***
Τον «ατελείωτο» έχει η τελευταία ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο «The hateful eight», που θα μεταφραζόταν στα ελληνικά σε «Οι μισητοί οκτώ». Οκτώ τύποι μαζεύονται λίγο πριν τα Χριστούγεννα σε ένα καταφύγιο του Γουαϊόμινγκ λόγω μίας ισχυρής χιονοθύελλας, σε μία ταινία, που αποτελεί μοναδικό συνδυασμό θρίλερ και γουέστερν. Ο αριθμός οκτώ επανέρχεται στο σενάριο του Ταραντίνο, καθώς οι ήρωες, που υποδύονται οι Σάμιουελ Λ. Τζάκσον και Κερτ Ράσελ είχαν πρωτοσυναντηθεί υποτίθεται προ 8 μηνών, ενώ η αμοιβή του κυνηγού επικηρυγμένων Τζάκσον για την τελευταία του δουλειά ανέρχεται σε 8.000 δολάρια. Ο σκηνοθέτης φέρει στο σενάριο όλους τους γνώριμους χαρακτήρες των γουέστερν (τον κυνηγό επικηρυγμένων, το δήμιο, το σερίφη, το γελαδάρη, το ληστή, το βόρειο και το νότιο) και τους μπλέκει στο δικό του αιματοβαμμένο σύμπαν. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζονται οι χαρακτήρες, στο δεύτερο οι συνθήκες οδηγούν στην υποχρεωτική «συγκατοίκηση» και στο τρίτο μέρος ξεκινά η ουσιαστική δράση μετά τη φοβερή σκηνή της αφήγησης του Τζάκσον στο τέλος του 3ου κεφαλαίου. Μετά από αυτή τη σκηνή η υπόθεση του έργου θυμίζει το παιχνίδι «Η νύχτα πέφτει στο Παλέρμο» ή αλλοιώς ένα κλασικό «whodunit» φιλμ μέχρι το γκραν γκινιόλ φινάλε, μέσα σε ένα λουτρό αίματος και εμετού.
Η ταινία θυμίζει θεατρικό έργο, αφού ο αφηγητής-σκηνοθέτης επιστρέφει στη λογική της ταινίας που τον καθιέρωσε («Reservoir Dogs», 1992) και συγκεντρώνει σε ένα κλειστοφοβικό περιβάλλον τους αγαπημένους του (και όχι μισητούς καθ’ ότι καλοί ηθοποιοί): Τιμ Ροθ («Pulp Fiction», «Reservoir Dogs»), Μάικλ Μάντσεν («Kill Bill: Vol. 2», «Kill Bill: Vol. 1», «Reservoir Dogs»), Κερτ Ράσελ («Death Proof», «Grindhouse»), Σάμιουελ Λ. Τζάκσον («Django Unchained», «Kill Bill: Vol. 2», «Pulp Fiction», «Jackie Brown»), Γουόλτον Γκόγκινς («Django Unchained») και Μπρους Ντερν («Django Unchained»). Την οκτάδα συμπληρώνουν ο νεοφερμένος Ντέιμιαν Μπισίρ και η Τζένιφερ Τζέισον Λι των «Synecdoche, New York», «The Machinist» και «eXistenZ» (της οποίας η συμπρωταγωνίστρια στο «Νέα γυναίκα, μόνη, ψάχνει» Μπρίτζετ Φόντα έπαιξε στο «Jackie Brown» πριν παντρευτεί το συνθέτη Ντάνι Έλφμαν). Κερασάκι στην τούρτα ο Τσάνινγκ Τέιτουμ.
Στα καλά της ταινίας, που είναι χωρισμένη σε 6 κεφάλαια, η μουσική του Ένιο Μορικόνε (που ακούγεται και στα «Inglourious Basterds», «Django Unchained», «Kill Bill: Vol. 1»). Επίσης το ότι η δημιουργία του Ταραντίνο είναι γυρισμένη με παλιά μηχανή (όλο φιλμ). Στα θετικά επίσης το ότι κατακρίνει το ρατσισμό σε μαύρους και μεξικανούς. Στα θετικά ο σχεδιασμός του Γιοχέι Τανέντα («Kill Bill: Vol. 1»), τα κοστούμια της Κόρτνεϊ Χόφμαν, τα σκηνικά του Ρίτσαρντ Λ. Τζόνσον, το μοντάζ του Φρεντ Ράσκιν («Django Unchained», «Kill Bill: Vol. 2», «Kill Bill: Vol. 1») και η φωτογραφία του Ρόμπερτ Ρίτσαρντσον («Inglourious Basterds», «Django Unchained», «Kill Bill: Vol. 2», «Kill Bill: Vol. 1»). Στα αρνητικά η μεγάλη της διάρκεια (2 ώρες και 47 λεπτά), ο μισογυνισμός και οι ασταμάτητοι διάλογοι των πρώτων 90 λεπτών.
Trivia:
Στο ρόλο των αμαξάδων εμφανίζονται οι Ζόε Μπελ («Django Unchained», «Inglourious Basterds», «Death Proof», «Grindhouse», «Kill Bill: Vol. 2», «Kill Bill: Vol. 1») και Τζέιμς Παρκς («Django Unchained», «Death Proof», «Grindhouse», «Kill Bill: Vol. 2», «Kill Bill: Vol. 1») και σε χαρακτηριστικό – αν και μικρό ρόλο – ο Κρεγκ Σταρκ («Django Unchained»).
Αριστούργημα*****, Πολύ καλό****, Καλό***, Ενδιαφέρον**, Μέτριο*, Κακό
