Πούτιν σε Τσίπρα το 2015: «Θα προτιμούσα να έδινα χρήματα σε ένα ορφανοτροφείο»
Στις δύο επισκέψεις του στη Ρωσία –μία στη Μόσχα και μία στην Αγία Πετρούπολη– αλλά και ευρύτερα στις επαφές της ελληνικής πλευράς με τη ρωσική κυβέρνηση και τον Βλαντιμίρ Πούτιν, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015, αναφέρεται ο Αλέξης Τσίπρας στην «Ιθάκη», που κυκλοφορεί από σήμερα στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Gutenberg.
Αναφορικά με την πρώτη επίσκεψή του στη Μόσχα, τον Απρίλιο του 2015, ο κ. Τσίπρας σημειώνει πως από τη μία «η ρωσική πολιτική ηγεσία διατηρούσε επιφυλάξεις για τα οφέλη που θα της προσέφεραν τα όποια ανοίγματα της ελληνικής κυβέρνησης στη Μόσχα», από την άλλη, και ο ίδιος προετοιμάστηκε για αυτό το ταξίδι, «έχοντας πλήρη επίγνωση του διεθνούς πλαισίου» και στόχευσε την ενίσχυση της διαπραγματευτικής δύναμης της χώρας έναντι των δανειστών, όπως γράφει χαρακτηριστικά.
Στην πρώτη αντιπροσωπεία, στην οποία συμμετείχαν –όπως γράφει ο Τσίπρας- οι Κοτζιάς, Ησυχος, Λαφαζάνης και Βαλαβάνη–, ο πρώην πρωθυπουργός αισθάνθηκε πως τα μισά μέλη της αποστολής νόμιζαν ότι πήγαιναν στη Σοβιετική Ενωση και όχι στη Ρωσία. «Ακόμα και σε μένα, που ήμουν νεότερος και χωρίς πολλές μνήμες του Ψυχρού Πολέμου, αυτό το ταξίδι προκαλούσε ένα δέος», παραδέχεται ο Αλέξης Τσίπρας, κάνοντας απολογισμό –δέκα χρόνια μετά– πως σε κάθε περίπτωση η ευαισθησία δεν κάνει κακό, αρκεί να συνοδεύεται από τη λογική.
Στη συνέχεια, ο Τσίπρας περιγράφει το σκηνικό κατά το οποίο, σύμφωνα με τον ίδιο, υπουργοί του απευθύνονταν στον Ντμίτρι Μεντβέντεφ ως «σύντροφο πρωθυπουργό». «Φανταζόμουν, σχεδόν τον άκουγα να μονολογεί μέσα του: “Μα είναι δυνατόν; Αυτοί δεν είναι απλώς παλιοί κομμουνιστές, είναι ταξιδιώτες στον χρόνο”», γράφει ο Τσίπρας για τον τότε πρωθυπουργό της Ρωσίας.
Επί της ουσίας, ο πρώην πρωθυπουργός, στην «Ιθάκη», στέκεται στο σχέδιο του αγωγού Turkish Stream και στην προοπτική του να περάσει από την Τουρκία και να καταλήξει στην Ελλάδα, όπως γράφει. «Στο θέμα πάλι του αγωγού, η στάση τους ήταν θετική, αλλά επιφυλακτική. Πρότειναν να ξεκινήσουμε τις συζητήσεις, χωρίς όμως οι ίδιοι να αναλαμβάνουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις ή να δίνουν σαφές χρονοδιάγραμμα», επισημαίνει για τη στάση των Ρώσων.
Αντίστοιχα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν απέφυγε να μπει σε βαθιά νερά προτιμώντας να ρωτάει για το πώς πάνε τα πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα. Δεν ήθελε να γίνει συγκεκριμένος και –όπως αφηγείται ο Τσίπρας– όταν η συζήτηση πήγαινε στη διαπραγμάτευση, αυτός έστρεφε την κουβέντα σε άλλα θέματα. Ομοίως, για το θέμα του αγωγού ήταν θετικός, αλλά χωρίς καμία συγκεκριμένη δέσμευση.
Λίγους μήνες μετά, θα ακολουθούσε και δεύτερη επίσκεψη του Τσίπρα στη Ρωσία, αυτήν τη φορά στην Αγία Πετρούπολη. Εκεί θα υπήρχε και δεύτερο τετ α τετ με τον Πούτιν – μια «σημαντική εμπειρία», όπως επισημαίνει ο συγγραφέας. Ο Τσίπρας παρέθεσε στον Πούτιν τις προθέσεις του για τη διαπραγμάτευση και έθεσε επί τάπητος το τι θα σήμαινε ακόμα και μια συμβολική επένδυση 200-300 εκατ. σε έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου από τη Ρωσία.
Η απάντηση του Πούτιν ήταν, σύμφωνα με τον Τσίπρα, ωμή. «Θα προτιμούσε, μου είπε, εκείνα τα χρήματα που ζητήσαμε να τα έδινε σε ένα ορφανοτροφείο, διότι, αν τα έδινε στην Ελλάδα, θα ήταν σαν να τα πετούσε σε έναν σκουπιδοτενεκέ. Γιατί η Ελλάδα ήταν μια χώρα χρεοκοπημένη και δεν θα σωζόταν με 300 εκατομμύρια ευρώ. Είχε ανάγκη από 300 δισ. και όχι από 300 εκατομμύρια», γράφει ο Τσίπρας, συμπληρώνοντας πως ο Πούτιν τον προέτρεψε «να τα βρει με τη Μέρκελ».
Πηγή: Καθημερινή
