Δεν είναι η πρώτη φορά εδώ και 1 χρόνο περίπου που στα πλαίσια της επιθετικής πολιτικής που έχει επιλέξει συγκεκριμένο κόμμα για να κάνει αντιπολίτευση πιστεύοντας ότι αποκομίζει κέρδος, οι οπαδοί του σπιλώνουν την μνήμη των θεωρούμενων σαν πολιτικών τους αντιπάλων, ακόμα και την ημέρα του θανάτου τους.
Πρόσφατο παράδειγμα σήμερα ο θάνατος του Ψυχάρη που νόμιζα ότι απλά ήθελαν να κάνουν κριτική στην συμπεριφορά του και όσα είχε κάνει στα χρόνια που ήταν επικεφαλής σε μεγάλο εκδοτικό όμιλο.
Εντάξει, υπάρχουν οι φανατικοί θα πεις, όμως όπως διάβασα υπήρχε θέμα με την συνάντηση του το 2014 με πολιτικό αρχηγό και αυτό δεν του το έχουν συγχωρέσει, εντάξει κι αυτό ανθρώπινο είναι, αν είσαι φανατικός, όμως το να γράφεις όλα αυτά που διαβάζουμε την ημέρα του θανάτου του, πραγματικά είναι ντροπή και δείχνει ότι η χώρα μας δεν θα έχει και την καλύτερη εξέλιξη, ο φανατισμός θα την καταστρέψει.
Όλοι οι άνθρωποι, σε όλο τον πλανήτη σέβονται τους νεκρούς, ακόμα και τα ζώα, εδώ δυστυχώς έχουμε τυφλωθεί από το πάθος, αυτό συμβαίνει γιατί δεν υπάρχει μακρόχρονη σχέση με την εξουσία και δεν είναι τόσο έντονες οι προοπτικές για επιστροφή, αυτό οδηγεί κάποιους, συνήθως τελειωμένους από την επικαιρότητα, αλλά επώνυμους στο να γράφουν κακίες πιστεύοντας ότι θα το εκτιμήσει ο αρχηγός που υποστηρίζουν. αυτός όμως είναι διχασμένος μεταξύ του να είναι ο αρχηγός όλων των Ελλήνων και να εκπροσωπεί μια χούφτα δήθεν αναρχικών που επιδιώκουν επαναφορά στην επικαιρότητα γράφοντας πράγματα εναντίον νεκρών που αποτελούν ντροπή για την ηλικία τους.
