Πέθανε ο Keith Levene ιδρυτικό μέλος των Clash και PIL

Ο Keith Levene, ο καινοτόμος κιθαρίστας που ήταν ιδρυτικό μέλος τόσο των Clash όσο και των Public Image Ltd, πέθανε σε ηλικία 65 ετών.

Ο Levene, ο οποίος είχε καρκίνο στο ήπαρ, πέθανε στο σπίτι του στο Norfolk, αφήνοντας μια διαρκή κληρονομιά επιρροής στη βρετανική ροκ μουσική.

Η επιρροή του στη post-punk μουσική σκηνή χαιρετίστηκε από τους μουσικούς καθώς κυκλοφόρησε η είδηση ​​του θανάτου του. Μεταξύ των θαυμαστών του είναι ο κιθαρίστας των Red Hot Chili Peppers, John Frusciante, ο οποίος κάποτε περιέγραψε το στυλ του ως «θεαματικό», λέγοντας ότι «εξερεύνησε τις δυνατότητες του τι μπορείς να κάνεις με την κιθάρα».

Σχηματίζοντας τους Clash με τον κιθαρίστα Mick Jones και τον μπασίστα Paul Simonon όταν ήταν μόλις 18 ετών, ήταν ο Levene, μαζί με τον μάνατζερ του συγκροτήματος, Bernard Rhodes, που ζήτησαν από τον Joe Strummer, frontman των 101ers εκείνη την εποχή, να  συμμετάσχει. Ευτυχώς για τους Clash, ο Στράμερ μόλις είχε δει τους Sex Pistols να παίζουν στα Nashville Rooms στο Λονδίνο και είχε πειστεί ότι το πανκ ήταν ο δρόμος προς τα εμπρός.

Ο Levene, ο οποίος γεννήθηκε στο Muswell Hill του βόρειου Λονδίνου, παρέμεινε στους Clash αρκετό καιρό για να εμφανιστεί στις πρώτες συναυλίες και να συνεισφέρει σε τραγούδια, συμπεριλαμβανομένου του What's My Name στο ντεμπούτο άλμπουμ τους το 1977. Αλλά διαφώνησε με την ολοένα και πιο πολιτική κατεύθυνση του Clash και συνέχισε με μεγαλύτερη επιτυχία με τους PiL.

Όταν οι Sex Pistols διαλύθηκαν τον Ιανουάριο του 1978, ο τραγουδιστής John Lydon (προηγουμένως γνωστός ως Johnny Rotten) και ο Levene σχημάτισαν το νέο συγκρότημα με τον μπασίστα John Wardle (γνωστός ως Jah Wobble). «Ο John έκανε μια σοφή επιλογή να πάρει τον Keith», είπε ο Wobble το 2012.

Το πρώτο τους άλμπουμ, Public Image: First Issue, έφτασε στο Νο 22 το 1978 και προηγήθηκε το κλασικό σινγκλ Public Image, το οποίο έφτασε στο Top 10. Το δεύτερο άλμπουμ τους, το Metal Box του 1979, θεωρείται ένα post-punk κλασικό. Με διάφορους ντράμερ, η σύνθεση έφερε εφευρετικές νέες μορφές post-punk, dub, freeform jazz και κλασικής μουσικής στο Top 20.

Με πληροφορίες από τον Guardian

Video Url

 

Video Url