Η Judy Henske, μια πρωτοποριακή τραγουδίστρια κατά τη φολκ αναγέννηση της δεκαετίας του 1960 που κυκλοφόρησε μια σειρά από cult-κλασικά άλμπουμ και σημείωσε διεθνή επιτυχία ως τραγουδοποιός, πέθανε. Ήταν 85.

Γνωστή για το ένθερμο, δραματικό φωνητικό της στυλ και την επιβλητική σκηνική παρουσία της, η Henske ξεχώρισε από τους συνομηλίκους της στη λαϊκή μουσική. Η ικανότητά της να μετριάζει τις συναρπαστικές ερμηνείες της σε παραδοσιακό υλικό, όπως το «Wade in the Water» και το «Love, Henry» με αυθόρμητο χιούμορ επί σκηνής, την έκανε να ξεχωρίζει από τους τυπικούς ερμηνευτές των καφέ. Το σινγκλ της Henske το 1964 «High Flying Bird» πρόβλεψε την επανάσταση του folk-rock των επόμενων ετών, ανοίγοντας πόρτες για ψυχεδελικούς όπως η Janis Joplin και η Grace Slick. Το τραγούδι, που έγραψε ο Billy Edd Wheeler, διασκευάστηκε αργότερα από τους Richie Havens, Jefferson Airplane και πολλούς άλλους.

Με την ονομασία «The Queen of the Beatniks» από τον παραγωγό Jack Nitzsche, η ζωηρή προσωπικότητα και το αιχμηρό πνεύμα της Henske την έκαναν μια θρυλική φιγούρα πέρα από τη βιομηχανία της ηχογράφησης. Ο Γούντι Άλεν βασίστηκε στο προσωπικό της στυλ και το ιστορικό της μικρής πόλης για τον ομώνυμο χαρακτήρα της ταινίας του Annie Hall. Ο συγγραφέας αστυνομικής φαντασίας Andrew Vachss την συμπεριέλαβε ως μουσικό μοτίβο σε μια σειρά μυθιστορημάτων. Ο κύκλος των φίλων της ήταν ευρύς και σκληρά πιστός, συμπεριλαμβανομένων διαφορετικών αξιοσημείωτων όπως ο Phil Ochs, ο Jackson Browne, η Pauline Kael, η Eve Babitz και ο Shel Silverstein.

Η Judith Anne Henske γεννήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1936 στο Chippewa Falls του Wisconsin. Ο πατέρας της ήταν γιατρός, η μητέρα της νοικοκυρά. Έδειξε ταλέντο ως τραγουδίστρια ως έφηβη και άρχισε να ασχολείται πιο σοβαρά με τη μουσική ως φοιτήτρια στο Rosary College στο River Forest του Ιλινόι και στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison. Μέχρι το 1959, είχε μετακομίσει στο Σαν Ντιέγκο, όπου έκανε εμφανίσεις σε τοπικά καφενεία πριν μετακομίσει σε χώρους στο Λος Άντζελες. Στο Unicorn, άνοιξε για τον Lenny Bruce (μεταξύ άλλων) και κέρδισε τη φήμη για την κολακευτική, σκληρή παράδοση των λαϊκών μπαλάντων της.

Ενώ έπαιζε στην Οκλαχόμα Σίτι το 1962, η Henske στρατολογήθηκε από το πρώην μέλος του Kingston Trio Dave Guard για να ενταχθεί στους Whisky Hill Singers, με τους οποίους ηχογράφησε ένα άλμπουμ. Μετά, υπέγραψε ως σόλο καλλιτέχνης στην Elektra Records και κυκλοφόρησε δύο άλμπουμ που συνδύαζαν folk, blues, jazz και standup comedy. Ζώντας τώρα στη Νέα Υόρκη, έγινε βασικός στήριγμα της λαϊκής σκηνής του Γκρίνουιτς Βίλατζ και εμφανίστηκε σε δημοφιλή κλαμπ όπως το Village Gate και το Bitter End.

Οι αξιοσημείωτες τηλεοπτικές εμφανίσεις της Henske κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου περιελάμβαναν μία χαρακτηριστική εμφάνιση στο Judy Garland Show. Εμφανίστηκε στο πλευρό του Johnny Cash στην ταινία folk exploitation του 1963, Hootenanny Hoot. Την επόμενη χρονιά, έπαιξε την πρωταγωνίστρια στο Gogo Loves You, ένα μιούζικαλ εκτός Μπρόντγουεϊ που έγραψε η συγγραφέας Gentlemen Prefer Blondes, Anita Loos.

Ο πρώτος σύζυγος της ήταν ο Jerry Yester (που είχε αντικαταστήσει τον Zal Yanovsky στους Lovin' Spoonful

Αργότερα εστίασε στην συγγραφή στίχων, συνεργαζόμενη σε τραγούδια με τον συνθέτη, Craig Doerge (τον οποίο παντρεύτηκε το 1973). "Yellow Beach Umbrella" (με διασκευή από τους Three Dog Night και Bette Midler), "Might as Well Have a Good Time" (ηχογραφήθηκε από τους Crosby, Stills και Nash) και "Sauvez-Moi" (ένα σινγκλ #1 στη Γαλλία για τον Johnny Hallyday ) ήταν από τις πιο επιτυχημένες προσπάθειες του ζευγαριού.