Η τρόικα ήλθε και έφυγε αλλά μερικά πράγματα δεν αλλάζουν σε αυτόν τον τόπο, όσα μνημόνια και να περάσουν. Οποιος μπορεί δεν κόβει απόδειξη. Γιατροί, εστιάτορες, γραφεία τελετών, κανείς. Το χειρότερο; Πολίτες που είχαν αυξημένη φορολογική και κοινωνική συνείδηση έχουν και αυτοί ενδώσει, και χωρίς ντροπές και περιστροφές λένε τη «μαγική» ατάκα «με απόδειξη τόσο, χωρίς τόσο...». Από την άλλη πλευρά του τραπεζιού, πολίτες που θύμωναν όταν άκουγαν τέτοιες «προσφορές» έχουν και αυτοί παραδοθεί. Νιώθει κανείς ότι έχουμε πάει πολύ πίσω σε αυτόν τον τομέα, ίσως εκεί όπου βρισκόμασταν πριν από τη χρεοκοπία.
Η αλήθεια είναι ότι όλα σε ωθούν στη φοροδιαφυγή ως τρόπο επιβίωσης. Οι κυβερνώντες δεν το καταλαβαίνουν και δεν τους νοιάζει. Δεν το καταλαβαίνουν γιατί δεν έχουν κολλήσει ένσημα, ούτε αντιλαμβάνονται πώς δουλεύει η αγορά. Δεν τους νοιάζει γιατί σημασία έχει η προστασία των πελατών τους, οι οποίοι φροντίζουν τεχνηέντως να είναι κάτω από το αφορολόγητο όριο. Οι υπόλοιποι ασφυκτιούν. Οι φόροι είναι εξοντωτικοί, οι εισφορές το ίδιο. Αν κάνεις το λάθος να τα κάνεις όλα όπως πρέπει, κινδυνεύεις. Από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, που προτιμούν τα κορόιδα και αγνοούν όσους λειτουργούν στο σκοτάδι της παρανομίας. Αλλά και από τον ανταγωνισμό από εταιρείες και άτομα που μπορεί να μην έχουν καν ΑΦΜ ή να το αλλάζουν κάθε εβδομάδα.
Προσπάθειες έχουν γίνει. Η χρήση καρτών, μάλιστα, είναι πολύ πιο διαδεδομένη και οι φορολογικές αρχές έχουν μπει στον 21ο αιώνα. Παρ’ όλα αυτά, μεγάλο μέρος της οικονομίας παραμένει μαύρο, κατάμαυρο.
Δεν ξέρω αν υπάρχει λύση. Οι στόχοι των πρωτογενών πλεονασμάτων είναι εξωφρενικοί, αλλά οι εταίροι μας δεν νοιάζονται. Κάνουν το τεράστιο λάθος να συγκρίνουν την γκρίνια για την υψηλή φορολογία με την αντίστοιχη στις χώρες τους. Είναι εύκολο να το πάθεις όταν ζεις σε μία «γυάλα» στην Ελλάδα και δεν καταλαβαίνεις τι τραβάει ο μέσος πολίτης για να εξυπηρετηθεί σε βασικούς τομείς. Γι’ αυτούς σημασία έχει να βγαίνουν τα νούμερα στα χαρτιά και –το κυριότερο– να μη ζητήσουμε ξανά χρήματα από αυτούς. Αυτό όμως που βιώνουμε γύρω μας μοιάζει περισσότερο με έναν ατέρμονα φαύλο κύκλο...
Πηγή: Καθημερινή, από το σχόλιο του Αλέξη Παπαχελά
